Sabotage in Greece and Operation «Noah’s Ark»: An interview with author Bernard O’ Connor

Bernard O’ Connor is the author of the book «Sabotage in Greece», which offers a unique insider’s view on the Operations conducted in occupied Greece by the Allies during World War II.

Many are aware of the Operation to blow up Gorgopotamos bridge, which was the one and only event that united all Greek guerilla forces under a common goal, to destroy a vital rail transport network that fed the German Afrika Korps in northern Africa.

Relatively few know though that a series of other sabotage operations were constantly organised mainly by British operatives, such as the daring Asopos viaduct destruction and the operations against mines that produced mineral ore, such as chrome, in order to disrupt the German military machine.

Συνέχεια

O Τσόρτσιλ ισχυρίζεται ότι ο ΕΛΑΣ απέφυγε να πολεμήσει τους Γερμανούς, 19 Ιαν 1945

Ημερομηνία 19 Ιανουαρίου 1945

ΛΟΝΔΙΝΟ, Πέμπτη – Ανοίγοντας τη συζήτηση για την κατάσταση του πολέμου, ο Πρωθυπουργός (κ. Τσώρτσιλ) δήλωσε το πρωί στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι οι δυνάμεις του Ε.Λ.Α.Σ. και οι κομμουνιστικές δυνάμεις είχαν λάβει πολύ μικρό μέρος στις μάχες στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Είπε ότι οι δυνάμεις της Ε.Λ.Α.Σ. δέχτηκαν τα όπλα που τους έστειλε η βρετανική κυβέρνηση και στη συνέχεια πήραν τα πράγματα χαλαρά περιμένοντας μια ευκαιρία για να εγκαθιδρύσουν μια τροτσκιστική δικτατορία. Επειδή είχε αντιταχθεί τόσο λίγο στους Γερμανούς, είχε υποτιμήσει την E.L.A.S. ως μαχητική δύναμη.

Ο κ. Τσώρτσιλ είπε ότι ποτέ δεν είχε κακοποιηθεί τόσο πολύ μια βρετανική κυβέρνηση από τον βρετανικό Τύπο και από υψηλά ιστάμενους, όσο για την ελληνική διαμάχη, αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο σίγουρος ότι η κυβέρνηση είχε κάνει το σωστό βήμα.

«Έπεσε στη σκληρή μοίρα της Βρετανίας να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μεσόγειο, ιδιαίτερα στην ανατολική Μεσόγειο», είπε ο κ. Τσόρτσιλ.

«Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε η ευθύνη για όλα τα πράγματα που πάνε στραβά να μην πέσει πάνω μας», είπε.

(Εις υγείαν.)

«Έχουμε μια αρχή σχετικά με τις απελευθερωμένες χώρες ή τους μετανοημένους δορυφόρους. Θα τη διατυπώσω με τους ευρύτερους και πιο. οικείους όρους. Κυβέρνηση του λαού, για το λαό, από το λαό, εγκαθιδρυμένη ω βάση της ελεύθερης καθολικής ψηφοφορίας και εκλογής με μυστικότητα της ψηφοφορίας και χωρίς εκφοβισμό»

(Εις υγείαν.)

«Αυτή ήταν πάντα η βρετανική πολιτική σε όλες τις χώρες- Είναι όχι μόνο ο στόχος μας.- αλλά το συμφέρον μας, η μόνη μας φροντίδα», είπε- «Για το στόχο αυτό προσπαθούμε να διανύσουμε όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια και τους κινδύνους του μακρύ δρόμου. Το να εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους και να βλέπουμε ότι έχουν μια δίκαιη ευκαιρία να αποφασίσουν για τις τύχες τους χωρίς να τρομοκρατούνται από aw πλευρά, ή να ρυθμίζονται, είναι η πολιτική μας για τη Γιουγκοσλαβία και για την Ελλάδα. Γι’ αυτό θα αγωνιστούμε και μόνο γι’ αυτό».

Ο κ. Τσόρτσιλ πρόσθεσε: «Στην Ελλάδα καθοδηγηθήκαμε από μια πολιτική της νίκης. Ενάντια στους Γερμανούς και τη δημιουργία, και τη βοήθεια προς την πιο συνεκτική και ουσιαστική κυβερνητική μηχανή που θα μπορούσε να βρεθεί για να αποκαταστήσει τις κανονικές συνθήκες, και στη συνέχεια να αναχωρήσουμε το συντομότερο δυνατό.

«Δεν υπάρχει καμία περίπτωση στην εμπειρία μου, σίγουρα όχι στην εμπειρία μου κατά τη διάρκεια του πολέμου, όπου η βρετανική κυβέρνηση να έχει συκοφαντηθεί τόσο πολύ ως προς τα κίνητρά της και να έχει συκοφαντηθεί τόσο πολύ στην ίδια της τη χώρα, από σημαντικά όργανα του Τύπου ή μεταξύ του Τύπου της ή μεταξύ του ίδιου του λαού της.

«Ποτέ δεν έχω συνδεθεί με οποιαδήποτε μεγάλη επιχείρηση ή πολιτική στην οποία ήμουν πιο σίγουρος στο μυαλό ή στη συνείδηση για την ορθότητα των κινήτρων μας, τη σαφήνεια των αρχών μας, το σθένος της απόφασης και την επιτυχία των ενεργειών μας, από ό,τι αυτό που κάναμε στην Ελλάδα».

«Οι κομμουνιστές στην Ελλάδα, στους οποίους προμηθεύσαμε όπλα για να πολεμήσουν τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, δεν προσπαθούσαν φυσικά να πολεμήσουν τους Γερμανούς σε κανένα βαθμό», είπε.

«Απλώς έπαιρναν τα όπλα μας και έμεναν χαμηλά περιμένοντας τη στιγμή που θα μπορούσαν να καταλάβουν την Εξουσία και να κάνουν την Ελλάδα κομμουνιστικό κράτος με ολοκληρωτικούς κανόνες και την. εξόντωση όλων των Αντιπάλων.

«Η Ε.Α.Μ. και οι κομμουνιστές ηγέτες έριξαν άμμο στα γρανάζια της Κυβέρνησης και της Ε.Λ.Α.Σ. οι ένοπλες συμμορίες, τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, έπαιξαν πολύ μικρό ρόλο εναντίον των Γερμανών.

«Για μας ήταν ένας αγώνας για να αποτρέψουμε μια φρικτή σφαγή στο κέντρο της Αθήνας στην οποία όλοι οι μορφές διακυβέρνησης θα είχαν σαρώσει και θα είχαν τσουγκρίσει θριαμβευτικά, θα είχε εγκαθιδρυθεί ο τροτσκισμός.

«Ωστόσο, με νύχια και με δόντια και χάρη στην αποφασιστικότητα μιας χούφτας Βρετανών στρατιωτών που βρίσκονταν επί τόπου, οι επιτιθέμενοι εκδιώχθηκαν και η Αθήνα και, πιστεύω ακράδαντα, η ελληνική ελευθερία σώθηκαν».

Ο κ. Τσώρτσιλ είπε ότι τα στρατεύματα δέχτηκαν αυτά τα καθήκοντα με το πιο πιστό και σκληρό πνεύμα και συχνά είχαν εκφράσει την άποψη ότι οι άνθρωποι εναντίον των οποίων πολεμούσαν ήταν πιο βρώμικοι και από τους Γερμανούς!

«Επαναλαμβάνω Δεν θέλουμε τίποτα από την Ελλάδα παρά μόνο φιλία. Για να την κερδίσουμε, πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας. Δεν μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε από την Ελλάδα μετά από όσα συνέβησαν. Πρέπει να μείνουμε μέχρι να υπάρξει η εγγύηση της «ελεύθερης ψήφου» κάτω από τις πιο αυστηρές και αμερόληπτες εποπτεία. Ό,τι κι αν αποφασίσουν – μοναρχία ή δημοκρατία, δεξιά ή αριστερά – αυτό θα είναι το νόμος σε ό,τι μας αφορά».

Είπε ότι ως αποτέλεσμα της κατάπαυσης του πυρός και της πλήρους εκκαθάρισης της Αθήνας διάφορες ομάδες είχαν συμβληθεί με την Ε.Λ.Α.Σ., αφήνοντας μόνο τους κομμουνιστές.

Στη συνέχεια ο κ. Τσώρτσιλ διάβασε πρόσφατη αποστολή του Βρετανού Υπουργού (κ. Λίτερ), στην οποία αναφέρεται ότι μετά την αποχώρηση των Γερμανών από τη χώρα ένα μικρό αλλά καλά οπλισμένο Κομμουνιστικό Κόμμα ασκούσε καθεστώς τρόμου σε όλη τη χώρα.

Η αποστολή συνέχισε: «Όταν η αλήθεια μπορεί να ειπωθεί, θα υπάρχουν τρομερές ιστορίες για να ειπωθούν. Όταν άρχισαν οι μάχες στην Αθήνα οι βιαιότητες αυξήθηκαν. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά δολοφονήθηκαν σε μεγάλους αριθμούς και χιλιάδες όμηροι σύρθηκαν κατά μήκος του δρόμου, πολλοί-πολλοί αφέθηκαν να πεθάνουν».

Υπήρξε αναταραχή, όταν ο κ. Τσόρτσιλ διάβασε τις λεπτομέρειες των φερόμενων φρικαλεοτήτων της E.L.A.S. κατά των ομήρων.

Ο κ. Gallagher φώναξε: «Πες μου την παλιά, παλιά ιστορία. Έχουμε ξανακούσει όλα αυτά τα ψέματα».

Ο κ. Τσόρτσιλ ανταπάντησε : «Σας διάβαζα γεγονότα – δεν σας αρέσουν. Σας λέω την αλήθεια και εσείς φοβάστε την. Αλήθεια».

Ο κ. Τσώρτσιλ συνέχισε λέγοντας ότι ένας Βρετανός αξιωματικός που ερευνούσε τις θηριωδίες της Ε.Λ.Α.Σ. κατά των ομήρων πήγε σε ένα μέρος σε ένα προάστιο της Αθήνας όπου είχαν αρχίσει οι εκταφές. Του είπαν ότι η E.L.A.S. έφερνε εκεί καθημερινά ομάδες από 15 έως 20 ομήρους, τους δολοφονούσε και πετούσε τα πτώματά τους σε χαρακώματα.

Πραγματοποιήθηκαν περίπου 100 εκτελέσεις, κυρίως με μαχαίρια και τσεκούρια.

Ο κ. Τσώρτσιλ πρόσθεσε: «Προειδοποιώ αυτούς που ονομάζω E..Λ.A.Σ.ιτες, τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό, ότι οι αιχμάλωτοί μας επιστρέφουν στην πατρίδα και η αλήθεια βγαίνει στη φόρα. Δεν πιστεύω ότι οι υπάρχουσες αρχές θα συνεργαστούν ως συνάδελφοι με τους κομμουνιστές που επιτέθηκαν στην Αθήνα και έφεραν αυτή τη δυστυχία στην πόλη», είπε.

# CHURCHILL CLAIMS E.L.A.S. AVOIDED FIGHTING GERMANS

Date 19th January 1945

LONDON, Thursday – Opening a debate on the war situation, the Prime Minister (Mr. Churchill) told the House of Commons that morning that E.L.A.S. and Communist forces had taken very little part in the fighting in Greece during the German occupation.

He said E.L.A-S. forces accepted arms sent to them by the British Government and then took things easy waiting for an opportunity to set up a Trotskyist dictatorship. Because it had opposed the Germans so little he had under estimated the E.L.A.S. as a fighting force.

Mr. Churchill said that never had-a British Government been so maligned by the British press, and by people in high places, as over the Greek dispute; but never had he been so sure that the Government had taken the right step.

«It has fallen to the hard lot of Britain to play the leading part in the Mediterranean, particularly in the eastern Mediterranean,» said Mr. Churchill.

«We must be careful that the blame of all things which go wrong is not thrown upon us,» he said.

(Cheers.)

«We have one principle about liberated countries or repentant satellites. I will state it in the broadest and most. familiar terms. Government of the people, for the people, by the people, established oh the basis of free universal suffrage and election with secrecy of ballot and no intimidation”

(Cheers.)

‘That has always been the British policy in all countries- It is not only our aim.- but our interest, our only care,» he said- «For that goal we try to make our way across all the difficulties and obstacles and perils of the long road. To trust the people and to see they have a fair chance to decide their destinies without being terrorized from aw quarter, or regimented, is our policy for Yugoslavia and for Greece. For that we shall strive and for that alone.»

Mr. Churchill added: «In Greece we were guided by a policy of victory. Against the Germans and the establishment of, and aid to, the most coherent and substantial Government machine that could be found to restore normal conditions, and then depart at the earliest practicable moment.

«There is no case in my experience, certainly not in my war-time experience, where the British Government has been so maligned in its motives, and so traduced in its own country, by important organs of the press or among its The press or among own people.

«I have never been connected with any large enterprise or policy in which i was more sure in mind or conscience of the rightness of our motives, the clarity of our principles, the vigor of the decision and the success of our actions, than what we have done in Greece.»

«Communists in Greece to whom we furnished arms to fight the Germans and Italians were or course not trying to fight against the Germans to any extent,” he said.

«They were simply taking our arms and lying low awaiting the moment when they could seize Power and make Greece a Communist state with totalitarian rules and the. liquidation of all Opponents.

«E.A.M. and Communist leaders threw sand in the wheels of the Government and E.L.A.S.

armed bands, at any rate for the past two years, have played very little part against the Germans.

«For us it was a struggle to prevent a hideous massacre in the center of Athens in which all

forms of government would have been swept away and raked triumphant, Trotskyism would have been established.

«However, by the skin of our teeth, and thanks to the resolution of a handful of British soldiers on the spot, the assailants were hurled back and Athens, and, I firmly believe, Greek freedom were saved.»

Mr. Churchill said the troops accepted these duties with the most loyal and hardy spirit and had frequently expressed the opinion the people they were fighting against were even dirtier than the Germans!

«I repeat We want nothing from Greece but friendship. To earn that, we must do our duty. We cannot disentangle ourselves from Greece after what has happened. We must stay until there is the guarantee of ‘a free vote’ under the most stringent and impartial

supervision. Whatever they decide – monarchy or republic, right or left – that will be the law as far as we are concerned.»

He said that as the result of cease fire and complete clearance of Athens various groups had contracted themselves from the E.L.A.S., leaving only the Communists.

Mr. Churchill then read a recent dispatch from the British Minister (Mr. Leeter), stating that after the Germans had left the country a small but well-armed Communist Party had been practicing a reign of terror throughout the country.

The dispatch continued : «When the truth can be told there will be terrible stories to tell. When fighting in Athens began brutalities increased. Men, women and children were murdered in large numbers and thousands of hostages were dragged along the road, many-being left to die.”

There was uproar, when Mr. Churchill read out the details of alleged E.L.A.S. atrocities against hostages.

Mr. Gallagher called out: «Tell me the old, old story. We have heard all these lies before.»

Mr. Churchill retorted : «I was reading you facts—you don’t like them. I am telling you the truth and you fear the. Truth.»

Mr. Churchill went on to say a British officer investigating E.L.A.S. atrocities against hostages went to a place in an Athens suburb where exhumations had begun. He was told that E.L.A.S. brought parties of between 15 and 20 hostages there daily and murdered them, and threw their bodies in trenches.

About 100 executions were carried out, mostly by knives and axes.

Mr. Churchill added: «I give warning to those I call E..L.A S.ites, both here and abroad, that our prisoners are coming home and the truth is coming out. I do not believe the existing authorities will work as colleagues with Communists who assailed Athens and brought this misery upon the city,» he said.

Δεκεμβριανά 1944: Οι θηριωδίες των Ελασιτών εις βάρος της Χωροφυλακής

ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Έθεωρήσαμεν σκόπιμον όπως, έν κατακλεΐδι της έξιστορήσεως των ήρωικών αγώνων της Χωροφυλακής κατά τον Δεκέμβριον 1944 προς διάσωσιν της πρωτευούσης και της όλης έθνικής κυριαρχίας από τούς όνυχας του έλασιτισμού, παραθέσωμεν τα εις χεΐράς μας έπίσημα στοιχεία περί των απωλειών της Χωροφυλακής κατά την Δεκεμβριανήν περίοδον και των φρικωδών βασάνων εις τάς όποιας ύπεβλήθησαν προ της εκ τελέσεώς των όσοι εκ  των αξιωματικών και όπλιτών είχον την τραγικήν τύχην να πέσουν εις χεΐράς των κατά την διεξαγωγήν του άγώνος. Πράγματι, αί διαπραχθεΐσαι κατά την περίοδον της Δεκεμβριανής στάσεως θηριωδίαι ύπερβαίνουν πάσαν άνθρωπίνην φαντασίαν, προεκάλεσαν δε κατά την εποχήν εκ εινην την φρίκην εις σΰμπαντα τον πολιτισμένον κόσμον, το Σώμα της Χωροφυλακής έπλήρωσε με άφθονον αίμα τούς άγώνάς του προς άποσόβησιν της καταδυναστεύσεως του Ελληνικού λαού υπό των κομμουνιστών κατά την δραματικήν εκ εινην περίοδον του Δεκεμβρίου 1944. οι πίπτοντες εις χεΐράς των ελασιτών, με το όπλον άνά χεΐρας, οι όποιοι κατά τούς διεθνείς κανόνας έπρεπε να τύχουν συμπεριφοράς αιχμαλώτων, άλλά και οι όποιοι παρεδίδοντο διά συνθήκης με την ρητήν ύπόσχεσιν ότι άφοπλιζόμενοι θα άφήνοντο έλεόθεροι, ύπέστησαν παντοειδείς έξευτελισμούς και έθανατώθησαν με άνατριχιαστικά μαρτύρια, παρόμοια των όποιων δεν άναφέρονται ουδέ μεταξύ των πλέον βαρβάρων και άπολιτίστων λαών της Αφρικής και της ’Ασίας. ’Αληθώς, αί διαπραχθεΐσαι θηριωδίαι αποτελούν στίγμα διά τον ανθρώπινον πολιτισμόν. Γεννά την κατάπληξιν το γεγονός ότι εύρέθησαν άνθρωποι,  Ελληνες το γένος, την γλώσσαν και τάς παραδόσεις, γεννηθέντες και άνατραφέντες υπό τον γλαυκόν ούρανόν της γής αυτής, ή όποια έξέθρεψε και εκ αλλιέργησε τα εύγενέστερα άνθρώπινα ιδεώδη, να ύποστοΰν διά της ξένης προπαγάνδας και εκ  πολιτικού φανατισμού τοιαύτην ψυχικήν πόρωσιν, ώστε να άπολέσουν πάν άνθρώπινον αίσθημα και να διαπράξουν παρόμοια φρικώδη κακουργήματα.

Συνέχεια

Δεκεμβριανά 1944: Η Εποποία του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ

Το τμήμα τούτο, του ανά χείρας έργου μας, αποτελεί ενότητα μετά του προηγουμένου ως συνεχίζον την έξιστόρησιν της ηρωικής και πολυαίμακτου δράσεως της Χωροφυλακής κατά τον Δεκέμβριον του 1944 προς σωτηρίαν της πρωτευούσης. Έθεωρήσαμεν δε αναγκαίο όπως διαθέσωμεν ειδικόν τμήμα διά την έξιστόρησιν του αγώνος του Συντάγματος Μακρυγιάννη, διότι πρόκειται περί αληθούς εποποιίας ή όποια θα λαμπρύνη την Νεοελληνικήν ‘Ιστορίαν, είδικώτερον δε την ‘Ιστορίαν του Σώματος της Χωροφυλακής, εις την όποιαν άνέγραψε σελίδας εκ των πλέον ένδοξων και ηρωικών. Συγχρόνως, ή μάχη του Συντάγματος Μακρυγιάννη, Ελαβεν όλως ίδιάζουσαν σημασίαν εις την ιστορίαν εκ του γεγονότος ότι, χάρις εις την ηρωικήν αυτήν άντίστασιν, έσώθη το Ελεύθερον τμήμα της πρωτευούσης του Ελληνικού Κράτους και επομένως αυτό τούτο το Ελληνικόν Κράτος από την κυριαρχίαν του κομμουνισμού.

Συνέχεια

Δεκεμβριανά 1944: Η Ηρωική υπεράσπιση των Αθηνών υπό της Χωροφυλακής

Ή Σχολή Χωροφυλακής κατά τάν Δεκέμβριον του 1944 άντέστη ηρωικώς εις τάς επιθέσεις των ελασιτών.

1. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ

Ή άμυνα της έναπομενούσης έλευθέρας περιοχής των Αθηνών έστηρίζετο κυρίως εις δύο όχυρά συγκροτήματα, εύρισκόμενα εις τα άκρα ταύτης και υπερασπιζόμενα υπό δυνάμεων της Χωροφυλακής: Την Σχολήν Χωροφυλακής και το κτιριακόν συγκρότημα του Συντάγματος Μακρυγιάννη. Έάν ταϋτα επιπτον εις χεΐρας των έλα σι των, οίαδήποτε άλλη δύναμις δεν θα ήτο ικανή να συγκρατήση τούτους να είσορμήσουν και από των δύο πλευρών (Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας και Λεωφόρος Συγγροΰ), προς το κέντρον της πόλεως. Ή όλοκλήρωσις της κατακτήσεως της πρωτευούσης από τούς έλασίτας θα ήτο ζήτημα όλίγων ήμερών, αν μη ωρών. Είναι αληθώς περίεργον, πώς το στρατηγεΐον των κομμουνιστών δεν άντελήφθη την στρατηγικήν αυτήν πραγματικότητα και άντί να στρέψη άπάσας τάς δυνάμεις του, από της πρώτης στιγμής, προς κατάκτησιν των δύο οχυρών κτιριακών συγκροτημάτων Σχολής και Μακρυγιάννη, κατέτριψε πολλάς έξ αυτών προς κατάληψιν διαφόρων άνά την πόλιν, κατά το πλεΐστον υπερασπιζόμενων υπό μικρών δυνάμεων της Χωροφυλακής, κτιρίων.

Συνέχεια

Δολοφονημένοι από το Κ.Κ.Ε. (Ε.Α.Μ. – Ε.Λ.Α.Σ. – Ο.Π.Λ.Α.) Αχαία, Αρκαδία, Ηλεία, 1942-1946

ΟΝΟΜΑ ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Λαμπρόπουλος Ιωάννης Καμίνια Αχαΐα Γεωργός Συγγούνι 1944-08-01
Λαμπρόπουλος Νικόλαος Κάτω Αχαγιά Αχαΐα Γεωργός Δροσιά 1944-06-15
Αγγελετόπουλος Παναγ. Αιγείρα Αχαΐα Κτηματίας Φενεός 1944-06-17
Αγγελόπουλος Θεόδ. Σιλίβαινα Αχαΐα Αστυφύλαξ Σουληνάρι 1944-04-10
Αγγελόπουλος Κων/νος Ριόβολος Αχαΐα Γεωργός Μητόπολις 1942-02-01
Αδαμόπουλος Λάμπρος Σιλίβαινα Αχαΐα Αστυφύλαξ Σουληνάρι 1944-04-10
Λέλος Παναγιώτης Λειβάρζι Αχαΐα Γεωργός Λειβάρζι 1944-05-01
Αθανασίου Γεώργιος Ακράτα Αχαΐα Δημ. Εισπράκτ. Φενεός 1944-05-10
Αθανασόπουλος Ιωάννης Σελιανίτικα Αχαΐα Αστυφύλαξ Σουληνάρι 1944-04-10
Αθανασόπουλος Χρήστος Κάτω Αχαγιά Αχαΐα Γεωργός Τσάϊλο 1944-12-22
Αλεξόπουλος Γεώργιος Αιγείρα Αχαΐα Κτηματίας Καλαμόβρυση 1944-07-17
Αναμάη Διαμάντω Σιλίβαινα Αχαΐα Οικοκυρά Αγ. Γεώργιος 1944-07-20
Αναμάη Μαρία Σιλίβαινα Αχαΐα Οικοκυρά Φενεός 1944-07-16
Αναμάης Αιμίλιος Σιλίβαινα < Αχαΐα Μαθητής Φενεός 1944-07-16
Αναμάης Αντώνιος Σιλίβαινα Αχαΐα Κτηματίας Καμαρόβρυση 1944-06-15
Αναμάης Αντώνιος Σιλίβαινα Αχαΐα Κτηματίας Καλαμόβρυση 1944-06-15
Αναμάης Νικόλαος Σιλίβαινα Αχαΐα Φοιτητής Φενεός 1944-07-16
Αναμάης Σπυρίδων Σιλίβαινα Αχαΐα Κτηματίας Βαλκουβίνα 1944-07-10
Αναμάης Χαράλαμπος Σιλίβαινα Αχαΐα Μαθητής Φενεός 1944-07-16

Συνέχεια

Μνημείο πεσόντων Ελληνικής Χωροφυλακής (φωτογραφίες)

Ενας φόρος τιμής σε όσους θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα ελεύθεροι.
Οσοι μπορούν να συνεισφέρουν με φωτογραφίες και πληροφορίες σχετικά με τους ηρωϊκούς νεκρούς παρακαλούνται να στείλουν μήνυμα.

Πεσόντες και νεκροί Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής 1940-1950

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μαυρικάκης Κωνσταντίνος Νικολάου τουφεκίστηκε από τους Γερμανούς 1944-07-12 Τραπόλα Ιταλίας
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μπρίλλης Ηλίας Παναγιώτου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1945-01-08 Μουσταφάδες Θηβών
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Νικηφοράκης Γεώργιος Ιωάννου φονεύτηκε από τους κομμουνιστές 1945-01-27 Θεσσαλονίκη
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Οικονομόπουλος Σωτήριος Φωτίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-06 Κυψέλη Αττικής
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σιδερατος Ευθύμιος Ισιδώρου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1944-07-21 Αθήνα Παγκράτι
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αντωνόπουλος Χρηστός Θεοδώρου φονεύτηκε από νάρκη των κομμουνιστοσυμμοριτών 1948-12-30 Νέαν Κάρβαλην Καβάλας
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μανιουδάκης Στυλιανός Ιωάννου φονεύτηκε μαχόμενος κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών 1941-05-22 Ρέθυμνο Κρήτης
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ξυπολυτας Γεώργιος Σακελλαρίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-30 Περιστέρι Αττικής
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Πετρούλιας Δημήτριος Νικηφόρου φονεύτηκε συνεπεία δυστυχήματος 1945-04-02 Αθήνα
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τζουγιόπουλος Σωτήριος Βασιλείου φονεύτηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-26 Πειραιάς περίβολος Διευθύνσεως Αστυνομίας Πειραιώς
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αλεξόπουλος Δημήτριος Ιωάννου δολοφονήθηκε από τους αναρχικούς 1943-09-26 Ν Ιωνία Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αρεμπέλας Γεώργιος Παναγιώτου φονεύτηκε από τους κομμουνιστές 1943-02-19 ΣουφλίΕβρου
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αρχοντάκης Μιχαήλ Κωνσταντίνου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-18 Τουρκοβούνια Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Γεωργόπουλος Κωνσταντίνος Γεωργίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-07-13 Αγία Παρασκευήν Λέσβου
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Γουλαράκος Ιωάννης Πέτρου δολοφονήθηκε ένέδρα κομμουνιστών 1943-09-12 Καλαμάτα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ζερβόπουλος Ιωάννης Δημητρίου φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστών 1943-10-15 Καλαμάτα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ζούκας Γεώργιος Αναστασίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-08-29 Ρεγγίνιον Φωκίδος
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κάης Νικόλαος Διονυσίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-09-17 Μελιγαλά Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κασσόλας Δημήτριος Κωνσταντίνου κατακρεουργήθηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-07 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κατής Σωτήριος Γεωργίου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1943-10-13 Ασπρόχωμα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κολιοβέτας Παναγιώτης Σωτηρίου εκτελέστηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστών τραυματίσθηκε και συνελήφη αιχμάλωτος 1946-11-07 Ίλς Ντερέ ΚίρκηςΕβρου
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κορμόβας Αναστάσιος Παύλου απεβίωσε συνεπεία των κακουχιών των Δεκεμβριανών 1945-02-03 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κορνάρος Εμμανουήλ Ιωάννου απεβίωσε από κακουχίες πολέμου 1945-02-03 Γλυφάδα Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κορνιλάκης Εμμανουήλ Ιωάννου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1944-08-24 Χαλάνδριον Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μπουλούκος Θεόδωρος Ιωάννου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-12 Περιστέρι Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Οικονομίδης Χαράλαμπος Σπυρίδωνος φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστοσυμμοριτών 1949-02-01 23ον χιλιόμετρο τής οδού Κοζάνης Πτολεμαΐδας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Οικονόμου Κωνσταντίνος Ιωάννου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1945-05-04 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Παπαγιαννάκης Δημήτριος Μιχαήλ δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1946-10-19 Χανιά Κρήτης
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Παπαναστασίου Κωνσταντίνος Αναστασίου πνίγηκε ναυάγιο ατμόπλοιου «Χειμάρα» 1947-01-14 Νότιος Ευβοϊκός Κόλπος
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Πολωυδόβαρδας Μιχαήλ Παύλου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1945-02-02 Χανιά Κρήτης
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ρούσσης Θεοφάνης Δημητρίου φονεύτηκε συνεπεία ατυχήματος 1944-01-31 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σακελλαρίου Χρηστός Αποστόλου φονεύτηκε μαχόμένος κατα των κομμουνιστών 1944-09-09 ΠύργονΗλείας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σιαπέρας Νικόλαος Βασιλείου απεβίωσε ψύξεως 1949-01-23 Κανάλια Ευρυτανίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σταυράκης Στέφανος Λοΐζου φονεύτηκε μαχόμένος κατα των κομμουνιστών 1944-12-10 Πειραιά Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σωτηρίου Ιωάννης Νικολάου φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστοσυμμοριτών 1946-09-13 θέση «Φραγκόπετραν» Βέροιας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τζάννες Νικόλαος Παναγιώτου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-06 Κυψέλη Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τρουλλινός Εμμανουήλ Αλεξάνδρου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-05 Περιστέρι Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τσοτάκος Δημήτριος Παναγιώτου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-06 Κυψέλη Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φίτσιος Δημήτριος Χαραλάμπους φονεύτηκε 1948-04-13 Σπάρτη
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φονδελάκης Μιχαήλ Κωνσταντίνου φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστοσυμμοριτών 1946-07-26 Φλώρινα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φραγκιαδάκης Ήλιος Ευαγγέλου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-29 Περιστέρι Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φραγκουδάκης Ιωάννης Κωνσταντίνου σφαγιάστηκε από τους κομμουνιστές διά μαχαιρών και πελέκεως τό δέ πτώμα του άνηρτήθη επί στύλου πλατείαν τής πόλεως 1944-09-17 Καλαμάτα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φωτόπουλος Φώτιος Λουκά εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-05 Πλατείαν Κυριακοΰ Αθηνών
Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Ναυπλίου-Αργους

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελένας Γεώργιος Ανυφή γεωργός Κόρινθος 1944
Αγγελόπουλος Αναστασιος Αγ. Νικόλαος γεωργός Φενεός Κορινθίας 1944-06-10
Αγγελόπουλος Δημήτριος Βρούστιο γεωργός Κεφαλόβρυσο Αργολίδας 1943-06-21
Αγγελοπούλου Αθανασία Αγ. Νικόλαος οικιακά Φενεός Κορινθίας 1944-06-10
Αγγελοπούλου Αναστασία Αγ. Νικόλαος Φενεός Κορινθίας 1944-06-10
Αγγελοπούλου Δήμητρα Αγ. Νικόλαος οικιακά Φενεός Κορινθίας 1944-06-10
Αγγελοπούλου Κων/να Αγ. Νικόλαος οικιακά Φενεός Κορινθίας 1944-06-10
Αγγελοπούλου Χρηστίνα Βρούστιο οικιακά Βρούστιο 1944-06-21
Αδαμόπουλος Φώτιος Μύλοι δάσκαλος Νεοχώριο 1944-06-24
Αθανασόπουλος Γεώργιος Μπόρσια γεωργός Εξοχη Αργους 1944-06-20
Αίβαλιώτης Βασίλειος Θερμίσια γεωργός Κόρινθος 1944
Αιρίτης Παρασκευας Αργος εργάτης Νεμέα 1944-05-10
Αλεξανάρής Νικόλαος Δίδυμα δικηγόρος Κρανίδι 1944

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Λακωνίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελάκος Αγγελής Μυστρά εργάτης Μυστράς Λακωνίας 1944-10-16
Αγγελάκος Γεώργιος Βασιλάκιον γεωργός Πετρίνα 1944-07-01
Αγγελάκος Δημήτριος Πετρίνα γεωργός Αγ. Νικ. Μελιτ. 1944-07-01
Αγγελάκου Ελένη Μυστρά μαθήτρια Μυστράς Λακωνίας 1944-10-11
Αγγέλου Κων/νος Αμϋκλαι ζωέμπορος Γεράκι 1943-05-20
Αγραπίδης Κουλής Κίττα γεωργός Μηλιά Μεσσηνίας 1944-07-01
Αγραπίλης Παναγ. Λίμπερδον εργάτης Γύθειο 1943-12-01
Αθανασάκος Βασίλειος Βασιλάκιον γεωργός Μηλέα Καλαμών 1944-07-01
Αλεβιζάκος Γεώργιος Αρεόπολις δικηγόρος Αγ. Νικόλαος Γυθείου 1944-06-01
Αλεξόπουλος Γεώργιος Χωρία ταμ. ΰπάλλ Αγ. Νικόλαος Γυθείου 1944-07-01
Αλεξόπουλος Κυριάκος Μαγούλα κτηματίας Μαγούλα Σπάρτης 1944-05-03
Αλευράς Ηλίας Οιτυλο γεωργός Καστανιά Γυθείου 1944-02-01

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Μεσσηνίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Αγγελής ή Λαγογιάννης Δημοσθένης Παν Αρφαρά αγρότης 24 Μελιγαλάς Μεσσηνίας 1944-09-15
Αγγελικός Ανέστης Καλαμάτα φωτογράφος Καλαμάτα 1944-09-21
Αγγελόπουλος Γεώργιος Αριστομένης γεωργός Αλαγονία 1943-03-01
Αγγελόπουλος Εμμαν Αγ. Παρασκευή κτηματίας Καλαμάτα 1944-09-21
Αγγελόπουλος Ηλίας Αγ. Παρασκευή κτηματίας Καλαμάτα 1944-09-09
Αγγελόπουλος Ηλίας Αγ. Παρασκευή κτηματίας Θεσσαλονίκη 1944-12-12
Αγγελόπουλος Θεόδωρος Βασιλίτσι Πυλίας αγρότης Βασιλίτσι Πυλίας 1944-07-01
Αγγελόπουλος Κων. Πεταλίδι κτηματίας Αθήνα 1944-12-07
Αγγελόπουλος Μιχαήλ Αγ Παρασκευή κτηματίας Καλαμάτα 1944-09-29
Αγγελος Παναγιώτης Μεσσήνη οπωροπώλης Ανδρούσα 1943
Αδαμόπουλος Βασίλειος Ιωάννου Διαβολίτσι Μεσσηνίας γεωργός 44 Μελιγαλάς Μεσσηνίας 1944-09-01

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Τριφυλίας-Ολυμπίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Αγγελόπουλος Γεώργιος Γαργαλιάνοι αγρότης Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-09-22
Αγγελόπουλος Γεώργιος Κούβελα υποδηματοποιός Αυλώνα Τριφυλίας 1944-07-10
Αγγελόπουλος Ιωάννης Γαργαλιάνοι αγρότης Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-09-22
Αγγελόπουλος Παναγ. Γαργαλιάνοι αγρότης Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-09-22
Αθανασόπουλος Αθαν. Λεύκη κτηματίας Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1943
Αθανασόπουλος Γεώργ. Λεύκη κτηματίας Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-10-03
Αθανασόπουλος Κωνσταντίνος Διάσελα αγρότης Γρύλος 1944-05-04
Αθανασόπουλος Κωνσταντίνος Ρόβια γεωργός Ρόβια Ηλείας 1943-11-21
Αθανασόπουλος Νικ. Λεύκη κτηματίας Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-09-23
Αλεβιζόπουλος Παναγ. Πύργος Τριφυλίας αγροφύλακας Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-09-22
Αλεξανάρόπουλος Κανέλλος Αρμενιοί γεωργός Αρμενιοί Τριφυλίας 1944-12-15
Αλεξανδρόπουλος Ιωάννης Αρμενιοί γεωργός Μελιγαλάς Μεσσηνίας 1944-09-20
Αλμπανάκης Δημήτριος Μοναστήρι σπουδαστης Στρέφι Ήλείας 1944-07-15
Αναγνωστοπουλος Γεώργιος Γαργαλιάνοι αγρότης Γαργαλάνοι Τριφυλίας 1944-09-22
Αναγνωστοπουλος Γεώργιος Γαργαλιάνοι αγρότης Λεζάκι Πυλίας 1944-09-23
Αναγνωστοπουλος Γεώργιος Καλογερέσι γεωργός Κάλογερέσι 1944-06-10

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Αρκαδίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Αγγελόπουλος Ιωάννης Τρίπολη φανοποιός Αστρος 1944-03-15
αγνωστη γυναίκα Στεμνίτσα Γορτυνίας Βυτίνα 1944-05-02
Αδαμαντοπουλος Φώτιος Χράνοι δάσκαλος Αργος 1944-06-10
Αθανασόπουλος Χρήστος Κερασίτσα έμπορος Αθήνα 1945-01-01
Αλεβίζος Αθανάσιος Σολίμνα γεωργός Καρδάρα 1944-07-20
Αλεβίζος Αναστασιος Βελιγοστή αστυνομικός ύπενωμοτάρχης Αθήνα 1945-12-06
Αλεξάκης Βασίλειος Σολίμνα γεωργός Γορτυνία 1944-05-15
Αλεξόπουλος Βασίλειος Τρόπαια: υπάλληλος Δίβλανα 1944-05-07
Αλεξόπουλος Παντ. Αχλαδόκαμπος γεωργός Αχλαδόκαμπος 1944-12-20
Αναγνωστοπουλος Δημήτριος Τριπόταμος ιδιωτικός υπάλληλος Αθήνα 1944-12-10
Αναστασόπουλος Ανασχ Λεβείδιον κουρεΰς Γορτυνία 1944-02-07
Ανδριανάκης Κων/νος Αχούρια γεωργός Αστρος 1944-03-18
Αντωνάκης Γεώργιος Αγ. Πέτρος φοιτητής Σίταινα Αρκαδίας 1944-08-07
Αντωνόπουλος Ιωάννης Ήλ. Βλαχοκερασιά δικαστικον κλητήρα Χωτούσα Αρκαδίας 1944-05-21

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Ηλείας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αδαμόπουλος Απόστολος Γαστούνη μαθητής Λευκοχώρι 1944-07-18
Αλεξόπουλος Αγγελος Λαντέϊκα κτηματίας Λαγανα 1944-10-12
Αλεξόπουλος Σπύρος Πλάτανος γεωργός Πλάτανος 1944
Αλετράς Γεώργιος Πύργος Ηλείας χαλκιάς Πάτρα 1944-01-16
Αναστασόπουλος Γεώργιος Κλαδέον γεωργός Κοσκινά 1943-11-19
Αναστασόπουλος Ιωάννης Πόθος γεωργός Αρχ. Ολυμπία 1944-05-30
Αναστασόπουλος Ιωάννης Πύργος Ηλείας εργάτης Πύργος Ηλείας 1944-09-08
Ανδριόπουλος Γεώργιος Σπάτα αστυνομικός αστυφύλακας Αίγιο 1944
Αποστολόπουλος Παναγ. Κούμανι γεωργός Καυκανιά 1944
Αποστολοπούλου Ευγενία Λάλα οικιακά Στρέφι 1944
Βάγης Γεώργιος Καβάσιλα εργάτης Καβάσιλα 1944-02-08

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών στο Μελιγαλά, 13-15 Σεπ. 1944

Αγγελής ή Λαγογιάννης Δημοσθένης του Παν ετών 24 Αρφαρά
Αδαμόπουλος Βασίλειος του Ιωάννου ετών 44 Διαβολίτσιον
Αδαμόπουλος Γεώργιος του Παναγιώτη ετών 45 Καλογερέσι
Άδαμόπουλος Ιωάννης του Παναγιώτη ετών 27 Νεοχώριον Ίθώμης
Αδαμόπουλος Παν του Γεωργίου ετών 19 Νεοχώριον Ιθώμης
Αδαμόπουλος Παναγιώτης του Προκοπίου ετών 25 Λαντζουνατο
Αδαμόπουλος Φώτιος του Σπυρίδωνος ετών 30 Κατσαρού
Αδαμόπουλος Χρήστος του Βασιλείου ετών 24 Κ. Μέλπεια
Άδριανόπουλος Θεόδωρος του Χρήστου ετών 38 Άδριανή
Άδρινόπουλος Γεώργιος του Ιωάννου ετών 34 Ρεματιά
Αθανασόπουλος Αθανάσιος του Δημητρίου ετών 43 Μελιγαλά
Αθανασόπουλος Αναστάσιος του Κων/νου ετών 35 Άράγκα
Αθανασόπουλος Αναστάσιος του Νικολάου ετών 26 Διαβολίτσιον
Αθανασόπουλος Ανδρέας του Αναστασίου ετών 38 Σύρτζι
Αθανασόπουλος Βασίλειος του Δημητρίου ετών 43 Παραπούγκιον
Αθανασόπουλος Δημήτριος του Αθανασίου ετών 28 Διαβολίτσιον

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Αχαίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελετοπουλος Παν. Αιγείρα κτηματίας Φενεός Τρύπα 1944-07-13
Αγγελόπουλος Θεόδωρος αστυνομικός χωροφύλακας Σουληνάρι Καλαβρύτων 1944-04-10
Αγγελόπουλος Κων/νος Ριόλος γεωργός Μητοπολις 1942-02-01
Αδαμόπουλος Λάμπρος αστυνομικός αστυφύλακας Σουληνάρι Καλαβρύτων 1944-04-10
Αθανασίου Γεώργιος Ακράτα δημ. εισπράκτωρ Φενεός Κορινθίας 1944-04-06
Αθανασόπουλος Ιωάννης αστυνομικός αστυφύλακας Σουληνάρι Καλαβρύτων 1944-04-10
Αθανασόπουλος Χρήστος Κ. Αχαΐα γεωργός Τζάϊλντ 1944-12-22
Αλεξόπουλος Γεώργιος Αιγείρα κτηματίας Καμαρόβρυση 1944-07-17
Αναμάη Διαμάντω Συλίβαινα οικιακά Αγ. Γεώργιος 1944-07-20
Αναμάη Μαρία Συλίβαινα οικιακά Φενεός Κορινθίας 1944-08-15
Αναμάης Συλίβαινα κτηματίας Βαλκουβίνα 1944-07-10
Αναμάης Αιμίλιος Συλίβαινα μαθητής Φενεός Κορινθίας 1944-07-18
Αναμάης Αντώνιος Συλίβαινα κτηματίας Καμαρόβρυση 1944-06-15
Αναμάης Νικόλαος Συλίβαινα φοιτητής Φενεός Κορινθίας 1944-07-16
Αναμάης Χαράλαμπος Συλίβαινα μαθητής Φενεός Κορινθίας 1944-07-19
Ανανιάδης Θρασύβουλος Δάφνη .Καλ. συνταξιούχος Χόβολη 1944-07-01
Αναστασίου Αναστάσιος Βαλκουβίνα κτηματίας Φενεός Κορινθίας 1944-08-17
Αναστασόπουλος Παναγ. Καστριά εφ. ύπάλ. Χελμός 1944-05-02

Συνέχεια

Δολοφονημένοι υπό κομμουνιστών 1941-1944 – Περιφέρεια Κορινθίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελόπουλος Γεώργιος Κοϋτσι ιερέας Κοϋτσι 1944-07-01
Αγγελόπουλος Γεώργιος Μπολάτι κτηματίας Στιμάγκα 1944-08-01
Αγγέλου Αναστ. Aγγελόκαστρο γεωργός Αγγελόκαστρο 1944-06-01
Αγγέλου Δημήτριος Aγγελόκαστρο γεωργός Λίμνες Αργολίδας 1944
Αθανασίου Ελένη Στίλια οικιακά Παναρίτι 1944-08-01
Αθανασίου Μαρία Στίλια οικιακά Παναρίτι 1944-08-01
Αθανασόπουλος Βασίλειος Νεμέα έμπορος Γκούρα Κορινθίας 1944-07-01
Αίβαλής Κωνσταντίνος Κοντόσταυλο εργάτης Στιμάγκα 1944-03-01
Αλεξίου Αλέξιος Λυγιά κτηματίας Λυγιά 1944-08-01
Αλεξίου Δέσποινα Λυγιά οικιακά Αυγιά 1944-08-01
Αναγνωστόπουλος Νικόλ. Μελίσσι κτηματίας Καρυά 1944-07-01
Αναγνωστόπουλος Παναγιώτης Κεφαλάρι κτηματίας Γκούρα Κορινθίας 1944-07-01
Αναργύρου Θεόδωρος Εξαμίλια Κορινθίας κτηματίας Φορτίκι 1944-08-01
Αναστασίου Κυριάκος Νεμέα έμπορος Γκούρα Κορινθίας 1944-07-01
Ανδρέου Δημήτριος Αγ. Ιωάννης γεωργός Ζαρακές 1944-08-01
Ανδριανός Ανδρέας Εξαμίλια Κορινθίας κτηματίας Σολωμός 1944-01-01
Ανδρικόπουλος Αργυριος Ταρσινά κτηματίας Ελληνοχώρι 1944-07-01
Ανέστης Παναγιώτης Νεμέα καφεπώλης Γκούρα Κορινθίας 1944-07-01
Αντίοχος Σπυρίδων Κιάτο εργάτης Θροφαρί 1944-05-01

Συνέχεια

Πεσόντες και νεκροί Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής 1940-1941

ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
Εμφαίνουσα χρονολογικώς τούς φονευθέντας άνδρας Βασ. Χωροφυλακής
κατά το πόλεμο 1940-1941 και κατά το πρώτον έτος τής εχθρικής κατοχής.

ΒΑΘΜΟΣ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Χωροφύλακας Δραγωνέας Σωτήριος   Οίτυλο Λακωνίας Γύθειο 1941
Χωροφύλακας Κάνιστρας Ιωάννης     Ιωάννινα 1941
Υπενομωτάρχης Πουλοκόκης Νικ.     Ιωάννινα 15/1/1941
Ύπενομωτάρχης Μουλακάκης Νικ. Έμμαν Ακούμια Ρεθύμνης Ιωάννινα 15/1/1941
Χωροφύλακας Καβρουλάκης Εύάγ. Παύλου Άρμενα-Χανιών Θεσ /νίκη 21/1/1941
Χωροφύλακας Βαρδίκας Παναγ.  Θεοδ   Θεσ/νίκη 31/1/1941
Χωροφύλακας Ρΐζος Εύάγ.  Βασιλ Έπισκοπιανά Κέρκυρας Λάρισα 1/3/1941
Χωροφύλακας Μπατζοτέγος Κων. Στέργιος Σμίξα Κοζάνης Λάρισα 13/4/1941
Μοίρ. Ντόντος Σπυρ. Δημοσ Μπάμπαλη Αίτωλ. Άγρίνιον 19/4/1941

Συνέχεια

World War II Liberation of Greece: British Landings (October 1944)

Figure 1.–This RAF photograph was taken October 5, 1944. The caption reads, «RAF lands in Greece: The first arrival on the mainland of Greece of our firces, which included British labd forces and units of the Royal Air Force Regiment; met with a wildly enthusiastic welcome from the inhabitants. On a beach in Greece, BAC. Frank Harper, 160 Canongate, Edinburgh (left), and BAC Edward Carswell, Ivy Cottage, Stanley, Stoke-on-Trent, members of the RAF Regiment, share their early morning breakfast rations with a little Greek boy.» He seem to be enjoying breakfast with his new friends. Notice what looks to be a landing craft in the background.

The British Government was concerned about a Communist take over in Greece. The British wanted to invade Greece in early 1944, but were unable to interest the Americans who were focused on Normandy. They planned a series of small actions in the Agean. Operation Accolade focused on the Dodecanese Islands. Operation Hercules was planned to assault Rhodes. Συνέχεια

Εκθεση δράσεως των Ευελπίδων 1940-1945

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1940-45

Α. ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ – ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (28 Οκτωβρίου 1940 – 31 Μαΐου 1941)
1. Παραμονές του Πολέμου
Λίγες μέρες πριν από τον ύπουλο τορπιλλισμό του Καταδρομικού «Έλλη» από ιταλικό υποβρύχιο, στο λιμάνι της Τήνου (15 Αυγ. 1940) κι’ ενώ τα σύννεφα του πολέμου συσσωρεύονταν απειλητικά στον ουρανό της Ελλάδος, 289 απόφοιτοι Ευέλπιδες ορκίστηκαν (10 Αυγ. 1940) ως Ανθυπολοχαγοί ενώπιον του τότε βασιλιά Γεώργιου Β΄. Ήταν η τάξη του 1940. Δυόμηση δε μήνες αργότερα (παραμονές του πολέμου) φοιτούσαν στη ΣΣΕ τρεις (3) Τάξεις, σύμφωνα με τον ισχύοντα τότε Οργανισμό της:
– Η νεοπροαχθείσα ΙΙΙη Τάξη (από το φθινόπωρο του 1938).
– Η νεοπροαχθείσα ΙΙη Τάξη (322 μαθητές) από 29 Οκτωβρίου 1939.
– Η μόλις εισαχθείσα Ιη Τάξη (326 μαθητές) από 2 Οκτωβρίου 1940.
Υπόψη ότι σε κτίριο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας λειτουργούσε ταυτόχρονα και η «Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων και Υπηρεσιών» (ΣΣΑΣΥ) με 109 συνολικά μαθητές των ειδικοτήτων: Υγειονομικού, Διαχειρίσεως, Στρατολογίας και Αυτοκινήτων. Επίσης δε στις εγκαταστάσεις της Σχολής στρατωνίστηκε από τον Νοέμβριο του ‘40 ο Ουλαμός Εφέδρων Αξιωματικών. Συνέχεια

The Greek Civil War 1943-1949,

Major Jeffrey Kotora, Marine Corps Command and Staff College, 16 Apr 1985

Since the end of the Second World War, the frequency with which nations have fallen victim to communist insurgencies has not abated. Why have some nations been able to resist while others succumbed to wars of national liberation? The object of this paper is to examine one such conflict with a view towards analyzing the events of the war and the causative factors that made it a successful counterinsurgency.
This study of the Greek Civil War begins with a discussion of the roots of the conflict in the German occupation of Greece in 1941. Included in this discussion is the growth of the resistance and the rise of the Greek communists. The major portion of the paper deals with three separate stages, or «Rounds» of the civil war. The First Round occurred in late 1943 and was an attempt by the communists to eliminate rival resistance groups. The Second Round was precipitated by the overt attempt of the communists to seize control of Greece shortly after liberation by the Allies in late 1944.

Συνέχεια

Υποστράτηγος Μπάκος Γεώργιος (1892-1944)

Ο Γεώργιος Μπάκος γεννήθηκε το 1892 στη Μάνη και μετά τις γυμνασιακές του  σπουδές εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία εξήλθε με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Συμμετείχε σε όλους τους πολέμους της πατρίδας μας στη διάρκεια του 20ου αιώνα. Στις 7 Μαρτίου 1941 ανέλαβε τη Διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού, όταν ο μέχρι τότε Διοικητής αυτού Ανιστράτηγος Δημήτριος Παπαδόπουλος, όπως και ο Διοικητής του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου ( ΤΣΗ ) Αντιστράτηγος Δράκος και ο Διοικητής του Α΄ Σώματος Στρατού Αντιστράτηγος Γεώργιος Κοσμάς, αντικαταστάθηκε, γιατί και οι τρεις είχαν επιτρέψει την κίνηση Αξιωματικών να υποδειχθεί στην πολτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας να εξεύρει λύση, που θα απέτρεπε την πολεμική περιπέτεια με τη Γερμανία, και γιατί επιτράπηκε στους Αξιωματικούς και Οπλίτες να συζητούν σχετικά. Το Β΄ Σώμα Στρατού, όπως και το Α΄ Σωμα Στρατού και το Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας (ΤΣΔΜ), απέκρουσε με επιτυχία την εκτοξευθείσα στις 9 Μαρτίου 1941 εαρινή επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων. Συνέχεια

Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Αποστολάκης Μιχαήλ (1902-1949)

Αποστολάκης Μιχαήλ του Νικολάου (1902-1949) από τα Νοχιά Κισσάμου. Πολέμησε στη Μικρά Ασία το 1921 ως μόνιμος υπαξιωματικός όπου προήχθη επ΄ανδραγαθία.

Το 1941 ως διοικητής λόχου πολέμησε στο οχυρό Ρούπελ

Αποστολάκης Μιχαήλ, λοχαγός (1945)

Το 1942 διέφυγε στην Μέση Ανατολή όπου συνέχισε τον αγώνα. Το 1944 ως λοχαγός, διοικητής του 3ου Λόχου του 3ου Τάγματος (Λουτεράκη), ενός απο τα 2 τάγματα που μπήκαν πρώτα στο Ρίμινι, την 21-09-1944 κατέλαβε την πόλη του Ρίμινι της Ιταλίας. Μετά την επιστροφή του από την Ιταλία συμμετείχε στις επιχειρήσεις των Δεκεμβριανών στην Αθήνα το 1944, και αργότερα στον συμμοριτοπόλεμο όπου και προήχθη επ΄ανδραγαθία. Απεβίωσε το 1949 με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη μετά από μακρά νοσηλεία λόγω σοβαρής επιδείνωσης της υγείας του από τις κακουχίες που είχε υποστεί λόγω της μακράς εμπόλεμης θητείας του σε όλα τα πεδία των μαχών από το 1921 έως το 1949.

Πεσόντες και νεκροί: Εμφύλιες συγκρούσεις 1941-1944

Αβδελάς Βασίλειος του Αντωνίου, Ανχης (ΠΖ): Γεννήθηκε στη Στρώμνιτσα Μακεδονίας το 1897, της Π.Α.Ο. Εκτελέσθηκε, λόγω της ιδιότητάς του ως Αξκού, στη Δράμα στις 10 Οκτωβρίου
1944.
Αβραμίδης Γεώργιος του Τρύφωνος, Αντάρτης: Γεννήθηκε στο Καπνόφυτο Σιντικής Σερρών το 1911, των Ε.Α.Ο. – Π.Α.Ο. Εκτελέσθηκε στο Λειβαδοχώρι Νιγρίτας στις 10 Οκτωβρίου 1943, σε διατεταγμένη υπηρεσία ευρισκόμενος.
Αβραμίδης Δήμος του Στυλιανού, Αντάρτης: Γεννήθηκε στο Καπνόφυτο Σιντικής Σερρών το 1905, των Ε.Α.Ο. – Π.Α.Ο. Φονεύθηκε μαχόμενος στο χωριό Μαυροθάλασσα Νιγρίτας στις 10
Δεκεμβρίου 1943.
Αβραμίδης Ιωάννης του Μιχαήλ, Λοχίας: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1914, του Φρουραρχείου Θεσσαλονίκης. Συνελήφθη και εκτελέσθηκε στο Βέρμιο στις 10 Μαρτίου 1944, λόγω της
ιδιότητάς του ως Μ. Υπαξιωματικού.
Αβραμόπουλος Εμμανουήλ του Ιωάννη, Αντάρτης: Γεννήθηκε στην Ροδόπολη Σερρών το 1905, των Ε.Α.Ο. – Π.Α.Ο. Φονεύθηκε σε σύγκρουση με τον Ε.Λ.Α.Σ. στο Δίφυλο Ν. Πετριτσίου Σιντικής
στις 10 Νοεμβρίου 1944.
Άγας Ιωάννης του Σωκράτους, Εύζωνος: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922, του Ι Τ.Α. Αθηνών. Συνελήφθη στη Νέα Σμύρνη και εκτελέσθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1944.
Αγγελάκης Αθανάσιος του Δημητρίου, Αντάρτης: Γεννήθηκε στη Σησαμιά Βισαλτίας Σερρών το 1902, των Ε.Α.Ο.- Π.Α.Ο. Συνελήφθη και εκτελέσθηκε στη θέση Τραπέζια Τερπνής στις 20 Νοεμβρίου 1944.
Αγγελάκης Νικόλαος του Αναστασίου, Εύζωνος: Γεννήθηκε στο Γυμνό Χαλκίδας Ευβοίας το 1918, του ΙΙ Ανεξ. Τάγματος Ευζώνων Ευβοίας. Συνελήφθη σε μάχη και εκτελέσθηκε στην Αμάρυνθο Χαλκίδας στις 17 Οκτωβρίου 1944.
Αγγελάκος Αγγελής του Δημητρίου, Εύζωνος: Γεννήθηκε στον
Μυστρά Λακωνίας το 1914, του Τ.Α. Σπάρτης. Τραυματίσθηκε
στη μάχη του Μυστρά στις 11 Οκτωβρίου 1943 και,
διακομισθείς σε πρόχειρο νοσοκομείο, υπέκυψε την επομένη.
Αγγελάρας Αγγελής του Αθανασίου, Εύζωνος: Γεννήθηκε στο
Μαντούδι Χαλκίδας Ευβοίας το 1924, του Τ.Α. Ευβοίας.
Συνελήφθη σε μάχη και εκτελέσθηκε στη μονή Οσίου Δαυΐδ στις
3 Μαρτίου 1944.
Αγγελής Δημήτριος του Νικολάου, Εύζωνος: Γεννήθηκε στην
Αμάρυνθο Ευβοίας το 1916, του ΙΙ Ανεξ. Τάγματος Ευζώνων
Ευβοίας. Φονεύθηκε στη μάχη της Σέττας στις 26 Ιουνίου
1944.
Αγγελής Αναστάσιος του Μιχαήλ, Δεκανέας: Γεννήθηκε στην
Αμάρυνθο Χαλκίδας Ευβοίας το 1915, του ΙΙ Ανεξ. Τάγματος
Ευζώνων Ευβοίας. Συνελήφθη σε μάχη και εκτελέσθηκε στη θέση
Άγ. Ασώματοι Αμαρύνθου στις 17 Οκτωβρίου 1944.
Συνέχεια

Πεσόντες και νεκροί: Εθνική Αντίσταση 1941-1944

Αβραμάκης Ιωάννης του Γεωργίου, Αντάρτης: Γεννήθηκε στον Άγιο Δημήτριο Βισαλτίας Σερρών το 1910, των Ε.Α.Ο. – Π.Α.Ο. Εκτελέσθηκε από τους Βουλγάρους στην οδό Σερρών – Βροντούς στις 29 Σεπτεμβρίου 1944.
Αβραμίδης Αβραάμ του Αναστασίου, Αντάρτης: Γεννήθηκε στο Αχλαδοχώρι Σιντικής Σερρών το 1893, των Ε.Α.Ο. – Π.Α.Ο. Φονεύθηκε σε μάχη με τμήμα του Βουλγαρικού Στρατού στο Κιλκίς στις 4 Νοεμβρίου 1944.
Αβραμίδης Δημήτριος του Κυριάκου, Αντάρτης: Γεννήθηκε στην Τριάδα Σερρών το 1887, των Ε.Α.Ο. – Π.Α.Ο. Εκτελέσθηκε από τμήμα του Βουλγαρικού Στρατού στον Προμαχώνα στις 20 Νοεμβρίου 1944.
Αγγελάκης Άγγελος του Δημητρίου, Αγωνιστής: Γεννήθηκε στη Σησαμιά Σερρών το 1894. Φονεύθηκε σε μάχη κατά των Βουλγάρων στην Τριάδα Σερρών στις 14 Νοεμβρίου 1944.
Αγγελακόπουλος Αθανάσιος του Γεωργίου, Έφ. Ανθτρος: Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1906. Συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Ιταλούς και μεταφερόμενος στην Ιταλία πνίγηκε στα ύδατα της Κάτω Αδριατικής, όταν τορπιλίσθηκε το ατμόπλοιο Τσιτά Ντι Τζένοβα, στο οποίο επέβαινε, στις 21 Ιανουαρίου 1943.
Αγγελής Ευάγγελος του Παύλου, Αντάρτης: Γεννήθηκε στο Κουτσελιό Ιωαννίνων το 1910, των Ε.Ο.Ε.Α. – Ε.Δ.Ε.Σ. / Αρχηγείο Ηπείρου. Συνελήφθη από τους Γερμανούς, ενώ επέστρεφε στην υπηρεσία του, και εκτελέσθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1943.
Αγγελιδάκης Αγγελής του Εμμανουήλ, Αγωνιστής: Γεννήθηκε στο Άνω Μέρος Αμαρίου Ρεθύμνου το 1897, των Ε.Ο.Ε. Ν. Ρεθύμνου. Εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς στο Άνω Μέρος στις 22 Αυγούστου 1944.
Συνέχεια

Αντιστράτηγος Τσιγγούνης Αλέξανδρος (1893-1978)

Ο Αλέξανδρος Τσιγγούνης (Ποταμός Κυθήρων, 1893 – Αθήνα , 1978-) ήταν στρατιωτικός. Ως αντισυνταγματάρχης υπήρξε πρόεδρος της Επιτροπής παραλαβής όλμων Brandt 81χιλ. (1937). Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού και ελληνογερμανικού πολέμου ήταν συνταγματάρχης διοικητής του 34ου Συντάγματος Πεζικού της VIII Μεραρχίας Πεζικού (διοικητής υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος). Υπό την ιδιότητά του αυτή κατηγορήθηκε από τον Κατσιμήτρο ότι εγκατέλειψε τη θέση του στην Κακκαβιά επειδή λιποψύχησε απέναντι στους Γερμανούς την 21/4/1941. Ο Τσιγγούνης υπέβαλε μήνυση κατά του Κατσιμήτρου (1942) ενώ ακολούθησε πειθαρχική δίωξη του Τσιγγούνη (όπως συνάγεται από το υλικό του αρχείου) και τελικά τιμωρήθηκε τον Φεβρουάριο του 1943 με 20ήμερη κράτηση εξ’αιτίας απρεπών εκφράσεων για τον ανώτερό του στην απολογία του. Συνέχεια

Αναμνήσεις στην Αθήνα, Την Καρδιά της Αντίστασης, Γιάννης Ιωαννίδης (γ.γ ΚΚΕ)

σελίδες 140-141

Θυμάμαι τή θέση τοΰ Γληνοΰ. Αυτός ιδιαίτερα τόνιζε τά πρόβλημα των βουλγάρων γιατί και περισσότερο άπό όλους αισθανόταν τήν πίεση τών άλλων πάνω σ’ αυτό. Μετά βγήκε καί ή υπόθεση εκείνη, ή προβοκάτσια τών γερμανών μέ τό σύμφωνο Ίωαννίδη – Δασκάλοφ.

Αυτοί θέλαν να τήν πατήσουμε μέ τό Βαλκανικό. Είδαν όμως ότι δεν πέσαμε σέ τέτοια προβοκάτσια, νά κάνουμε Ενα τέτοιο σύμφωνο μέ όλους μαζί. Ή Ίντέλιτζενς Σέρβις τά ήξερε, τά παρακολούθησε όλα αυτά. Άφοϋ λοιπόν είδε ότι άπό έκεΐ δέ βγαίνει τίποτα έπρεπε νά σκαρωθεί κάτι άλλο γιά νά καρφώσουν τόν Ίωαν­νίδη καί σκάρωσαν τό σύμφωνο Ίωαννίδη – Δασκάλοφ. Συνέχεια

Τό σχέδιο κατάληψης της Αθήνας, Γιάννης Ιωαννίδης (γ.γ ΚΚΕ) Απομνημονεύματα

Γιάννης Ιωαννίδης (1900-1967)

Γιάννης Ιωαννίδης (1900-1967)

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Υπάρχει και μιά άλλη επιβεβαίωση τοϋ ότι έτσι βλέπαμε καί θέταμε τό ζήτημα.
Από τά μέσα τοϋ 1943 έγώ είπα στον Θόδωρο, στόν Εκτορα, νά kάνει ενα σχέδιο κατάληξης των Αθηνών μέ βάση τίς δυνάμεις πού υπάρχουν καί πού μπορούμε έμεϊς νά έχουμε καί τίς δυνάμεις πού Εχουν αυτοί καί που μπορούνε νά φέρουνε. Τό σχέδιο αυτό έγινε. Τό σχέδιο αυτό τό κράτησα έγώ όλον τόν καιρό.
Τό είχα κρυμμένο κάπου. Αυτό τό σχέδιο δέν τό πήρε υπόψη του του ό Σιάντος. Τό διάβασε φυσικά. Τό διάβασε καί δέν είπε ότι δέν είναι καλό καί επιστημονικά καμωμένο. Τό εϊχαν κάνει οί στρατιωτικοί πού αυτοί τά κανόνιζαν αυτά. Ήταν ένα σχέδιο πολύ καλό, πού αν έμεϊς τό χρησιμοποιούσαμε κατά τό Δεκέμβρη θά εΐχαμε όχι βέβαια ριζικές αλλαγές, αλλά καλύτερη κατάσταση. Δέ θά παθαίναμε αυτό τό πράγμα. Δέ θά βγαίναμε έτσι από την Αθήνα, δέ θά παθαίναμε αυτό νά βγούμε έτσι καί μάλιστα νά ΰποχρεωθοΰμε νά παραδώσουμε τά όπλα. Κατάλαβες;
Εμείς την Αθήνα θά τήν εΐχαμε πιασμένη, θά την εΐχαμε πάρει προτοϋ αυτοί προλάβουν νά πιάσουνε τίς θέσεις καί τά αϋτά τους. Αυτοί συγκέντρωσαν δυνάμεις από παντοΰ καί τίς φέράνε στην Αθήνα. Καί άπό τη Θεσσαλονίκη φέραν. Κατάλαβες;
‘Εμεΐς τους είπαμε νά τους χτυπήσουν, αυτοί όμως δέν τους χτύπησαν τους εγγλέζους καί τους άφησαν νά έρθουν στην Αθήνα. Τώρα αυτά είναι άλλη υπόθεση.. Συνέχεια

Η γεωγραφία της εμφύλιας βίας στη κατοχική Μεσσηνία. Μια ποσοτική προσέγγιση

Στάθης Ν. Καλύβας, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Yale University

Το άρθρο αυτό εστιάζει στη δυναμική της εμφύλιας βίας στο νομό Μεσσηνίας, κατά τη διάρκεια της κατοχής. Η ανάλυση χρησιμοποιεί ως κεντρικό εργαλείο την ποσοτική ανάλυση και στηρίζεται σε βάση δεδομένων που περιλαμβάνει το σύνολο των ανθρωποκτονιών στη Μεσσηνία που σχετίζονται άμεσα με τη δράση των αντιμαχόμενων παρατάξεων κατά τη διάρκεια της κατοχής και αμέσως μετά την αποχώρηση των Γερμανών, δηλαδή ως και τα τέλη Οκτωβρίου του 1944.[i] [ii] Σε συνδυασμό με τοπικές ιστοριογραφικές και ανθρωπολογικές προσεγγίσεις, η ανάλυση της γεωγραφικής κατανομής της βίας επιτρέπει τόσο την πραγματολογική εμβάθυνση στον κατοχικό εμφύλιο πόλεμο στο νομό Μεσσηνίας όσο και την ερμηνευτική εμβάθυνση στο ευρύτερο θέμα της δυναμικής των εμφυλίων συγκρούσεων και της λογικής της βίας.

Ο όρος «εμφύλια βία» περιγράφει το αντικειμενικό γεγονός της διαπλοκής της κατοχής και της αντίστασης με μια εμφύλια σύγκρουση που πήρε εκρηκτικές διαστάσεις στη συγκεκριμένη περιοχή. Λόγω της μαζικής ανάπτυξης τόσο της εαμικής αντίστασης όσο και των Ταγμάτων Ασφαλείας και εξαιτίας της πολύνεκρης σύγκρουσής που ακολούθησε, η Μεσσηνίας αποτελεί σχεδόν υποδειγματική περίπτωση για την ανάλυση των διεργασιών αυτών στη περίοδο 1943-1944. Η έκταση, η ένταση και ο χαρακτήρας των συγκρούσεων αυτών δικαιολογούν πλήρως την χρήση του όρου «εμφύλιος πόλεμος».

Στο πλαίσιο του κατοχικού εμφυλίου πολέμου μπορεί να διακρίνει κανείς δύο τύπους βίας πάνω στους οποίες δομείται το θεωρητικό σχήμα της ανάλυσης. Ο πρώτος αφορά την βία που εξάσκησαν οι δυνάμεις κατοχής[iii] και οι έλληνες συνεργάτες τους και χαρακτηρίζεται ως μαύρη βία· η δεύτερη αναφέρεται στη βία που προήλθε από τις δυνάμεις του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και περιγράφεται ως κόκκινη βία.[iv] Στόχος του άρθρου είναι η ανάλυση των βασικών χαρακτηριστικών των δύο αυτών τύπων βίας διαμέσου της ποσοτικής ανάλυσης συμπληρωμένης με στοιχεία που προέρχονται από τοπικές μελέτες. Η επιλογή αυτή επιτρέπει τόσο την ανάλυση και περιγραφή της βίας αυτής καθεαυτής όσο και την κοινωνιολογική προσέγγιση των διεργασιών που συντελέστηκαν στο μαζικό επίπεδο στο κρίσιμο εκείνο χρονικό διάστημα. Συνέχεια

Κυριακόπουλος Παντελής (καπετάν Παντελής)

Ο Παντελής Κυριακόπουλος ήταν απ’τις κυριότερες φυσιογνωμίες του ΕΕΣ στην δυτική Μακεδονία. Σκληρός πολεμιστής, πρακτικός άνθρωπος, με έρεισμα στην τοπική κοινωνία όπως οι περισσότεροι οπλαρχηγοί του ΕΕΣ. Η διάθεσή του για στρατιωτική αυτονομία ήταν απαγορευτικό στοιχείο για την ένταξή του στον ΕΛΑΣ.

Ο Παντελής Κυριακόπουλος ήταν αρμενόφωνος Μικρασιάτης απ΄την Βιθυνία. Είχε συμμετάσχει ενεργά στο αντάρτικο του Πόντου όπου λόγω της δράσης του έλαβε το προσωνύμιο καπετάν-Παντελής. Όταν ήλθε στην κυρίως Ελλάδα με την γνωστή ανταλλαγή πληθυσμών έμεινε στον οικισμό Μελίσσια στα πεδινά της Κοζάνης.
Κατά την θητεία του στον στρατό πήρε τον βαθμό του λοχαγού εξ.απονομής. Όταν το 1934 έγιναν γνωστές οι διώξεις των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου απ΄το αλβανικό καθεστώς, ο καπετάν-Παντελής ήταν ανάμεσα σε αυτούς που δήλωσαν πρόθυμοι να εκστρατεύσουν με τα δικά τους ένοπλα σώματα (αρκετοί τότε απ΄τους πρόσφυγες στην επαρχία είχαν όπλα, φυσικό επακόλουθο της αντάρτικης παράδοσης απ΄τον Πόντο) κατά της γειτονικής χώρας. Συνέχεια

Ζέρβας Ναπολέων, στρατηγός

Στρατιωτικός και πολιτικός,αρχηγός του ΕΔΕΣ και μία απο τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Εθνικής Αντίστασης.

Μετά την αποπεράτωση των γυμνασιακών σπουδών του κατατάχθηκε εθελοντής στο στράτευμα το 1910 και κατα τους Βαλκανικούς Πολέμους έλαβε επ’ ανδγραγαθεία τον βαθμό του Ανθυπασπιστή.

Αργότερα φοίτησε στην Σχολή Υπαξιωματικών και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός το 1914.Φανατικός βενιζελικός, προσεχώρησε απο τους πρώτους στο Κίνημα «Εθνικής Αμύνης» που εκδηλώθηκε το 1916, πήρε μέρος σε πολλές μάχες του Μακεδονικού Μετώπου (1917-1918) στις οποίες και διακρίθηκε και το 1920, προαγόμενος επ’ ανδραγαθία έφθασε στον βαθμό του Ταγματάρχη. Συνέχεια

Κούτρας Αθανάσιος, ταξίαρχος

Γεννήθηκε στα Πεντεόρια Παρνασσίδος το 1907. Το 1926 εισήλθε στη ΣΣΕ και μετά 4ετή φοίτηση ονομάστηκε ανθυπολοχαγος Πυροβολικού το 1930.

Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου 1940 -41, πολέμησε ως λοχαγός, ως διοικητής πυροβολαρχίας πεδινού πυροβολικού. Συγκεκριμένα, έλαβε μέρος στην υπεράσπιση του θρυλικού υψώματος 731 στην περιοχή της Κλεισούρας (Αλβανίας), το οποίο υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος της συντριβής της Ιταλικής Στρατιάς του Καβαλλέρο κατά την Εαρινή Επίθεση της 9ης Μαρτίου 1941 την οποία παρακολούθησε αυτοπροσώπως ο Μπενίτο Μουσολίνι. Στις 11 Μαρτίου, τέθηκε επικεφαλής, δυνάμεως πυροβολητών και τμήματος πεζικού και συνέλαβε 175 Ιταλούς, μεταξύ των οποίων έναν λοχαγό και δύο κατωτέρους αξιωματικούς.

Το Μάιο του 1941, μετά την κατάρρευση του Μετώπου, βρισκόμενος στην Αθήνα με την οικογένειά του κατόπιν σχετικής διαταγής, τοποθετήθηκε στo Υπουργείο Εμπορίου και ως Πρόεδρος αρμόδιας Επιτροπής ήταν υπεύθυνος για την έκδοση Δελτίων Τροφίμων σε δύο συνοικισμούς (Υμηττό και Θησείο). Παρά του ότι είχε, κατά κάποιο τρόπο, εξασφαλισμένο τον επιούσιο της οικογένειάς του, τον βασάνιζαν οι σκέψεις, ότι ως Έλληνας Αξιωματικός έπρεπε να δράσει κι είχε δύο επιλογές: Η μία, να επιδιώξει να διαφύγει στη Μ. Ανατολή και να συνεχίσει εκεί τον αγώνα, και η άλλη, να μεταβεί στην ιδιαιτέρα του πατρίδα τα Πέντε Όρια παρνασσίδος, απ’ όπου θα μπορούσε αργότερα να πολεμήσει τους κατακτητές. Προτίμησε τη δεύτερη λύση την οποία και πραγματοποίησε οικογενειακώς. Συνέχεια

Κρυπτογράφηση μηνυμάτων στον εμφύλιο

Η επικοινωνία των ανώτερων στελεχών του ΚΚΕ και του ΔΣΕ κατά τη διάρκεια του δεύτερου αντάρτικου και ιδιαίτερα όταν τα στελέχη αυτά βρίσκονταν σε διαφορετικές χώρες (για παράδειγμα η επικοινωνία μεταξύ των κλιμακίων του ΠΓ στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία) γινόταν κατά βάση μέσω ασυρμάτων, με ραδιογραφήματα. Στις συνθήκες της ημιπαρανομίας, αρχικά, και της παρανομίας αργότερα, απαραίτητη προϋπόθεση για την ασφάλεια των επικοινωνιών ήταν η κρυπτογράφηση των ραδιογραφημάτων.

Στο βιβλίο του ιστορικού Φ.Ηλιού, «Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος-Η εμπλοκή του ΚΚΕ» , εκτός από πλήθος τέτοιων ραδιογραφημάτων (αποκρυπτογραφημένων και μη), βρίσκουμε και ένα ευρετήριο «Συνθηματικών ονομάτων και εκφράσεων» που χρησιμοποιούνταν στην κρυπτογράφηση, το οποίο αναδημοσιεύουμε παρακάτω: Συνέχεια

Ημερολόγιο 1936-1949

 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
8/5/1936 Απόπειρα κομμουνιστικής επαναστάσεως στη Θεσσαλονίκη
10/4/1939 Το ΚΚΕ εκδίδει προκήρυξη κατά της μερικής επιστρατεύσεως μετά την κατάληψη της Αλβανίας
11/8/1940 Μυθεύματα Ιταλικής προπαγάνδας για Ν.  Χότζα
15/8/1940 Τορπιλισμός Έλλης
15/10/1940 Ιταλικό πολεμικό συμβούλιο στο Παλάτσο Ντουκάλε
28/10/1940 Κήρυξη Ελληνοϊταλικού πολέμου
31/10/1940 Α’ επιστολή Ζαχαριάδη
2/11/1940 Μάχη Καλαμά
3/11/1940 Αντεπίθεση Ελληνικού στρατού στην Πίνδο
14/11/1940 Γενική αντεπίθεση
22/11/1940 Απελευθέρωση Κορυτσάς

Συνέχεια

Σιγαλός Ανδρέας του Δημητρίου (1910-

οργανωτής της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΟΑ και παράγων της Εθνικής Αντιστάσεως Πελοποννήσου, ειρηνοδίκης Ανδρέας Σιγαλός

Ο Ανδρέας Δημητρίου Σιγαλός εγεννήθη στο χωριό Σκεπαστό (πρώην Βυσωκά) της επαρ­χίας Καλαβρύτων, το έτος 1910. Εφοίτησε στο Δημοτικόν Σχολείον του χωριού του και συνέχεια στο Γυμνάσιον Καλαβρύ­των, από το οποίον απεφοίτησε το έτος 1928. Ενεγράφη στην Νομικήν Σχολήν του Πανε­πιστημίου Αθηνών και απεφοίτησε το έτος 1933.

Κατά το έτος 1935 κατετάχθη στην Σχολή Εφέδρων Αξ/κών του Πυροβολικού και υπηρέ­τησε σε διάφορες Μονάδες του Πυροβολικού, ως Έφεδρος Ανθ/γός.

Το έτος 1938, έπειτα από διαγωνισμόν του Υπουργείου Δικαιοσύνης, διωρίσθη Ειρηνο­δίκης Ελευσίνος Αρκαδίας, με έδραν την κωμόπολιν Κοντοβάζαινα Γορτυνίας. Συνέχεια

Βρετάκος Τηλέμαχος, Ιλαρχος

Ο Ίλαρχος Βρετάκος Τηλέμαχος εγεννήθη στο Γύθειον Λακωνίας το έτος 1907. Εφοίτησε στο Δημοτικόν, Ελληνικόν και Γυμνάσιον Γυθείου και απεφοίτησε από αυτό το έτος 1925. Το έτος 1925 ενεγράφη στην Νομικήν Σχολήν του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έτος 1926 εισήλθε στην Σχολήν Ευελπίδων και εξήλθε το έτος 1929, ως Ανθυπίλαρχος.

Υπηρέτησε εις διαφόρους φρουράς διακριθείς διά την επιμέλειάν του. Κατά το έτος 1938 υπηρέτησε εις το Μηχανοκίνητον Σύνταγμα Ιππικού και εστάλη στην Αγγλίαν διά την προμήθειαν υλικού μηχανοκινήτων οχημάτων. Μετά την έκρηξιν του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1939 η προμήθεια ματαιώθη.

Κατά τον Ελληνοϊταλικόν Πόλεμον υπηρέτησε στην Μεραρχίαν Ιππικού διακριθείς διά τον ηρωισμόν και την ευψυχίαν του. Μετά την κατάληψιν της Ελλάδος υπό των Γερμανών το 1941 απεσύρθη εις το αγρόκτη­μά του, στο Γύθειον. Συνέχεια

Καψής Βασίλειος, ιλαρχος

Ο Βασίλειος Χρήστου Καψής εγεννήθη στο χωριό Νεμούτα Ηλείας το έτος 1889, από αγροτική οικογένεια. Εφοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του, στο Ελληνικό Σχο­λείο του Πελοπίου (Κριεκουκίου) και στο 2ον Γυμνάσιο του Πύργου.

Το έτος 1919 κατετάγη ως εθελοντης στο Ιππικόν και μετέσχε στην Μικρασιατικήν Εκστρατεία ως Υπαξιωματικός, σε μονάδα της Μεραρχίας Ιππικού και σε όλους τους αγώνες αυτης, η οποία έφθασε μέχρι το Εσκή-Σεχήρ.

Μετά την ανακατάταξίν του παρέμεινε ως μόνιμος Υπαξιωματικός του Ιππικού. Το έτος 1929 προήχθη στον βαθμόν του Ανθυπασπιστού. Το έτος 1934 προήχθη στον βαθμόν του Ανθυπιλάρχου. Το έτος 1937 προήχθη στον βαθμόν του Υπιλάρχου και την 16ην Δεκεμ­βρίου 1943 προήχθη στον βαθμόν του Ιλάρχου, τιμής ένεκεν, μετά τον ηρωικόν θάνατόν του. Συνέχεια

Μουτζούρης Ιωάννης, Ανθυπολοχαγός

Εγεννήθη το έτος 1918 εις το χωριό Βούτσι Κοντοβαζαίνης, της επαρχίας Γορτυνίας, του Νομού Αρκαδίας. Οι γονείς του αγρότες, αλλά πολύ φίλεργοι, είχαν κατορθώσει να δημι­ουργήσουν διά της εργασίας των αρκετήν κτηματικήν περιουσίαν, μέσα εις την οποίαν ερρίφθησαν με πάθος, εργαζόμενοι νυχθημερόν, διά την δημιουργίαν καλυτέρας ζωής δια τα παιδιά των και ιδιαιτέρως δια τον μεγαλύτερον υιόν των Γιάννη, τον οποίον προώριζον δι’ένα μεγάλον επιστήμονα.

Παρηκολούθησε τα πρώτα μαθήματα εις το Σχολείον του μικρού χωριού του και εν συνε­χεία εις το Ημιγυμνάσιον Κοντοβαζαίνης. Η εξαιρετική κλίσις του προς τα γράμματα και ιδιαιτέρως εις τα μαθηματικά τον έσπρω­ξαν εις το Πρακτικόν Λύκειον Λαγκαδιών, από το οποίον, έπειτα από 4ετή ευδόκιμον φοίτησιν εξήλθε μεταξύ των πρώτων κατά το έτος 1937. Κατά το ίδιον έτος έφθασε στην Αθή­να με αποκλειστικόν σκοπόν να εγγραφεί εις την Στρατιωτικήν Σχολήν Ευελπίδων. Το έτος αυτό, εξ ενός τυχαίου περιστατικού δεν κατώρθωσε να επιτύχει εις την Σχολήν των ονείρων του και την επομένην των εξετάσεων άρχισε να προπαρασκευάζεται διά τις εξε­τάσεις του επομένου έτους. Πράγματι το επόμενον έτος ευτύχησε να επιτύχει και εισήλθεν εις την Σχολήν τον Οκτώβριον του 1938. Συνέχεια

Κοσιώρης Ιωάννης, ανθυπολοχαγός

Ο αρχηγός Εθνικής Ανταρτικής Ομάδος εις την Γορτυνίαν, Ιωάννης Κοσιώρης, ως Υπολοχαγός

Ο Αξιωματικός Κοσιώρης Ιωάννης εγεννήθη στο χωριό Κοντοβάζαινα Γορτυνίας το έτος 1916 από γονείς γεωργούς. Εφοίτησε στο Δημοτικό και Ελληνικό Σχολείο του χωριού του και στην συνέχεια εφοίτησε στο ιστορικό Γυμνάσιο Δημητσάνης, από το οποίον απεφοίτησε το έτος 1932. Κατά το ίδιον έτος έδωσε εξετάσεις στο Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον και επέτυχε στο τμήμα πολιτικών μηχανικών.

Η αδυναμία του πατέρα του να του εξασφαλίσει χρήματα διά να παρακολουθήσει την φοίτησίν του στο Πολυτεχνείον (εγγραφές, βιβλία, διαμονή στην Αθήνα κ.λ.π.) είχε ως συνέ­πεια να μην μπορέσει να φοιτησει στο Πολυτεχνείο. Η ανάγκη να ξήσει στην Αθήνα τον υποχρέωσαν να εργασθεί σε διάφορες δουλειές και τε­λικά απεφάσισε να εργασθεί ως μικροπωλητης, με ένα πανέρι κάλτσες, στην αρχή της οδού Ευαγγελίστριας. Συνέχεια

Μουτούσης Νικόλαος (1918-1971), Ανθυπολοχαγός

 

Ο Ανθυπολοχαγός Νίκος Μουτσούσης, ήρως της Εθνικής Αντιστάσεως 1943 1944. Στην φωτο¬γραφία ως Συνταγματάρχης Πυροβολικού.

Ο Νίκος Μουτούσης εγεννήθη το έτος 1918 στο μικρό χωριό Ερινέος Πατρών. Ο πατέρας του Χαράλαμπος Μουτούσης ήτο σταφιδέμπορος στην περιοχή Αίγιου. Είχε τέσσερεις γυιούς και μία θυγατέρα. Πολύ μικρός ο Νίκος έχασε την μητέρα του, αλλά η δεύτερη σύζυγος του πατέρα του έπαι­ξε κατά πολύ καλόν τρόπον τον ρόλο της μητέρας για όλα τα παιδιά.

Αδελφός του πατέρα του ήτο ο Μιχάλης Μουτούσης, ο πρώτος Έλληνας αεροπόρος, ο οποίος, με τον αεροπόρον Καραμπέρον, εδόξασαν τα ελληνικά φτερά, κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922). Αλλος αδελφός του πατέρα του ήτο ο Στρατηγός Σωτήριος Μουτούσης ο οποίος είχε γίνει και Υπηρεσιακός Υπουργός των Συγκοινωνιών.

Ο Νίκος Μουτούσης εφοίτησε στο Δημοτικόν Σχολείον του χωριού του και στο Γυμνάσιον Αιγίου. Το έτος 1938 εισήχθη στην Στρατιωτικήν Σχολήν Ευελπίόων στην οποίαν έδειξε εξαιρε­τικόν ζήλον για την στρατιωτικήν επιστήμην και από τότε άρχισε να ονειρεύεται μια μεγά­λη και ένδοξη Ελλάδα. Συνέχεια

Εθνική αντίστασις, Ευάγγελος Αβέρωφ Τοσίτσας, 1982

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΒΕΡΩΦ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΣ 17ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1982

«Τιμούμε την αφανή αλλά πραγματική κατοχική αντίσταση όλων των Ελλήνων και όχι εκείνων πού έστρεψαν τα όπλα εναντίον συμπατριωτών μας»

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας

Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας

 

Όταν το βράδυ της 12ης Αυγούστου ανακοινώθηκε ξαφνικά ότι στις 17 του μηνός θα γινόταν συζήτηση για το κυβερνητικό νομοσχέδιο περί Αναγνωρίσεως της Εθνικής Αντιστάσεως, πληροφορήθηκα από καλή πηγή ότι, παρά τις ρητές διατάξεις του Συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής, πρώτος θα μιλούσε ο κ. Πρωθυπουργός. Ή διάρκεια της ομιλίας του, κατά τις πληροφορίες μου, θα διαρκούσε 35 έως 45 λεπτά της ώρας και ότι μετά θα μιλούσαν εκείνοι πού έπρεπε να μιλήσουν πρώτοι, δηλ. οι εισηγητές του νομοσχεδίου.

Ζήτησα αμέσως αναβολή της συζητήσεως τουλάχιστον για 48 ώρες και το αίτημα μου δεν έγινε δεκτό. Ζήτησα, αφού ήδη γινόταν μια παρατυπία να μιλήσω αμέσως μετά τον Πρωθυπουργό και αυτό έγινε δεκτό.

Επειδή το θέμα ήταν εθνικά εξαιρετικά σοβαρό, επειδή ήταν απόλυτα αναγκαίο ο Ελληνικός Λαός και ιδίως ή νεολαία, να μάθει έστω σε γενικές γραμμές, τις πολλές πλευρές του θέματος, ετοίμασα μια ομιλία ίσης περίπου διάρκειας μ’ εκείνη της Πρωθυπουργικής ομιλίας.

Άλλα το απόγευμα της 17ης στη Βουλή, ο κ. Πρωθυπουργός πρόβαλε περισσότερο συναισθηματική συνθηματολογία παρά λογική επιχειρηματολογία και μίλησε επί 20 περίπου λεπτά. Δεν νόμισα ότι ήταν σωστό να αγορεύσω τον διπλό χρόνο από εκείνον. Έτσι τα επιχειρήματα μου, δεν παρουσιάστηκαν όλα στη Βουλή, ούτε στην τηλεόραση, ούτε στον Τύπο. Συνέχεια

Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του ΕΛΑΣ:Αχαΐα

  1. Στρατόπεδα Μπούμπα, Κούμανι, Φλώκα, σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Εδώ η επιτροπή ΕΑΜ Αχαΐας εγκατέστησε στρατόπεδα που ενέκλειε τους συλλαμβανόμενους από την περιοχή Αχαΐας, καθώς και ανθρώπους που φιλοξένησαν συμμάχους Άγγλους από τις περιφέρειες Ηλείας και Καλαβρύτων. Αλίμονο σε όποιον τύχαινε να είναι σπιτονοικοκύρης Άγγλου στρατιωτικού. Η κατηγορία «εχθρός του λαού» και «πράχτορας» ήταν αρκετή για εγκλεισμό στο στρατόπεδο, βασανιστήρια και εκτέλεση. Λέγεται ότι στα τρία στρατόπεδα δολοφονήθηκαν 300(!!!) άτομα, μεταξύ των οποίων ο Ιωάννης Πολίνης, δικηγόρος Πατρών, και τα δυο αδέρφια Παναγ. και Κων/νος Φλογερός που είχαν μύλο. Στρατοπεδάρχες υπηρέτησαν κατά καιρούς ο Ζαχαρίας Ζαχαριάδης από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας με βοηθούς εκτελεστές τον Απόστολο Συνούρη. Παναγιώτη Σπυρόπουλο, Καλυβωκά και μερικούς άλλους. Γενικός ανακριτής και ανώτερος επόπτης των τριών αυτών στρατοπέδων ήταν ο Βρασίδας Μακρής από τα Λαγκάδια Γορτυνίας.
    Τόσες βαρβαρότητες και φόνοι έγιναν, ώστε το ΚΚΕ διέγραψε τον Βρασίδα Μακρή και τον Παναγιώτη Σπυρόπουλο για εγκληματική διαστρέβλωση της κομματικής γραμμής. Ιδού το κείμενο της διαγραφής όπως δημοσιεύθηκε σε κομματικό έντυπο της 22-10-1944:
    «Ο Βρασ. Μακρής, σαν πρώτος Γραμματέας της Περιφερειακής επιτροπής Αχαΐας, ήλθε σε αντίθεση με την κομματική γραμμή, χρησιμοποίησε εναντίον των πολιτών μέθοδες, που όχι μόνον δεν έχουν σχέση με την ηθική και την συμπεριφορά τον κομμουνιστή, μα είναι τελείως αντίθετες με το πνεύμα τον κομμουνιστικού κόμματος, αν και οι περισσότεροι από τους πολίτες ήταν ανακατεμένοι  με προδοτικές πράξεις. Η συμπεριφορά τον Βρασίδα Μακρή παρουσίασε το κόμμα μας σαν αποτελούμενο από βαρβάρους. Ο Παναγιώτης Σπυρόπουλος, που αντιπροσώπευσε την κομματική επιτροπή της περιοχής Πελοποννήσου ΚΕΠΠ στο Νομό Αχαΐας, όχι μόνο δεν πήρε αμέσως τα απαραίτητα μετρά δια το σταμάτημα αυτών των μεθόδων, μα τις ενέκρινε και δεν ενημέρωσε την ΚΕΠΠ».
    Εν συνεχεία λέει η απόφασης της διαγραφής των από το κόμμα: «Το κομμουνιστικό κόμμα, πρωτοπόρο κόμμα τον λαού αποτελείται από επαναστάτες, που μάχονται με αυτοθυσία κατά του κατακτητή και της αντίδρασης και δεν παρασέρνεται από μεθόδους του εχθρού. Η ΚΕΠΠ εφιστά την προσοχή όλων των μελών της κομματικής οργάνωσης περιοχής Πελοποννήσου δια την καλή συμπεριφορά τους στον κόσμο. Ο κομμουνιστής δεν πρέπει να ξεχνά πως σε κάθε του ενεργεία εμφανίζει το κόμμα. Ακόμα καθίστα προσεκτικούς όλους τους συντρόφους στη σωστή εφαρμογή της κομματικής γραμμής και τους καλεί να αγρυπνούν δια κάθε διαστρέβλωση αυτής της γραμμής, η καθαρότητα της εφαρμογής της γραμμής τον κομμουνιστικού κόμματος της Ελλάδος είναι καθήκον όλων των μελών και οπαδών τον κόμματος».
    Ο δε Κώστας Καραλής στο βιβλίο του (σελ. 231-33) γράφει :
    «…Δια τα αποτρόπαια αυτά εγκλήματα, που διεπράχθησαν εις τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Μπούμπα, Κούμανι, Φλώκα εις βάρος εθνικοφρόνων Ελλήνων εξ Αχαΐας, δια τις συλλήψεις και βασανιστήρια προσώπων ανηκόντων εις την υπηρεσία της εις Πελοπόννησο δρώσας κατά του εχθρού Διασυμμαχικής Αποστολής και γενικώς δια τις πράξεις βίας εις βάρος Ελλήνων ένεκα της δράσεως των κατά τον εχθρού) παραπέμφθηκαν εις ειδικό δικαστήριο κυρώσεων Συντακτικής πράξεως 6/45 και καταδικάσθηκαν από τον ειδικό δικαστήριο δοσιλόγων εν Πάτρας οι κάτωθι: 1) Θρασ. Κωνσταντίνου, ιατρός, γεν. γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής τον ΕΑΜ Αχαΐας, ή οποία αποτελούσε την σπουδαιότερη πολιτική εξουσία – της εν λόγω οργανώσεως. Ο Κωνσταντίνου υπήρξε δυναμικός παράγοντας και σημαίνον στέλεχος τον ΚΚΕ, υπηρέτησε συνάμα και ως Καπετάνιος του 12ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και μετέπειτα εκλέχτηκε Εθνοσύμβουλος. καταδικάστηκε τον Ιανουάριο τον 1950 εις την ποινή των πρόσκαιρων δεσμών, ως υπεύθυνος δια τα διαπραχθέντα εις τη Αχαΐα εγκλήματα. Εκτός τούτου καταδικάσθηκαν και οι κάτωθι: Ο Σμήναρχος Μίχας, Νικόλαος Τριάντης, Αμαλία Γιαννόπουλου, «η μάνα τον Λαού» από το Μαζαράκι Φαρών, Αλκιβιάδης Καλυβωκάς, Νικόλαος Καρανασόπουλος Βρασίδας Μακρής, Ζαχαρίας Ζαχαριάδης, Απόστολος Συνούρης, Βασίλειος Ροδόπουλος και άλλοι,.. »
  2. Το Μοναστήρι Αγίου Γεωργίου στον Φενεό. Tο ονόμασαν «Ματωμένο Μοναστήρι» εξαιτίας των όσων συνέβησαν εκεί .Βρίσκεται επί του όρους Χελμού, κοντά στο βάραθρο του Φενεού. Εδώ συγκεντρώνονταν οι αντιφρονούντες Αργολίδος και Κορινθίας. Άρχισε να λειτουργεί κατ αρχήν ως φυλακή όταν το κατέλαβε η ΟΠΛΑ στις 10 Μαρτίου 1943 και το «απελευθέρωσε» από τους μοναχούς, εκτελώντας τους μαζί με τον ηγούμενο τους, εκτός από ελάχιστους. Τους κρατούμενους, οι δολοφόνοι μετά 2-3 ημερών κράτηση τους οδηγούσαν στο βάραθρο: Τρύπα Φενεού, 6 χιλιόμετρα από το μοναστήρι, και άλλους μεν τους εκτελούσαν χτυπώντας τους στο κεφάλι με τον κωδωνοκρούστη (γλωσσίδι της καμπάνας), άλλους τους έσφαζαν και τους έριχναν στο βάραθρο. Κάποιοι ριφθήκανε ημιθανείς! Οι ντόπιοι κάτοικοι μιλούν για κάποιον σφαγέα Πρόβα ο οποίος παρηγορούσε τα θύματα του ότι «είναι καλό μαχαίρι και δεν θα καταλάβουν τίποτα»!, πρόσταζε δε να πάρουν τέτοια θέση ώστε να μην λερωθεί από τα αίματα τους!! Δεν κατόρθωσα να διασταυρώσω από άλλες πηγές την πληροφορία αυτή. Αδυνατεί άνθρωπος να πιστέψει τον αριθμό των εκτελεσμένων εκεί. Μεταξύ αυτών ο ιερέας Χαρλαύτης με τα δύο παιδιά του, ο ιατρός Αριστείδης Παπαδημητρίου, η Στάικου Βασίλω 30 ετών από το Βαλτέτσι με τα 4 κορίτσια της, 11 έως 18 ετών. Κάθε χρόνο γίνεται από τους συγγενείς μνημόσυνο των νεκρών και πρέπει να παρευρίσκεται το επίσημο κράτος. Οι δολοφόνοι τους κατηγορούν για «εορτές μίσους» την στιγμή που αυτοί κάνουν μνημόσυνα σε ήρωες τους υπεύθυνους για τόσους φόνους: Δυστυχώς είναι πολύ προκλητικοί και αυτοί εμποδίζουν την λήθη. Στρατοπεδάρχης, αρχικά ήταν κάποιος Καπετάν Χανιώτης, μετά ο αξιωματικός του ΕΛΑΣ Καπετάν Σερμπένης με βοηθούς εκτελεστές τους Καπετάν Σίμο, Σπουργίτη κ.τ.λ. Υπεύθυνος για τις εκκαθαρίσεις «αντιδραστικών» της Αργολιδοκορινθίας, που τους έστελνε στο στρατόπεδο αυτό ήταν ο Βαγγέλης Ζέγκος, γνωστός ως «Τριαντάφυλλος». Η ΟΠΛΑ επί των ημερών του συνελάμβανε συνέχεια «αντιδραστικούς», δεν δίστασε μάλιστα να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα ακόμα και μέλη του ΚΚΕ με την κατηγορία ότι είχαν «συμβιβαστικές τάσεις με την αντίδραση». Πάντως μετά τις δολοφονίες, το ΚΚΕ θεώρησε μόνο αυτόν υπεύθυνο και του επέβαλε την «σοβαρή» ποινή …της διαγραφής από το κόμμα αλλά τον έστειλε στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας για να επανέλθει δριμύτερος να «απελευθερώσει.» την Ελλάδα από τον «μοναρχοφασισμό».Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι εκτελεστές στον Φενεό, όπως και άλλοι, είχαν σαν διασκέδαση τις δολοφονίες!!! (Καραλής σ. 235).Για τις  δολοφονίες στον Φενεό υπάρχει η κατάθεση ενός σφαγές ΕΑΜίτη του Σαμαρτζή.
  3. Στρατόπεδο Βαλιμής Αχαΐας, κοντά στον Φενεό. Μικρό στρατόπεδο προσωρινής κρατήσεως.  Απο εκεί οι κρατούμενοι μεταφέρονταν σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή για εκέλεση. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι του Ανδρέα (25 ετών) και της Αμαλίας (17 ετών) Αναγνωστοπούλου από το Μεσορρούγι Καλαβρύτων. Συνελήφθησαν επειδή ο ΕΑΜίτης αδερφός τους λιποτάκτησε από το ΕΑΜ και κατετάγη στην Χωροφυλακή!! Τους συνέλαβαν και τους έκλεισαν στο στρατόπεδο Βαλιμής. Μετά από δύο μηνών περιπέτεια όπου τους μετέφεραν από χωριό σε χωριό, βιάζοντας κατά τις ορέξεις τους την κοπέλα, τελικά μετά από κάποιον βιασμό την έσφαξαν και όλα αυτά μπροστά στον αδερφό της. Αυτόν τον αποτελείωσαν στις 26-7-1944. Ο καπετάν Τάσος (Αναστάσιος Ζερβός) το 1946 για τις δολοφονίες που διέπραξε καταδικάστηκε δις εις θάνατον στην Πάτρα και εξετελέσθη για να περάσει στο πάνθεον των «ηρώων» του ΚΚΕ και του «λαϊκού κινήματος» («Με το φωτοστέφανο του Μαρτυρίου», σ. 42).
  4. Στρατόπεδο Σιγουνίου – Λαγοβουνίου – Σουδενών, περιοχής 20 χλμ, νοτίως των Καλαβρύτων.Στρατοπεδάρχες ο Δ. Αργυρόπουλος και ο Καπετάν Σίμος. Φαίνεται ότι ο Σίμος πήρε προαγωγή διότι τον είδαμε στο Μοναστήρι Αγίου Γεωργίου Φενεού ως βοηθό του Καπετάν Σερμπένη (Κων. Γληνού). Αυτά τα στρατόπεδα με 200 περίπου ομήρους μετακινήθηκαν με ισχυρή φρουρά της ΟΠΛΑ προς τις ανηφοριές του Αφροδισίου όρους διότι τα Τάγματα Ασφαλείας Πατρών πλησίαζαν προς την περιοχή. Ο δρόμος δύσκολος και όσοι βραδυπορούσαν τουφεκιζόντουσαν ή σπρωχνόμενοι έπεφταν σε παρακείμενο βάραθρο. Τελικά έφθασαν στον πυθμένα της βαθιάς χαράδρας Σωληναρίου και διετάχθησαν να ξεκουραστούν. Οι δήμιοι όμως έστησαν τα πολυβόλα και τους δολοφόνησαν όλους, συνολικά 72 άτομα!!! Μεταξύ αυτών ήταν και 43 νέοι αστυφύλακες, εικοσάχρονα παιδιά που μόλις είχαν βγει από τη σχολή Αθηνών και πήγαιναν να αναλάβουν υπηρεσία στην Πάτρα και στην Κέρκυρα. Δεν είχαν προλάβει να κάνουν καμιά πράξη εναντίον του ΕΛΑΣ έστω και με τα κριτήρια τα δικά του. Το τραίνο που τους μετέφερε το εκτροχίασαν οι αντάρτες την 5-4-1944 στο Δερβένι. (Αλήθεια πόσα τραίνα με Γερμανοϊταλούς εκτροχίασαν οι αντάρτες στην Πελοπόννησο; Στους συναδέλφους τον φονευθέντων έστειλαν οι δολοφόνοι επιστολή που έγραψαν δήθεν οι αστυφύλακες: «Σας στέλνουμε τους συναδελφικούς χαιρετισμούς από την Ελεύθερη Ελλάδα». Η βαρβαρότητα δεν είχε όρια. Μεταξύ των δολοφονημένων ήταν και η Πούλια Χρυσόγελου που είχε αρραβωνιασθεί με κάποιον ο οποίος κατετάγη στα Τάγματα Ασφαλείας Πατρών. Το έγκλημα έγινε στις 16 Απριλίου 1944 (Πάσχα). Φαίνεται ότι εκείνες τις ημέρες τον ΕΛΑΣ τον είχε πιάσει ΑΜΟΚ δολοφονιών διότι εξόντωσε (17-4-44) το σύνταγμα 5/42 του Ψαρρού με πολλούς δολοφονημένους και τον ίδιο τον Ψαρρό βέβαια.

Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του ΕΛΑΣ: Λακωνία

Στρατόπεδο Γεωργιτσίου. Εγκλειστοι ήταν εκατό άτομα του Τάγματος Ασφαλείας Μιστρά «Λεωνίδας» καθώς και σημαίνοντες κάτοικοι της περιοχής Σπάρτης.  Στις 12-10-1944 παρεδόθησαν με τη συμφωνία ότι ο ΕΛΑΣ δεν θα πειράξει κανέναν. Παρά την συμφωνία οι ΕΛΑΣίτες μόλις τους αφόπλισαν ΕΣΦΑΞΑΝ ΑΜΕΣΩΣ τον επί του φορείου ευρισκόμενο τραυματία υπολοχαγό Αλέκο Δριβάκη ενώ τους άλλους τριάντα της διμοιρίας Αγίου Ιωάννου Μιστρά αφού πρώτα τους απογύμνωσαν, τους βασάνισαν και μετά τους τουφέκισαν. Αρχηγός του εκτελεστικού αποσπάσματος  ο Ναπολέων Παπαγιαννόπουλος. Τους ανώτερους αξιωματικούς του Τάγματος Ασφαλείας Μιστρά τους έκλεισαν στην έπαυλη Σαρσάνη και ετοιμαζόταν να τους ρίξουν στον Καιάδα του Ταϋγέτου. Στάθηκαν τυχεροί διότι απελευθερώθηκαν στις 5-3-1945 απο  Αγγλική μηχανοκίνητη Μονάδα.  Οταν απελευθερώθηκαν πήγαν κατ ευθείαν στην Μητρόπολη Σπάρτης όπου χωροστατούντος του Μητροπολίτου έγινε δοξολογία ενώπιον χιλιάδων λαού. Συνέχεια

Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του ΕΛΑΣ:Αρκαδία

  1. Στρατόπεδο Χαράδρου Κυνουρίας, (κοντά στο Άστρος). Στεγαζόταν στο Δημοτικό σχολείο του χωριού και φιλοξενούσε 200 περίπου κρατουμένους της περιοχής Τριπόλεως, όλων των επαγγελμάτων και ηλικιών. Τα βασανιστήρια γίνονταν δημοσίως στο Δημοτικό Σχολείο και στη θέση ΓΟΥΡΝΑΚΙ, 300 μέτρα μακριά από το χωριό. Διοικητής ο Κων/νος Ζησιάδης, με ανταρτοδίκες-βασανιστές τον Καπετάν Παύλο (Μπουζάνη), Καπετάν Κυριάκο και Καπετάν Λέων. Ο Καπετάν Λέων έχει αναφερθεί, χωρίς να εξακριβωθεί, ότι δεν ήξερε καλά ελληνικά. Εδώ δολοφονήθηκαν πέντε άτομα, μεταξύ των οποίων και ο Ιωάννης Βουγιουκλάκης, πατέρας της ηθοποιού Αλίκης Βουγιουκλάκη. Ο Ιωάννης Βουγιουκλάκης συνελήφθηκε αρχές Δεκεμβρίου 1943 από την ΟΠΛΑ σε ένα χωριό της Κορινθίας όταν προσπαθούσε να ανταλλάξει ρούχα με λίγα τρόφιμα. Τον βασάνιζαν καθημερινά εντός του σχολείου και παρουσία όλων του έβγαλαν τα χρυσά δόντια με την τανάλια. Στις 31-12-1943 τον μετέφεραν δυο χιλιόμετρα έξω από το χωριό στη θέση ΔΙΑΣΕΛΑ και μαζί με τους Αναστάσιο Κανάβαρο, Σαράντο Πουρνάρα, Τάκη Κουγιούρα και Γεώργιο Τράκα τους έριξαν σε ένα λάκκο και τους δολοφόνησαν με λιθοβολισμό. Το στρατόπεδο μεταφέρθηκε τον Ιανουάριο 1944 στη Μονή Ορθοκωστάς (Εορτακουστής) και μετά στη Μαύρη Τρύπα, όπου τον Φεβρουάριο του 1944 Γερμανικό απόσπασμα ελευθέρωσε τους κρατουμένους και οι τελευαταίοι έπεσαν στο έδαφος και φίλησαν τα πόδια των Γερμανών. (Χρήστος Ζαλικώστας. «Χρονικό της Σκλαβιάς». σ. 178).
  • Στρατόπεδο Αγίας Σωτήρας Βουρβούρων Αρκαδίας (Κυνουρία). Μεταξύ των κρατουμένων και ο ανθυπολοχαγός Κων/νος Σαραντόπουλος της ανταρτικής οργάνωσης «Ελληνικός Στρατός». Τον Ιανουάριο του 1944 τον δολοφόνησαν μαζί με 13 άλλους και τους έριξαν στην λίμνη Ντάκα Τριπόλεως.
  • Στρατόπεδα Συρμπανίου, Σιγουνίου, Σουδενών Κυνουρίας. Οι κρατούμενοι απογυμνωνόντουσαν και μετά εκτελούνταν ή δια κτυπήματος στην κεφαλή με σίδηρο όργανο, ή δια κοψίματος καρωτίδας. Μετά οι δήμιοι της ΟΠΛΑ τους έριχναν στα βάραθρα του Αφροδισίου όρους. Στο βάραθρο «Απηδιά» ρίχτηκαν την 20-6-44 60 πτώματα ενω πολλά πτώματα σε αποσύνθεση βρέθηκαν και στο βάραθρο «Στρογγυλό χωριό». Επικεφαλής των δημίων ο Καπετάν Ατρόμητος (Δημήτριος Καπερώνης). Εχει αναφερθεί δε το εξής γεγονός: Ο ιατρός Αλκιβιάδης Κανελλόπουλος από την Κάτω Αχαΐα βλέποντας το μαρτύριο των άλλων εκτελεσμένων παρακάλεσε τον δήμιο τουλάχιστον να τον τουφεκίσει, για να λάβει από τον «λαϊκό αγωνιστή» Καπετάν Ατρόμητο την απάντηση, ότι το τομάρι του δεν αξίζει ούτε μία σφαίρα! Το μέλος του ΕΑΜ Τάκης Φλούδας σύνδεσμος του ΕΛΑΣ με την Διασυμμαχική Αποστολή Πελοποννήσου διαφώνησε με αυτές τις δολοφονίες σε συνέδριο του Εαμικού Κινήματος στις 2-8-43 παρουσία του «Παπούα». «Ωρίωνα» και άλλων. Έστειλε μάλιστα στην Εαμική ηγεσία Πελοποννήσου την παρακάτω επιστολή που τόνιζε: «Με την τρομοκρατία, φόνους, δολοφονίας αθώων πατριωτών, δεν κάμνετε τίποτε άλλο παρά να ωθείτε τους Έλληνας προς τους Γερμανούς και να δημιουργείτε ούτω ρεύμα συμπαθείας προς αυτούς. Μην απατάσθε, οι Έλληνες έχουν αισθητήριο και ορθή κρίσιν και αντιλαμβάνονται τόσον το δικό των συμφέρον, όσο και το συμφέρον των συμμάχων των. Εμείς ακόμη μία φορά τείνουμε χέρι αδελφικό και σας καλούμε στον αγώνα της ελευθερίας της Ελλάδος. Ελάτε ν’ αγκαλιαστούμε όλοι και, με την βοήθεια των συμμάχων και φίλων μας του εξωτερικού, να πάρουμε τα όπλα δια να διώξουμε τον κατακτητή, που θέλει να αφανίσει τον τόπον μας. Σεβόμεθα την ιδεολογία σας, έχουμε όμως την ιδίαν απαίτηση από σας, να σεβασθείτε και την δική μας ιδεολογία». (Κώστα Καραλής σ. 247). Απεχώρησε απο το ΕΑΜ και το ΚΚΕ τον έγραψε στους μελλοθανάτους του αλλά δεν πρόλαβε, τον δολοφόνησαν οι Γερμανοί.
  1. Στρατόπεδο Βυτίνας. Εγκλειστοι ήταν εκατό άτομα του Τάγματος Ασφαλείας Μιστρά«Λεωνίδας» καθώς και σημαίνοντες κάτοικοι της περιοχής Σπάρτης.
  2. Στρατόπεδο Βάχλιας Γορτυνίας.(κοντά στη Κοντοβάζαινα). Ένα από τα μεγαλύτερα και φημισμένα στρατόπεδα. Λειτούργησε τον Μάρτιο έως τον Μάιο 1944 στο σχολείο του χωριού οι αίθουσες του οποίου ήταν ασφυκτικά γεμάτες. Οι άνθρωποι της ΟΠΛΑ με επικεφαλείς τους Παπαπουλάκο (Δημήτριο Ανδρικόπουλο) και Αθανασιάδη (Γεώργιο Κουλόπουλο) συγκέντρωναν εκεί «κατά κοπάδια» τους «αντιδραστικούς». Υπεύθυνοι των συλλήψεων και εκτελέσεων ήταν τα μέη τους ΕΛΑΣ Γιώργος Σουλιμιώτης, Σουρής (Κυριάκος Σαραντίτης) και άλλοι (Καραλής σ. 237).Μετά από ολιγοήμερη παραμονή και βασανιστήρια οδηγούντο προς εκτέλεση στην χαράδρα της Κατσουλιάς, στα γειτονικά Τρόπαια. Το ποιοι θα εκτελεσθούν το αποφάσιζε ο Στρατοπεδάρχης Καπετάν Δήμος (Διονύσιος Ταλαγάνης). Μεγάλος και εδώ ο αριθμός των εκτελεσμένων, μεταξύ αυτών ο ιατρός Χαράλαμπος Γιαννόπουλος, ο Λεωνίδας Αποσκίτης, αδελφός βουλευτή και η δασκάλα Ναυσικά Πανταζοπούλου από την Κοντοβάζαινα στις 4-5-1944. Η περίπτωση αυτή είναι ενδιαφέρουσα. Μέλη τους ΕΛΑΣ δολοφόνησαν τον Οκτώβριο του 1943 τον πράκτορα της διασυμμαχικής αποστολής Γεώργιο Φλούδα και έφεραν το πτώμα του προς επίδειξη στην Κοντοβάζαινα απαγορεύοντας την ταφή του. Η δασκάλα Ναυσικά Πανταζοπούλου αψηφώντας τους το έθαψε χριστιανικώς. Μετά από μερικές μέρες έσβησε από τους τοίχους του σπιτιού της τα σφυροδρέπανα και τις προπαγανδιστικές επιγραφές που την νύχτα είχε γράψει η τοπική οργάνωση του ΕΑΜ. Το «έγκλημα» μεγάλο και η τύχη της περιγράφηκε ήδη. Ο αντισυνταγματάρχης Ματζουράνης, πρώην επιτελάρχης του ΕΛΑΣ, ήταν και αυτός κρατούμενος σ’ αυτό το στρατόπεδο και σε αναφορά του περιγράφει πολλές λεπτομέρειες για το τι ακριβώς γινόταν. Περιγράφει μάλιστα και βασανιστήρια με την προσωπική συμμετοχή του Άρη Βελουχιώτη.
  3. Στρατόπεδο Βελημάχι Γορτυνίας. Προσωρινή φυλακή στο Δημοτικό σχολείο του χωριού. Μεταξύ των άλλων φυλακισμένοι και 35 εικοσάχρονοι Ταγματασφαλίτες. Άπαντες εκτελέσθηκαν την 15-4-1944 (Μεγάλο Σάββατο) στη θέση Παλιοσπηλιά, από τον Πάικο Πατρινό που εκτελούσε διαταγές των Γεωργίου Σουλιμιώτη, Π. Νικολαΐδη.

Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του ΕΛΑΣ:Ηλεία

  • Στρατόπεδο Στόμιο Ολυμπίας. Μικρό προσωρινό στρατόπεδο.
  • Στρατόπεδο Βαρβάσαινας Πύργου.  Ήταν στο δημοτικό σχολείο του χωριού. Μεταξύ των συλληφθέντων και ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Πύργου Δημήτριος Φωτόπουλος. Τον σκότωσε εν ψυχρώ στις 8-9-1944 με περίστροφο ο «λαϊκός αγωνιστής» Ηλίας Κονδύλης.
  • Στρατόπεδο Πόθου και Άσπρων Σπιτιών Ηλείας.  Εδώ συγκεντρώνονταν «εχθροί του λαού» Ηλείας, όπου κατόπιν βασανιστηρίων εκτελούντο.
  • Κοστομέρα Ολυμπίας. Μικρό προσωρινό στρατόπεδο

 

Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του ΕΛΑΣ:Μεσσηνία

  1. Στρατόπεδο Χαλβάτσου (σημερινό Κεφαλόβρυσο) στην Κάτω Μεσσήνη και στρατόπεδο Γαράτζας (σημερινή Μέλπεια) στην Άνω Μεσσήνη που είχαν την ονομασία Νέα Μόσχα. Το χωριό Χαλβάτσου είναι ορεινό μεταξύ των επαρχιών Τριφυλίας-Μεσσήνης. Το στρατόπεδο βρισκόταν σε οροπέδιο έξω από το χωριό. Οι έγκλειστοι προέρχονταν κυρίως από την Καλαμάτα καθώς και αιχμάλωτοι της αντιστασιακής οργάνωσης «Ελληνικός Στρατός» από τον Αετό Τριφυλίας. Μετά τα βασανιστήρια τους δολοφονούσαν και τα πτώματα τα έριχναν σε ένα ασβεστοκάμινο. Μεταξύ των δολοφονημένων και ο ιερέας του χωριού Φλώκα, Ιωάννης Γαρατζιώτης. Την Μεγάλη Παρασκευή 1944 το Τάγμα Ασφαλείας Μελιγαλά με επικεφαλής τον ταγματάρχη Στούπα ελευθέρωσε 450 κρατουμένους μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά. Εκεί έμαθαν ότι στη θέση «Προφήτης Ηλίας» ήταν αρκετά άτομα φυλακισμένα μέσα σε ένα εξωκλήσι, που το ονόμαζαν «στρατόπεδο της Ποταμιάς», όπου τα ελευθέρωσαν και αυτά.
  2. Στρατόπεδα Ι.Μ Βελανιδιάς και Δημιόβης στον Ταΰγετο, κοντά στην Καλαμάτα.  Μικρά στρατόπεδα όπου η ΟΠΛΑ συγκέντρωνε τους συλληφθέντες Καλαμάτας και γύρω περιοχών. Στη μονή Βελανιδιάς έδρευε το τάγμα  ΕΛΑΣ του Τάκη Αναστασόπουλου και στη Μονή Δημιόβης το τάγμα του Ηλία Καραμούζη. Πέριξ της I.M Δημιόβης βρέθηκαν 36 άταφα πτώματα. Στρατοπεδάρχης ο Τάκης Κώνστας από την Άρνα. Εδώ εγκλείσθηκαν και 50 αντάρτες του Ελληνικού Στρατού (σσ: Ανταρτικής οργανώσεως Πελοποννήσου) επί 20ήμερο, μετά τους μετέφεραν στη Βασιλική Ταϋγέτου όπου τους απελευθέρωσαν την 28-8-1943 μετά από συμφωνία για διάλυση του Ε.Σ. Τον Δεκέμβριο του 1943 μετακίνησε τους ομήρους του στην περιοχή Καστανιά Αγίου Νικολάου.  Νέος στρατοπεδάρχης ο Κων/νος Κίκηρας με βοηθό βασανιστή τον Μιχάλη Καψαλάκο. Χτυπούσαν τους κρατουμένους με αγκαθωτό σύρμα, και ξερίζωναν δόντια. Αρκετούς τους δολοφόνησαν με ξιφολόγχες στη θέση Πηγάδια Αλαγονίας Μεσσηνίας. 

    Οι δολοφόνοι καταδικάσθηκαν για τις δολοφονικές τους ενέργειες  (ο Καψαλάκος δις εις θάνατο) αλλά τελικά ευνοήθηκαν απο τα μέτρα επιείκειας.  (Τσελεσίλλα – Ιωαννίδου Λαμπέα, Με το φωτοστέφανο του Μαρτυρίου» , σελ.89).

  3. Στρατόπεδo Μπεζεστένι Μελιγαλά. Προσωρινό στρατόπεδο. «Μπεζεστένι» σημαίνει «υπαίθριο παζάρι» και είναι ένας μαντρότοιχος δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό Μελιγαλά όπου γινόντουσαν εμποροπανηγύρεις. Εκεί συγκεντρώθηκαν οι εναπομείναντες άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας Μελιγαλά και Καλαμάτας μετά την ήττα τους στη μάχη της Καλαμάτας, καθώς και πάρα πολλά άτομα που φοβούντο την δράση του ΕΛΑΣ και του Άρη Βελουχιώτη. Ο συνολικός αριθμός όλων των Ταγμάτων Ασφαλείας πριν την μάχη ήταν 800 άτομα. Ο Βελουχιώτης είχε εκδώσει την υπ’ αριθ. Ε.Π.Ε. 330/15-9-44 διαταγή «Πας συλλαμβανόμενος Ταγματασφαλίτης θα τουφεκίζεται επί τόπου», και οι ΕΛΑΣίτες πειθάρχησαν στην διαταγή του. Συνεπώς ο αριθμός ήταν πολύ λιγότερος από 800 άτομα λόγω απωλειών στη μάχη και της εκτελέσεως των αιχμαλώτων. Παρόλα αυτά στο Μπεζεστένι βρέθηκαν στοιβαγμένα 2.000 άτομα, όλων των ηλικιών, από μωρά μέχρι γέρους. Γι’ αυτό λοιπόν καταρτίστηκε μία επιτροπή από τα μέλη του ΕΑΜ Βασίλειο Μπράβο, Γιάννη Καραμούζη και άλλους για εκκαθάριση του στρατοπέδου. Πράγματι απελύθησαν πολλά γυναικόπαιδα, τα οποία μόλις βγήκαν έξω απο το Μπεζεστένι σκοτώθηκαν από μέλη του  ΕΛΑΣ. Πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες των Ταγμάτων συγκεντρώθηκαν στο χωριό Μερόπη δίπλα στο Μελιγαλά στη μάντρα του «Κριμπά». Μεταξύ των κρατουμένων στο Μπεζεστένι και ο Περικλής Μπούτος με τα δύο του παιδιά, πατέρας του πολιτευτή Γιάννη Μπούτου, ενώ στη Μερόπη ήταν ο κατοχικός Νομάρχης Μεσσηνίας Περωτής. Ο Γιάννης Καραμούζης μαζί με τον Βασ. Μπράβο συγκρότησαν εκτελεστικά αποσπάσματα του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ υπό την διοίκηση του Μάτζαρη και του Ν. Μητροπούλου. Ο ίδιος ο Γιάννης Καραμούζης αναφέρει στο βιβλίο του «Πατριώτες και προδότες στο Μωριά!».
    «Ο Άρης με τον υπασπιστή τον Τζαβέλα και 4-5 μαυροσκούφηδες επεσκέφθη στο χωριό Μερόπη τους Ταγματασφαλίτες που δεν είχαν εκτελεσθεί. Τους έγδυσε και ο ίδιος προσωπικώς έδωσε το σύνθημα για άγριο ξυλοδαρμό μέχρι αίματος. Μόλις βράδιασε τους παρέδωσε στους μαυροσκούφηδες και με την βοήθεια και άλλων ανταρτών σφαγιάσθηκαν όλοι, λίγο έξω από την Μερόπη». (σελ. 74).  Κάποιος άλλος αναφέρει ότι ο Τζαβέλας σκότωσε μερικούς πατώντας τους στα κεφάλια με τις αρβύλες του!!!
    Ο ίδιος συνεχίζει:
    «Εθεωρείτο δείγμα αφοσιώσεως και πίστεως στο κόμμα η αυτοπρόσωπος εκτέλεση κρατουμένων ή η σύμπραξης και η συμβολή δια την’ εκτέλεση. Οι οργανωθείς είχαν διαπαιδαγωγηθεί σ’ αυτό το πνεύμα.  Πολλές οργανώσεις, για να φανούν «πρότυπα» καλών και πιοτών κομματικών οργανώσεων ζητούσαν και φυσικά έπαιρναν τους συγχωριανούς των να τους «δικάσουν» και να τους εκτελέσουν στα χωριά τους. Το παράδειγμα το έδωσε η οργάνωση Οιχαλίας και Μερόπης. Πήραν τους συγχωριανούς των και εκεί με πανηγύρια και χορούς τους εκτέλεσαν. Το παράδειγμα τους το μιμήθηκε και το Νησί (Μεσσήνη): Πήραν 13 από τον Μελιγαλά τους οδήγησαν στο κέντρο της πόλεως Μεσσήνης και εκεί με χορούς και τραγούδια τους εκτέλεσαν» (σελ.77).
    Δεκαοκτώ όμως άτομα εκτελέσθηκαν κατ’ άλλο τρόπο:
    «Μεταξύ των αιχμαλώτων του Μελιγαλά ήσαν πολλοί πολιτευτές και μερικοί αξιωματικοί Ήταν πρόσωπα που η εκτέλεση των υπό κάποια «μορφή νομιμότητας» δηλαδή δι’ ανταρτοδικείων αφού δεν είχαν εκτελεσθεί κατά την «μάχη», ίσως να δημιουργούσε ζητήματα στο κόμμα. Γι’ αυτό βρέθηκε τρόπος «ανεύθυνου» εκτελέσεως των. Κατά πρόταση τον Βασ. Μπράβου, που υιοθετήθηκε από τον Κουλαμπά, θα μεταφερόντουσαν στην Καλαμάτα. Εκεί θα είχε προετοιμασθεί «αγανακτισμένο» πλήθος και θα τους εκτελούσε. Πράγματι την 16 Σεπτεμβρίου ξεχωρίστηκαν 18 άτομα δια να μεταφερθούν στη Καλαμάτα. Η κομματική όμως οργάνωση της Καλαμάτας δεν μπόρεσε να οργανώσει καλά και να προετοιμάσει τους «αγανακτισμένους». Γι’ αυτό ειδοποίησε και ανεβλήθη, δια την επομένη, η μεταφορά των εις την Καλαμάτα.  Η ΕΑΜική εφημερίδα «Ελεύθερη Μεσσηνία» στις 17 Σεπτεμβρίου έγραφε την είδηση ότι πρόκειται το απόγευμα να μεταφερθούν στην Καλαμάτα οι αρχηγοί των Ταγμάτων. Οι κομματικές οργανώσεις κινητοποίησαν τα μέλη τους και τους οπαδούς των ώστε σε ορισμένη ώρα να ευρίσκονται σε καθορισμένο μέρος των Καλαμών δια να «υποδεχθούν» τους αρχηγούς των Ταγμάτων.
    Το απόγευμα της 17 Σεπτεμβρίου, 18 εκ των αιχμαλώτων, μεταξύ των οποίων οι Περικλής Μπούτος, πολιτευτής του κόμματος των φιλελευθέρων, Ταγματάρχης Χριστόφιλος, Ταγματάρχης Χωροφυλακής Φραγκουδάκης, Γαλόπουλος αντεισαγγελέας Καλαμών, Δημήτριος Περωτής Νομάρχης Μεσσηνίας, Μορφονιός Ταγματάρχης κ.λ.π. μεταφέρθηκαν δι’ αυτοκινήτου στην Καλαμάτα. Το αυτοκίνητο σταμάτησε στην κεντρική πλατεία. Εκεί είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος και τα «χωνιά» του Ε.Α.Μ. από ενωρίς καλούσαν το «λαό» να είναι συγκεντρωμένος για την «υποδοχή».  Μόλις άρχισαν να τους κατεβάζουν από το αυτοκίνητο, τους επιτέθηκαν οι «αγανακτισμένοι» και με μαχαίρια και ραβδιά τους σκότωσαν, υπό τα αλλεπάλληλα συνθήματα των χωνιών του Ε.Α.Μ. Μετά την κατακρεούργηση των προς «τέρψη» του λαού κρεμάστηκαν στα φανάρια της κεντρικής πλατείας της πόλεως». Ο δολοφονηθείς Νομάρχης Μεσσηνίας Δημ. Περωτής επικεφαλής επιτροπής γλίτωσε στις 11-2-1944 από το Γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα τον μεγαλύτερο αριθμό από τους 1500 συλληφθέντες Καλαματιανούς στο Γερμανικό Στρατόπεδο συγκεντρώσεως «Παπαφλέσσας» στην Καλαμάτα. Δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα για 149 άτομα που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς ως αντίποινα δια τον φόνο 2-3 Γερμανών από τους αντάρτες τους ΕΛΑΣ στο χωριό Άγιος Φλώρος Μεσσηνίας.  Ο δολοφονηθείς Ταγματάρχης Χωροφυλακής Φραγκουδάκης τον Μάιο του 1944 γλίτωσε την τελευταία στιγμή από το Γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα 50 ΕΑΜιτες της Καλαμάτας και αυτοί για ευγνωμοσύνη τον κατακρεούργησαν.  Όσοι απέμειναν στο Μπεζεστένι τουφεκίσθηκαν όλοι «δια να μη τους κάνει χωροφύλακες ο Παπανδρέου» και τα σώματα τους ρίφθηκαν στην περιβόητη Πηγάδα του Μελιγαλά. Τα θύματα περίπου 2.000.  Αυτό ήταν το τέλος του Στρατοπέδου συγκεντρώσεως Μελιγαλά.
  4. Μανιάκι Μεσσηνίας. Στο στρατόπεδο Μανιακίου σκότωσαν τον Γιώργο Γιαννόπουλο από το Καραμανώλι (σημ. Γλυφάδα) και κάποιον γέρο 75 ετών επειδή έκανε το «μεγάλο» αδίκημα να πάρει ένα δεμάτι σιτάρι (θερισμένο) να το τρίψει να πάρει τον καρπό. Μετά απο εκκαθαριστική επιχείρηση των Ταγμάτων Ασφαλείας στη Χώρα Τριφυλίας το μετέφεραν στο Μαργέλι (σημ. Κοντογόνι).  Στο Μαργέλι οι κρατούμενοι ήταν 150 άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Υπεύθυνοι στρατοπέδου ήταν οι Ρουσέας Παναγιώτης, Ματζώρος και Λίβας.
  5. Μινάγια Μεσσηνίας (σημ. Αμπελόκηποι).  Σκότωσαν τον Τάκη Καρβουνιάρη από την Πύλο.
  6.  Αυλώνα Τριφυλίας. Μικρό προσωρινo στρατόπεδo όπου έγιναν βασανισμοί και δολοφονίες.
Συνέχεια

Νεκροί και αγνοούμενοι: Κομμουνιστικό κίνημα (Δεκεμβριανά) 1944

Αγαπητός Γεώργιος του Εμμανουήλ, Λοχίας: Γεννήθηκε στο Βαθύ Σάμου, της 3 Ελ. Ορ. Ταξιαρχίας. Φονεύθηκε σε μάχη στο Νοσοκομείο Σωτηρία στις 11 Δεκεμβρίου 1944.
Αγγελάκης Κων/νος του Στεφάνου, Τχης (ΠΖ): Γεννήθηκε στη Πλατανιά Πύργου το 1903. Δολοφονήθηκε στο Κολωνάκι Αθηνών στις 3 Δεκεμβρίου 1944.
Αγγελόπουλος Παναγιώτης του Γεωργίου, Εύζωνος: Γεννήθηκε στην Καλαμάτα Μεσσηνίας το 1926, του Ι Συντ. Ευζώνων Αθηνών. Εκτελέσθηκε στη Χωματερή Περιστερίου στις 11 Δεκεμβρίου 1944.
Αγιαννίδης Απόστολος του Ιορδάνη, Αγωνιστής: Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά Πέλλας το 1920, των Ε.Ο.Ε. Εκτελέσθηκε στην Άψαλο Αλμωπίας τον Ιανουάριο 1945.
Αγιωργίτης Γρηγόριος του Παναγιώτη, Εύζωνος: Γεννήθηκε στο Άργος Αργολίδας το 1922, του Ι Τάγματος Ευζώνων Αθηνών. Εκτελέσθηκε στην Αθήνα στις 18 Δεκεμβρίου 1944.
Αδαμάκης Ελευθέριος του Γεωργίου, Μόν. Λοχίας: Γεννήθηκε στη Ζήρου Σητείας Λασιθίου το 1919. Εκτελέσθηκε στο χωριό Πέλλας στις 16 Ιανουαρίου 1945, λόγω της ιδιότητάς του ως Μόν. ΥπΑξιωματικού.
Αθανασιάδης Νικόλαος του Δημητρίου, Τχης Διαχ/σεως ε.α.: Γεννήθηκε στο Λαγκάδιο Αρκαδίας το 1892. Συνελήφθη ως όμηρος και πέθανε στη Θήβα την 1 Ιανουαρίου 1945, λόγω των ταλαιπωριών της ομηρίας του.
Αθανασίου Γεώργιος του Αποστόλου, Αγωνιστής: Γεννήθηκε στη Φανερωμένη Φιλιππιάδας Πρέβεζας το 1912, των Ε.Ο.Ε.Α. – Ε.Δ.Ε.Σ. / Αρχηγείο Ηπείρου. Φονεύθηκε στα Μάρμαρα Ιωαννίνων στις 21 Δεκεμβρίου 1944.
Αθανασόπουλος Δημήτριος του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1914, του 148 Τ. Εθν/κής. Πέθανε στο 7ο Αστυν. Τμήμα Θεσ/νίκης στις 2 Φεβρουαρίου, λόγω τραυματισμού του από απροσεξία Άγγλου στρατιώτη.

Συνέχεια

Πεσόντες και νεκροί: Εμφύλιος πόλεμος 1945-1949 (Ε-Κ)

Έβδας Αλέξανδρος του Κων/νου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Φλώρινα το 1922, του 574 Τ.Π. Πέθανε στο 202 Στρατιωτικό Νοσοκομείο από ασθένεια στις 8 Μαρτίου 1950.
Έβρένογλου Ανάργυρος του Χαραλάμπους, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Ερμούπολη Σύρου Κυκλάδων το 1924, του 557 Τ.Π. Πέθανε στο 421 Στρατ. Νοσοκομείο, λόγω τραυματισμού του από έκρηξη νάρκης, την 1 Αυγούστου 1948.
Εγγλέζος Ανδρέας του Λουκά, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη Λιβαδειά Βοιωτίας το 1924, του 105 Σ.Π.Π. Πέθανε στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, λόγω πολεμικού ατυχήματος, στις 21 Απριλίου 1948.
Εγγονίδης Λάζαρος του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μάνδαλο Γιαννιτσών Πέλλας το 1922, του 561 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος στην Τούμπα Καστοριάς στις 15 Φεβρουαρίου 1949.
Εγγονίδης Ιωάννης του Παρασκευά, Οπλίτης Μ.Ε.Α.: Γεννήθηκε στο Μάνδαλο Γιαννιτσών Πέλλας το 1906, της Μ.Ε.Α. Μανδάλου. Πέθανε στο 421 Στρατ. Νοσοκομείο, λόγω τραυματισμού του από
έκρηξη νάρκης, στις 29 Μαΐου 1949.
Εγγονίδης Γεώργιος του Αποστόλου, Οπλίτης Μ.Ε.Α.: Γεννήθηκε στο Μάνδαλο Γιαννιτσών Πέλλας το 1917, της Μ.Ε.Α. Λιποχωρίου. Πέθανε στο 421 Στρατ. Νοσοκομείο, λόγω τραυματισμού του, στις 24 Σεπτεμβρίου 1949.
Εγκερτζής Κων/νος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1922, του 570 Λ.Μ.Π. Έπεσε μαχόμενος στη Φλώρινα στις 4 Οκτωβρίου 1948.
Εζιόπουλος Παναγιώτης του Τρύφωνα, Οπλίτης Μ.Ε.Α.:
Γεννήθηκε στα Ασπρόγεια Φλώρινας το 1932, της Μ.Ε.Α.
Ασπρογείων. Φονεύθηκε σε ατύχημα (εκπυρσοκρότηση του όπλου
του) στις 25 Οκτωβρίου 1950.
Εκίζογλου Απόστολος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην
Ευξεινούπολη Αλμυρού Μαγνησίας το 1919, του 301 Τ. Ε.
Φονεύθηκε από έκρηξη νάρκης στο χωριό Δίμινι στις 3
Απριλίου 1945.
Ελένης Ηλίας του Σταύρου Λοχίας: Γεννήθηκε στο Γαλατάκι
Αργ/θίας το 1924, του 26 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος στην Αγυιά
Λάρισας στις 15 Σεπτεμβρίου 1948.
Έλευθεράκης Γεώργιος του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε
στο Ηράκλειο Κρήτης 1923, του 66 Ε.Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος
στους Βαλκάνους περιοχής Τζουμέρκων στις 12 Σεπτεμβρίου
1949.
Ελευθερακούδης Ελευθέριος του Πολυχρόνη, Στρατιώτης:
Γεννήθηκε στη Μεσσορώκη Παγγαίου Καβάλας το 1921, του 563
Τ.Π. Φονεύθηκε στη Σκοτούσα Σιντικής από έκρηξη νάρκης στις
26 Μαρτίου 1948.
Ελευθεριάδης Χρήστος του Ελευθερίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε
στον Πειραιά το 1925, του 501 Τ.Π. Εξαφανίσθηκε κατά τη
μάχη στο Ανώνυμο Γράμμου στις 18 Ιουλίου 1948.
Ελευθεριάδης Ευστάθιος του Χαραλάμπους, Οπλίτης Μ.Ε.Α.:
Γεννήθηκε στο Οχυρό Δράμας το 1928 , της Μ.Ε.Α. Οχυρού.
Φονεύθηκε από έκρηξη νάρκης έξω από το χωριό Κ. Βροντού
στις 10 Μαΐου 1948.
Ελευθεριάδης Ελευθέριος του Χρήστου, Δεκανέας: Γεννήθηκε
στη Διποταμιά Καστοριάς το 1926, του 584 Τ.Π. ΄Επεσε
μαχόμενος στην Οξυά Γράμμου στις 3 Ιουνίου 1949.
Ελευθεριάδης Θεόδωρος του Δημητρίου Οπλίτης Μ.Α.Υ:
Γεννήθηκε στη Χαριτωμένη Δράμας το 1926, της Μ.Α.Υ.
Χαριτωμένης. Έπεσε μαχόμενος στην Πρωσοτσάνη στις 16
Απριλίου 1948.
Ελευθεριάδης Νικόλαος του Ευθυμίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε
στη Σταυρούπολη Ξάνθης το 1915, του 35 Τ.Ε. Έπεσε μαχόμενος
στο Καρυόφυτο περ. Δαφνώνος στις 2 Απριλίου 1949.
Ελευθεριάδης Χριστόφορος του Γεωργίου, Στρατιώτης Μ.Α.Δ:
Γεννήθηκε στη Ν. Σάντα Κιλκίς το 1904, της 37 Ταξιαρχίας.
Έπεσε μαχόμενος στο Λειψύδριο στις 12 Ιανουαρίου 1948.
Συνέχεια

Πεσόντες και νεκροί: εμφύλιος πόλεμος 1945-1949 (Α-Δ)

Αβάνογλου Αλέξανδρος του Ανέστη, Δεκανέας: Γεννήθηκε στον
Πειραιά το 1924, του 625 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος στο ύψ.
Ελάφου Λάκκας Σουλίου στις 25 Αυγούστου 1948.
Αβαρικιώτης Βασίλειος του Κων/νου, Ανθλγός (ΠΖ): Γεννήθηκε
στο Πλατύπορο Ακαρνανίας, του 574 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος στο
Νόστιμο Βοΐου Κοζάνης στις 19 Σεπτεμβρίου 1947. (φωτ. σελ.
231)
Αβδάλας Δημήτριος του Κων/νου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο
Λειβαδάκι Αρκαδίας το 1924, του 611 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος
στην Αετόπετρα στις 5 Δεκεμβρίου 1947.
Αβδούσης Σπυρίδων του Παναγιώτη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο
Άργος Αργολίδας, του 2 Ε.Τ.Π. Εξαφανίσθηκε κατά τη μάχη της
Κολοκυνθούς στις 14 Απριλίου 1949.
Αβορίτης Δημοσθένης του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο
Κυριάκιο Λιβαδειάς Βοιωτίας το 1928, του 501 Τ.Π. Έπεσε
μαχόμενος στο Ανώνυμο ύψ. Γράμμου στις 18 Ιουλίου 1948.
Αβούρης Ανδρέας του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο
Βανάτο Ζακύνθου το 1924, του 591 Τ.Π. Πέθανε στο 425
Στρατιωτικό Νοσοκομείο, λόγω τραυματισμού του στις 17
Ιανουαρίου 1949.
Αβραάμ Χρήστος του Κων/νου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην
Καλαμάτα Μεσσηνίας το 1920, του 630 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος
στο ύψ. Φουριά Χάρτης Καρδίτσας (85-66) στις 15 Ιουλίου
1947.
Αβραάμ Κων/νος του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στη
Χωριστή Δράμας το 1923, του 519 Τ.Π: Έπεσε μαχόμενος στη
Νάουσα Ημαθίας στις 22 Δεκεμβρίου 1948.
Αβραάμ Αθανάσιος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην
Προσωτσάνη Δράμας το 1921, της 32 Ταξιαρχίας. Πέθανε στο
Νοσοκομείο Λοιμωδών Ψήκης, λόγω ασθενείας (φυματιώδης
μηνιγγίτιδα) στις 9 Ιουλίου 1946.
Αβράζης Βασίλειος του Αγγέλου, Λγός (ΠΖ): Γεννήθηκε στον
Ροδόλειβο Σερρών το 1916, του 555 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος στη
Ρητίνη Κατερίνης Πιερρίας στις 10 Οκτωβρίου 1946. (φωτ.
σελ. 209)
Αβραμέας Ηλίας του Ευστρατίου, Οπλίτης Μ.Α.Υ: Γεννήθηκε στο
Οίτυλο Λακωνίας το 1929, του 3110 Τ.Ε.Α. Σπάρτης/Διλοχία
Γερακάρη. Έπεσε μαχόμενος στη Βασιλική Ταϋγέτου στις 3
Σεπτεμβρίου 1947.
Αβραμίδης Γεώργιος του Ιωάννη, Υποψήφιος Δεκανέας:
Γεννήθηκε στο Καμαρωτό Σερρών το 1924, του 567 Τ.Π.
Εξαφανίσθηκε κατά τη μάχη στις Κεραπές Αρδέας Πέλλας στις
19 Ιουνίου 1948.
Αβραμίδης Αβραάμ του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον
Ξηροπόταμο Δράμας το 1921, του 564 Τ.Π. Συλληφθείς σε μάχη
στις 14 Σεπτεμβρίου 1947, εκτελέσθηκε στο Κλειστό
Ευρυτανίας στις 16 Σεπτεμβρίου 1947.
Αβραμίδης Αβραάμ του Σπυρίδωνος, Λοχίας: Γεννήθηκε στον
Νικηφόρο Δράμας το 1920, του 559 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος στο
ύψ. 118 ΝΔ Κορνοφωλιάς Σουφλίου στις 17 Ιουλίου 1947.
Αβραμίδης Απόστολος του Σταύρου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην
Πτολεμαΐδα Κοζάνης το 1917, του 571 Τ.Π. Έπεσε μαχόμενος
στην Παπαδιά Φλώρινας στις 18 Μαρτίου 1947.
Αβραμίδης Ιωάννης του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον
Πειραιά το 1917, του 53 Ε.Τ.Π. Φονεύθηκε στις Λάσπες
περιοχής Καρπενησίου από έκρηξη νάρκης στις 30 Μαΐου 1949.
Αβραμίδης Νικόλαος του Λαυρεντίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε
στην Έδεσσα Πέλλας το 1923, του 594 Τ.Π. Φονεύθηκε στο 38ο
χλμ. της οδού Θεσσαλονίκης-Γαλάτιστας από έκρηξη νάρκης
στις 10 Απριλίου 1948.

Συνέχεια

WW2-Swastika over the Balkans

The conquest of Greece and Yugoslavia by hitlerite Germany and its fascist allies in April 1941 (operations Marita and 25) had diametrically changed the political, military and strategic situation on the Balkan peninsula. Germany and Italy started the conquests and subordinating of other countries yet before the outbreak of the 2nd World War. In effect of nearly bloodless Italian aggression Albania lost its independence already on 7 April 1939 and was incorporated (12 April) into Italian empire. The king Ahmet bej Zogu ( Zog I) got deposed by the collaborationist Constituent Assembly and made for exile to Turkey. The Assembly addressed the king of Italy Victor Emmanuel III «with a request to accept the Albanian crown». The collaborationist government with a former prime minister Shefqet bej Vërlaci had been brought into being. But actually in Albania ruled the Italian governor Gen. Francesco Jacomoni di San Sarino. About a month after the Italian invasion on Albania, on 6 May 1939, 200 Albanian tribal chieftains signed the «pact of friendship» with Italy. On 13 July a not too big in numbers Albanian army had been merged with Italian forces. There had been created the Albanian Fascist Party (Partia Fashiste Shqiptare), which together with invaders used to terrorize the population protesting against new order. Intensified the exploitation of Albania’s natural resources (among others chromium and copper ores, brown coal, and oil), as well as the works concerning preparation of that tiny country to form a bridgehead for further conquests in the Balkans (development of communication network, roads, airfields etc.) Συνέχεια