Battle of Saragarhi, Samana Ranges, India, 12 Sep 1897

‘They died fighting like demons’

The legendary Battle of Saragarhi took place at a small British outpost in the Samana Mountains on September 12, 1897, when 10,000 to 12,000 Pashtun men launched an attack that lasted several days.

Saragarhi was a small rocky outpost located between Fort Gulistan (Cavagnari) and Fort Lockhart in the northwestern border province, now Khyber Pakhtunkhwa in Pakistan.

It was manned by just 21 Sikh soldiers who resisted fierce attacks by Afghan tribes for many hours. Led by Havildar Ishar Singh, the brave soldiers fought to the last, killing and wounding hundreds of the attackers.

Η Μάχη του Σαραγκάρι, Σαμάνα, Ινδία, 12 Σεπ 1897

‘Πέθαναν πολεμώντας σαν δαίμονες’

Η μυθική μάχη του Saragarhi πραγματοποιήθηκε σε ένα μικρό βρετανικό φυλάκιο στην οροσειρά Samana στις 12 Σεπτεμβρίου 1897, όταν 10.000 – 12.000 άνδρες των φυλών Pashtun ξεκίνησαν μια επίθεση η οποία διήρκεσε πολλές ημέρες.

Το Saragarhi ήταν ένα μικρό βραχώδες φυλάκιο που βρίσκεται μεταξύ του Fort Gulistan (Cavagnari) και του Fort Lockhart στην επαρχία βορειοδυτικών συνόρων, που τώρα είναι η Khyber Pakhtunkhwa στο Πακιστάν.

Επανδρωνόταν από μόλις 21 στρατιώτες Σιχ που αντιστάθηκαν σε άγριες επίθεσεις από τις Αφγανικές φυλές για πολλές ώρες. Με επικεφαλής τον Havildar Ishar Singh, οι γενναίοι στρατιώτες πολέμησαν μέχρι την τελευταία τους ανάσα, σκοτώνοντας και τραυματίζοντας εκατοντάδες από τους επιτιθέμενους.

Η μάχη στό Κρεμμύδι Πυλίας, 7 Απρ 1825

Μία στρατιωτική επιχείρηση σχεδιασμένη από τούς πολιτικούς εκείνης τής εποχής θά κατέληγε μέ μαθηματική ακρίβεια στήν καταστροφή, όπως είχε γίνει στή μάχη τού Πέτα μέ τήν εκστρατεία τού Κιουταχή καί στήν Ακροκόρινθο μέ τήν εκστρατεία τού Δράμαλη.

Ο Ιμπραήμ πασάς, χωρίς νά χάσει καθόλου τόν καιρό του, καθάρισε όλη τήν επαρχία τής Μεσσηνίας από τίς ασύντακτες ελληνικές δυνάμεις, απέκλεισε τά φρούρια τού Νεοκάστρου καί τού Παλαιοκάστρου στήν Πύλο καί κινήθηκε μέ τό κύριο σώμα τού στρατού του πρός τίς θέσεις πού είχαν οχυρώσει οι Έλληνες.

Τό φρούριο στό Νεόκαστρο είχαν αναλάβει νά τό υπερασπιστούν, οι Μακρυγιάννης, Εμμανουήλ Καλλέργης καί Ιωάννης Μαυρομιχάλης.

Ο γιός τού Πετρόμπεη όμως τραυματίστηκε από εχθρικό βόλι στό δεξί χέρι.

Η έλλειψη γιατρών είχε ως αποτέλεσμα ο νεαρός Μανιάτης νά χάσει πολύ αίμα καί όταν τελικά μεταφέρθηκε στήν Αρκαδιά (Κυπαρισσία) ήταν πλεον πολύ αργά.

Η Μάχη στο Szigetvár, Ουγγαρία: Ο Nikola Zrinski σταματά το Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή

«Ας βγούμε να πολεμήσουμε τους Τούρκους, όποιος πεθάνει πάει στον Θεό»

Το καλοκαίρι του 1566 είδε την τελευταία απόπειρα του Τούρκου σουλτάνου I. Süleyman του λεγόμενου «Μεγαλοπρεπή«, να εξουδετερώσει τον Haus Habsburg, καταλαμβάνοντας και τη Βιέννη. Την 1η Μαΐου 1566 ξεκίνησε επικεφαλής μιας τεράστιας στρατιάς που σύμφωνα με ορισμένες πηγές αριθμούσε 300.000 άνδρες (άλλες πηγές αναφέρουν 100-200.000 άνδρες).

Στις 27 Ιουλίου 1566 η τεράστια τουρκική στρατιά έφτασε στο Βελιγράδι. Εκεί ενημερώθηκε από τον σύμμαχό του Zapolya πως μια αυστριακή δύναμη είχε επιτεθεί και είχε καταστρέψει το τουρκικό στρατόπεδο στο Siklós. Κατόπιν αυτού ο Süleyman άλλαξε σχέδια και αποφάσισε να κινηθεί προς το Szigetvár, όπου είχε καταφύγει ο υπεύθυνος για την τουρκική ήττα στο Siklós.Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Κροάτη στρατηγό Nikola Zrinski, έναν έμπειρο και γενναίο πολεμιστή, βετεράνο των πολέμων κατά των Τούρκων από την πολιορκία της Βιέννης το 1529, όταν ήταν μόλις 19 ετών. Πλέον στα 58 του ήταν έτοιμος για όλα, χωρίς φόβο. Ο Zrinski με μόλις 2.300 άνδρες θα υπερασπιζόταν το Szigetvár έναντι των ορδών του Süleyman, η εμπροσθοφυλακές των οποίων αφίχθησαν ενώπιον της μικρής οχυρής πόλης στις 2 Αυγούστου. Οι αμυνόμενοι πάντως έδειξαν εξαρχής το πώς θα εξελιχθεί η σύγκρουση.Με συνεχείς εξόδους σκότωσαν εκατοντάδες Τούρκους, πριν φτάσει ο κύριος όγκος και τους αποκλείσει.

Μάχη στα Σκούρτα Βοιωτίας, 23 Αυγ 1826.

Στα Σκούρτα Βοιωτίας οι Έλληνες υπό τον Χελιώτη νίκησαν τούς τούρκους του Κιουταχή κατόπιν σκληρής μάχης.
Οι εχθροί έπαθαν μετ’ ολίγας ημέρας άλλην βαρείαν βλάβην· έμαθεν ο εν Ελευσίνι στρατοπεδεύων Καραϊσκάκης ότι 500 εφύλατταν κατά τα Σκούρτα επί των μεθορίων της Βοιωτίας και Μεγαρίδος αποτεταμιευμένας τροφάς, και απέστειλε την 23, 1200 υπό τον Γεώργην Χελιώτην.
Ο οπλαρχηγός ούτος εξετέλεσεν ευτυχώς τα της αποστολής του· επιπεσών αιφνιδίως εφόνευσεν ικανούς, διεσκόρπισε τους λοιπούς, ελαφυραγώγησε, και την επαύριον έφερεν εις Ελευσίνα ολόκληρα ποίμνια και αγέλην ημιόνων.

A Poem to the Veterans of Kalamata, Buster Beckett, son of Private Doug (Joe) Beckett, RAOC

The olive groves are now deserted

Weary soldiers hide there no more

Waiting for night-time and the darkness

Praying that boats will reach the shore

 

Kalamata was their final destination

From here they could run no more

They were battle hardened and bloodied

Bearing the battle scars of war

Η Μάχη στα Δερβενάκια, 26 Ιούλ 1822

Η Μάχη των Δερβενακίων, γνωστή και ως Σφαγή του Δράμαλη, ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες που πραγματοποιήθηκαν κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες και μεγάλη καταστροφή των οθωμανικών δυνάμεων υπό τον αρχιστράτηγο Μαχμούτ πασά Δράμαλη. Η μάχη αυτή δόθηκε στις 26 Ιουλίου 1822, σε δύο από τα τέσσερα μικρά ορεινά περάσματα (δερβενάκια), μεταξύ Κορίνθου και κοιλάδας Άργους, εξ ου και η ονομασία της. Άλλο αποτέλεσμα της μάχης αυτής ήταν η ενίσχυση της φήμης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η οποία φόβισε τους τότε πολιτικούς αντιπάλους του.

Μάχη του Μεχμέταγα, 18 Ιουλίου 1826

Νίκη Ελλήνων υπό τον Θ.Κολοκοτρωνη.

Ο Ιμπραημ το Νοέμβριο του 1825 άφησε την Τρίπολη και μετέβη στο Μεσολόγγι για να βοηθήσει τον Κιουταχή που πολιορκούσε τη μαρτυρική πόλη.Μετά την Έξοδο (10 Απριλίου 1826) επέστρεψε δριμύτερος στην Πελοπόννησο, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κλεφτοπόλεμο του Κολοκοτρώνη, που του προκαλούσε σημαντικές φθορές.Τον Ιούλιο του 1826 επιχείρησε να καταλάβει τη Μάνη, αλλά απέτυχε παταγωδώς. Οι Μανιάτες, μέ τίς νίκες τους στην Βέργα και στον Διρό, αφ’ ενός διατήρησαν τήν ελευθερία τής γής τους, συνεχίζοντας μία παράδοση τετρακοσίων ετών, αφ’ ετέρου μέ τό παράδειγμά τους κράτησαν ψηλά τό ηθικό τών υπόλοιπων Ελλήνων.Μετά τήν αποτυχία του στή Μάνη, ο Ιμπραήμ συνέχισε τό καταστρεπτικό του έργο στά δερβένια τού Λεονταρίου καί στόν κάμπο τής Καρύταινας.

Mάχη στην Άμπλιανη Φωκίδας, 14 Ιουλίου 1824: Η νικηφόρα –

Οι επαναστάτες ΣΥΝΤΡΙΒΟΥΝ την ισχυρότατη στρατιά εισβολής του Δερβίς πασά

Τελειώνοντας το 1823 η οθωμανική αυτοκρατορία, μετά και την απόλυτη αποτυχία των θερινών εκστρατειών της στη Στερεά (Μουσταής της Σκόδρας και Ομέρ Βρυώνης στη δυτική Στερεά και οι Γιουσούφ Περκόφτσαλης και Σαλιχ Αδριανούπολης στην ανατολική), έδειχνε τελείως αδύναμη να καταστείλει ένοπλα την ελληνική επανάσταση που φαινόταν να έχει σταθεροποιηθεί και επιβληθεί στρατιωτικά, ενώ σε διπλωματικό επίπεδο έθετε έντονα πια την ανάγκη για ευρωπαϊκή παρέμβαση.

Γερμανικές απώλειες κατά την κατάληψη της ηπειρωτικής Ελλάδας 06/04/1941 ως 30/04/1941

Νεκροί: 70 αξιωματικοί, 1090 υπαξιωματικοί και στρατιώτες

Τραυματίες: 184 αξιωματικοί, 3.571 υπαξιωματικοί και στρατιώτες

Αγνοούμενοι: 9 αξιωματικοί, 356 υπαξιωματικοί και στρατιώτες,

Συνολικά οι νεκροί 1160 και οι τραυματίες 3755

ΠΗΓΗ: Πολεμικό ημερολόγιο της στρατιάς 12 του στρατάρχη Λιστ

Η Αλωσις της Πόλης, Σφρατζής, Χρονικόν

 

Βράδυ Δευτέρας 28 Μαΐου 1453. Ή νύχτα πού δεν θα ξημέρωνε ποτέ^[1]. Ό σουλτάνος υπόσχεται στον στρατό του τριήμερη λεηλασία, και πλούτη αμύθητα και παρθένες και παιδιά, στην γη και στον ούρανό. Τα στίφη των απίστων αλαλάζουν λυσσασμένα. Οι λίγοι, ηρωικοί, εξαντλημένοι υπερασπιστές της Βασιλεύουσας, κρατώντας ακόμη με υπεράνθρωπη, απελπισμένη θέλησι τα αρχαία τείχη, απέναντι στην βία των λυσσασμένων, αναρίθμητων ορδών, των μεγάλων πυροβόλων και των πολιορκητικών μηχανών, ξέρουν ότι έρχεται η κρίσιμη ημέρα· η στιγμή πού ό καθένας μόνος του, και η χιλιόχρονη αυτοκρατορία θα βρεθούν απέναντι στην Μοίρα. Με δάκρυα απελπισμένης πίστης και αποφασιστικότητας αποχαιρετούν παιδιά και συζύγους, μεταλαμβάνουν για τελευταία φορά στην Αγια-Σοφιά, εμψυχώνουν ό ένας τον άλλον στις πολεμίστρες· οι ιερές εικόνες περιφέρονται στα τείχη, προσευχές αναπέμπονται στους ουρανούς και δάκρυα πόνου και αγωνίας ποτίζουν την γη.

O μαρτυρικός θάνατος του Γιώργου Ανεμόγιαννη, 28 Μαϊ 1821

Ο Γιώργος Ανεμογιάννης ή Παξινός (Παξοί 1798 – Ναύπακτος 1821) είναι ήρωας και Εθνομάρτυρας της Ελληνικής επανάστασης του 1821. Ένας από τους πρώτους πυρπολητές του ελληνικού στόλου.

Ο Ανεμογιάννης καταγόταν από τους Παξούς και ήταν ναύτης στο πλοίο της Μπουμπουλίνας “Οι Σύμμαχοι“, που συμμετείχε στην πολιορκία της Ναυπάκτου.

Η Ναύπακτος ήταν η πιο ισχυρή ναυτική βάση τον Τούρκων στον Κορινθιακό κόλπο. Προστατευμένη η πόλη και το φρούριο της από τα ισχυρά φρούρια του Ρίου και του Αντίρριου θεωρείτο από τούς Οθωμανούς απρόσβλητη. Οι οπλαρχηγοί Διαμαντής Χορμόβας, Κωνσταντίνος Σιαδήμας και Γεώργιος Πιλάλας με 3.000 άνδρες επιχείρησαν να επιτεθούν στην πόλη. Χωρίς όμως κανόνια και πλοία η πολιορκία δεν θα είχε αποτέλεσμα και γι’ αυτό ζήτησαν ενίσχυση από τα νησιά.

Ό λόγος τού Αύτοκράτορος Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου προς τούς συμπολεμιστές του, 28 Μαί 1453

Ύμεϊς μέν, εύγενέστατοι άρχοντες καί εκλαμπρότατοι δήμαρχοι καί στρατηγοί καί γενναιότατοι συστρατιώται καί πας ο πιστός καί τίμιος λαός, καλώς οίδατε ότι εφθασεν η ώρα καί ο εχθρός της πίστεως ημών βούλεται ΐνα μετά πάσης τέχνης καί μηχανής ίσχυροτέρως στενοχωρήση ήμάς, καί πόλεμον σφοδρόν μετά συμπλοκής μεγάλης καί συρρήξεως εκ τής χέρσου καί θαλάσσης δώση ήμϊν μετά πάσης δυνάμεως, ΐνα, εί δυνατόν, ώς οφις τόν ίόν εκχύση καί ώς λέων άνήμερος καταπίη ήμάς. [Βιάζεται] διά τούτο λέγω καί παρακαλώ ύμάς ΐνα στήτε άνδρείως καί μετά γενναίας ψυχής, ώς πάντοτε έως τού νύν εποιήσατε, κατά τών εχθρών τής πίστεως ήμών. Παραδίδωμι δε ύμϊν τήν εκλαμπροτάτην καί περίφημον ταύτην πόλιν καί πατρίδα ήμών καί βασιλεύουσαν τών πόλεων.

Στρατηγός Αγαμέμνων Γκράτζιος

Γεννήθηκε στις 28 Φεβρουάριου 1922, στον Ελαφότοπο Ζαγορίου Ιωαννίνων. Ήταν γιός του γυμνασιάρχη Κωνσταντίνου Γκράτζιου και της Πανωραίας Σακελλαρίδου.

Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Αποφοίτησε από το Β’ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης το 1939 και τον Οκτώβριο του ιδίου χρόνου εισάγεται στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

Τον Μάιο του 1941, κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου, 18χρονος Εύελπις ακόμη, συμμετέχει ως Διμοιρίτης Λόχου του 3ου Συντάγματος Πεζικού στη Μάχη της Κρήτης και τραυματίζεται σοβαρά (διαμπερές θωρακικό τραύμα) στα υψώματα του Μασταμπά, έξω από το Ηράκλειο.

Τον Αύγουστο του 1942 ονομάζεται Ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού και στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944) λαμβάνει μέρος στην Αντίσταση, συμμετέχοντας στην εθνική οργάνωση Π.Α.Ο. (Πανελλήνιος Απελευθερωτική Οργάνωση).

H Επανάσταση του 1821 στη Φαλαισία

Κατα τις μέρες του Μάρτη 1821 όλοι οι μυημένοι στα της φιλικής Εταιρείας στη ΦΑΛΑΙΣΙΑ είχαν ενημερωθεί έγκαιρα ότι κατά τον μήνα αυτό κάτι το σπουδαίο θα συμβεί. Κατα τις πρώτες μέρες του Μαρτίου 1821 συναντήθηκαν κρυφά στο ΔΥΡΡΑΧΙ οι φιλικοί: Αναγνωσταρας, Γρηγόριος Δικαιος, ο αδελφός του Νικήτας Δικαιος οι Δυρραχιτες Παναγιώτης Κεφάλας, ο πάπα-Τούρτας, ίσως και άλλοι από τα γειτονικά χωριά, όπου ρύθμιζαν τις λεπτομέρειες για την προετοιμασία και την έναρξη της επαναστάσεως στην περιοχή.

Την Κυριακή 20η Μαρτίου 1821 στο ΔΥΡΡΑΧΙ γινόταν λειτουργία στον ιερό ναό της Παναγιάς στη συνοικία του Λιθαρου .Χοροστάτησε ο πάπα-Τούρτας βοηθούμενος από τον ηγούμενο της Ρεκιτσας Παρθενιο..Η εκκλησία ήταν κατάμεστη, ολοι είχαν συρρευσει και επί πλέον παρισταντο και ο πρωτοκλεφτης οπλαρχηγός της περιοχής Παναγιώτης Κεφάλας πάρα την πολύχρονη έχθρα που τον χώριζε με τον πάπα-Τούρτα . Ο πάπα- Τούρτας εκείνη την ημέρα πραγματοποίησε την σπουδαιότερη λειτουργία της ζωής του . Ο ναός δονείται από τις ψαλμωδίες του το πρόσωπο του έλαμπε και η ατμόσφαιρα θερμάνε τις καρδιές των ραγιάδων. Όταν τελείωσε την λειτουργία βγήκε στην Ώραια Πύλη και απηύθυνε στους εκλησιαζομενους ένα φλογερό πατριωτικό κάλεσμα για τη λευτεριά και τη σωτηρία της πατρίδας. Έμπρος είπε ακολουθήστε όλοι τον καπετάνιο σας την ελπίδα μας και να μην κάνει κανένας του κεφαλιού του .Τους ευλόγησε τα όπλα και τους ορκισε.

The liberation of Korytsa (Korce), 7 Dec. 1912

After the liberation of Thessaloniki (October 26, 1912) the Macedonian Army turned towards Western Macedonia. The Ministry of Defense recommended to the Chief of Army Staff, Throne Successor Constantine, to combine his offensive actions against the Turks in the area of ​​the Monastery with the corresponding Serbian ones, in order to quickly clear the situation and capture the Turkish forces that were retreating to the south.

According to the εstimations of the Government, which made them known to the Army, there was a danger that the Turkish forces, in case of their escape, would turn to Epirus and strengthen the Turkish guard of Ioannina.

After the occupation of the Monastery by the Serbs, since the Greek Army did not catch up due to bad weather conditions and long distances, the Ministry of Military considered it appropriate to deploy two divisions for the liberation of Korytsa first and then the other cities of Western Macedonia.

Δεκεμβριανά 1944: Οι θηριωδίες των Ελασιτών εις βάρος της Χωροφυλακής

ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Έθεωρήσαμεν σκόπιμον όπως, έν κατακλεΐδι της έξιστορήσεως των ήρωικών αγώνων της Χωροφυλακής κατά τον Δεκέμβριον 1944 προς διάσωσιν της πρωτευούσης και της όλης έθνικής κυριαρχίας από τούς όνυχας του έλασιτισμού, παραθέσωμεν τα εις χεΐράς μας έπίσημα στοιχεία περί των απωλειών της Χωροφυλακής κατά την Δεκεμβριανήν περίοδον και των φρικωδών βασάνων εις τάς όποιας ύπεβλήθησαν προ της εκ τελέσεώς των όσοι εκ  των αξιωματικών και όπλιτών είχον την τραγικήν τύχην να πέσουν εις χεΐράς των κατά την διεξαγωγήν του άγώνος. Πράγματι, αί διαπραχθεΐσαι κατά την περίοδον της Δεκεμβριανής στάσεως θηριωδίαι ύπερβαίνουν πάσαν άνθρωπίνην φαντασίαν, προεκάλεσαν δε κατά την εποχήν εκ εινην την φρίκην εις σΰμπαντα τον πολιτισμένον κόσμον, το Σώμα της Χωροφυλακής έπλήρωσε με άφθονον αίμα τούς άγώνάς του προς άποσόβησιν της καταδυναστεύσεως του Ελληνικού λαού υπό των κομμουνιστών κατά την δραματικήν εκ εινην περίοδον του Δεκεμβρίου 1944. οι πίπτοντες εις χεΐράς των ελασιτών, με το όπλον άνά χεΐρας, οι όποιοι κατά τούς διεθνείς κανόνας έπρεπε να τύχουν συμπεριφοράς αιχμαλώτων, άλλά και οι όποιοι παρεδίδοντο διά συνθήκης με την ρητήν ύπόσχεσιν ότι άφοπλιζόμενοι θα άφήνοντο έλεόθεροι, ύπέστησαν παντοειδείς έξευτελισμούς και έθανατώθησαν με άνατριχιαστικά μαρτύρια, παρόμοια των όποιων δεν άναφέρονται ουδέ μεταξύ των πλέον βαρβάρων και άπολιτίστων λαών της Αφρικής και της ’Ασίας. ’Αληθώς, αί διαπραχθεΐσαι θηριωδίαι αποτελούν στίγμα διά τον ανθρώπινον πολιτισμόν. Γεννά την κατάπληξιν το γεγονός ότι εύρέθησαν άνθρωποι,  Ελληνες το γένος, την γλώσσαν και τάς παραδόσεις, γεννηθέντες και άνατραφέντες υπό τον γλαυκόν ούρανόν της γής αυτής, ή όποια έξέθρεψε και εκ αλλιέργησε τα εύγενέστερα άνθρώπινα ιδεώδη, να ύποστοΰν διά της ξένης προπαγάνδας και εκ  πολιτικού φανατισμού τοιαύτην ψυχικήν πόρωσιν, ώστε να άπολέσουν πάν άνθρώπινον αίσθημα και να διαπράξουν παρόμοια φρικώδη κακουργήματα.

Δεκεμβριανά 1944: Η Εποποία του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ

Το τμήμα τούτο, του ανά χείρας έργου μας, αποτελεί ενότητα μετά του προηγουμένου ως συνεχίζον την έξιστόρησιν της ηρωικής και πολυαίμακτου δράσεως της Χωροφυλακής κατά τον Δεκέμβριον του 1944 προς σωτηρίαν της πρωτευούσης. Έθεωρήσαμεν δε αναγκαίο όπως διαθέσωμεν ειδικόν τμήμα διά την έξιστόρησιν του αγώνος του Συντάγματος Μακρυγιάννη, διότι πρόκειται περί αληθούς εποποιίας ή όποια θα λαμπρύνη την Νεοελληνικήν ‘Ιστορίαν, είδικώτερον δε την ‘Ιστορίαν του Σώματος της Χωροφυλακής, εις την όποιαν άνέγραψε σελίδας εκ των πλέον ένδοξων και ηρωικών. Συγχρόνως, ή μάχη του Συντάγματος Μακρυγιάννη, Ελαβεν όλως ίδιάζουσαν σημασίαν εις την ιστορίαν εκ του γεγονότος ότι, χάρις εις την ηρωικήν αυτήν άντίστασιν, έσώθη το Ελεύθερον τμήμα της πρωτευούσης του Ελληνικού Κράτους και επομένως αυτό τούτο το Ελληνικόν Κράτος από την κυριαρχίαν του κομμουνισμού.

Δεκεμβριανά 1944: Η Ηρωική υπεράσπιση των Αθηνών υπό της Χωροφυλακής

Ή Σχολή Χωροφυλακής κατά τάν Δεκέμβριον του 1944 άντέστη ηρωικώς εις τάς επιθέσεις των ελασιτών.

1. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ

Ή άμυνα της έναπομενούσης έλευθέρας περιοχής των Αθηνών έστηρίζετο κυρίως εις δύο όχυρά συγκροτήματα, εύρισκόμενα εις τα άκρα ταύτης και υπερασπιζόμενα υπό δυνάμεων της Χωροφυλακής: Την Σχολήν Χωροφυλακής και το κτιριακόν συγκρότημα του Συντάγματος Μακρυγιάννη. Έάν ταϋτα επιπτον εις χεΐρας των έλα σι των, οίαδήποτε άλλη δύναμις δεν θα ήτο ικανή να συγκρατήση τούτους να είσορμήσουν και από των δύο πλευρών (Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας και Λεωφόρος Συγγροΰ), προς το κέντρον της πόλεως. Ή όλοκλήρωσις της κατακτήσεως της πρωτευούσης από τούς έλασίτας θα ήτο ζήτημα όλίγων ήμερών, αν μη ωρών. Είναι αληθώς περίεργον, πώς το στρατηγεΐον των κομμουνιστών δεν άντελήφθη την στρατηγικήν αυτήν πραγματικότητα και άντί να στρέψη άπάσας τάς δυνάμεις του, από της πρώτης στιγμής, προς κατάκτησιν των δύο οχυρών κτιριακών συγκροτημάτων Σχολής και Μακρυγιάννη, κατέτριψε πολλάς έξ αυτών προς κατάληψιν διαφόρων άνά την πόλιν, κατά το πλεΐστον υπερασπιζόμενων υπό μικρών δυνάμεων της Χωροφυλακής, κτιρίων.

Ιστορία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων 23/12/1913 έως 26/06/1954

«ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ 5/42 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΥΖΩΝΩΝ

ΓΕΝΙΚΑ:

1. Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων ιδρύθη διά του από 23 Δεκεμβρίου 1913 Β.Δ. όπως και τα άλλα Συντάγματα Ευζώνων. Η έδρα του Συντάγματος ήτο εις την Λαμίαν και υπήχθη υπό την ΧΙΙΙ Μεραρχίαν (Χαλκίδος).

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1914 μέχρι και 1917:

1. Διά την περίοδον ταύτην δεν υπάρχουν λεπτομερή στοιχεία περί του Συντάγματος, λόγω εξαφανίσεως μεγάλου μέρους των αρχείων ένεκα της επισυμβάσης την εποχήν εκείνην βαθείας διαιρέσεως της Χώρας ως και της απωλείας ετέρου μέρους των αρχείων κατά την κατοχήν και το κίνημα των κομμουνιστών τον Δεκέμβριον 1944 (ΔΙΣ/ΓΕΣ τόμος πρώτος “Η Ελλάς και ο πόλεμος εις τα Βαλκάνια” Εισαγωγή). Εξ ετέρων όμως ιστορικών στοιχείων αγόμεθα εις το συμπέρασμα ότι Το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων ήτο ενεργόν εις την Λαμίαν και συνεπλήρωσε την δύναμίν του εις την εμπόλεμον σύνθεσιν με την επιστράτευσιν του 1915 (10 π. ημ. / 23 ν. ημ. Σεπ/βρίου 1915). Εν συνεχεία λόγω και του επελθόντος Εθνικού Διχασμού η Ελληνική Κυβέρνησις των Αθηνών τηρούσα ουδετερότητα υπεχρεώθη υπό των Αγγλογάλλων να ενεργήση αποστράτεσιν (26 Μαΐου π. ημ. / 8 Ιουν. ν. ημ. 1916) και να μεταφέρη τον Στρατόν εις την Πελοπόννησον. Ούτω και το Σύνταγμα απεστράτευσε τους εφέδρους και μετεστάθμευσεν εις την Πελοπόννησον.
   Η ΔΙΣ συνεχίζει την έρευναν της περιόδου ταύτης και εφ’ όσον εκ της ερεύνης ταύτης προκύψουν έτερα στοιχεία θ’ αναφέρη σχετικώς εις ΓΕΣ διά συμπληρωματικού ιστορικού σημειώματος.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ ΜΕΤΩΠΟΝ

3α. 16 Ιανουαρίου-τέλος Μαΐου 1918: Το Σύνταγμα συμπληρώνει την δύναμίν του εις εμπόλεμον, μεταφέρεται ατμοπλοϊκώς εις την Θεσ/νίκην και ασχολείται με εκπαίδευσιν.
β. Αρχαί Ιουνίου-Τέλος Αυγούστου 1918: Τον Ιούνιον μεταφέρεται μεθ’ ολοκλήρου της ΧΙΙΙ Μεραρχίας εις το μέτωπον του Στρυμόνος και την 20ην του ιδίου μηνός αναλαμβάνει τον τομέα από της λίμνης Αχινού μέχρι χωρίου Αγία Ελένη.-
γ. Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 1918: Τον Σεπτέμβριον εκτελεί επιθετικήν αναγνώρισιν προς εξακρίβωσιν της δυνάμεως και της διατάξεως του εχθρού εις τον τομέα του. Τον Οκτώβριον αναλαμβάνει ολόκληρον τον τομέα της ΧΙΙΙ Μεραρχίας η οποία συγκεντρούται εις τον χώρον μεταξύ Νικοκλαίας και Σησαμιάς προκειμένου το Α΄ ΣΣ να προελάση προς Σιδηρόκαστρον και Ρούπελ. Την 29 Σεπτ. υπογράφεται η ανακωχώ μετά της Βουλγαρίας διά της οποίας υποχρεούτο αύτη να εκκενώση αμέσως τα κατεχόμενα υπό του Στρατού της Ελληνικά και Σερβικά εδάφη και ν’ αποστρατευθή.
Την 3ην Οκτωβρίου το Σύνταγμα διατάσσεται ν’ ανακαταλάβη την Καβάλαν. Λόγω αρνήσεως των Βουλγάρων να εκκενώσουν την πόλιν το Σύνταγμα λαμβάνει διάταξιν μάχης, ότε τα Βουλγαρικά Συντάγματα αναγκάζονται ν’ αποσυρθούν. Το Σύνταγμα παραμένει εις Καβάλαν μέχρι τέλους Νοεμβρίου ότε συγκεντρούται εις τον λιμένα της πόλεως.

Μάχη της Σκυλούρας (σημ. Yılmazköy), Κύπρος, 15 Αυγ 1974

Στις 2 Αυγούστου 1974, παρότι υπήρχε εκεχειρία,  οι Τούρκοι επιτίθεντε στην περιοχή Κόρνος του όρους Πενταδάχτυλος με δύναμη 8 αρμάτων (4 Μ-47 και 4 Μ-113) και πέφτουν σε ναρκοπέδιο. Απο τα 8 οχήματα, 2 δεν καταστρέφονται (1 Μ-47 και 1 Μ-113) και καταλαμβάνονται απο Ελληνες στρατιώτες. Στο άρμα Μ-47 Αρχηγός πληρώματος τοποθετείται ο  Λοχίας Κωνσταντίνος Δρόσος από την Αρτοτίνα Φωκίδας.
Με συνεχή εκπαίδευση του ιδίου και του πληρώματος είναι έτοιμοι για την επόμενη κίνηση των  Τούρκων. Πράγματι στην δεύτερη μέρα του «Αττίλα 2», ανήμερα της Παναγιάς, στις 15 Αυγούστου 1974 και ώρα 15:00 δέχονται επίθεση στο χωριό Σκυλλούρα.
Πολλά τούρκικα Μ-47 καλυμμένα από τους πυκνούς καπνούς εξαιτίας των φλεγόμενών καλαμιώνων και σιτηρών, εμφανίζονται σε απόσταση 70-100 μέτρων.
Μπροστά τους υπήρχε ένα ποταμάκι το οποίο ανέκοψε για λίγο την προέλασή τους, ψάχνοντας για πέρασμα.

Η Μάχη του Βελιγραδίου, 22 Ιουλ. 1456

H έφοδος του εκπληκτικού Janos Hunyadi και 15.000 ανδρών του κατά των τουρκικων θέσεων, τα ξημερώματα της 22ας Ιουλίου 1456, Βελιγράδι.

Πράγματι, ο ορεξάτος μετά την Άλωση της Πόλης Μωαμεθ Β’, πολιορκούσε με 120.000 άνδρες το οχυρότατο Βελιγράδι, που το υπεράσπιζε «με κάθε κόστος» ο Ούγγρος πολέμαρχος. ο οποίος διέθετε 8.000 μισθοφόρους (Ούγγρους, Γερμανούς και Τρανσυλβανούς κατά βάσιν) μαζί με 300-400 Ούγγρους, Τσέχους και Πολωνούς ιππότες, καθώς και 25.000 Σέρβους και Τρανσυλβανούς χωρικούς, που ο οπλισμός τους όμως ήταν αστείος (δρεπάνια και σφεντόνες κατά βάσιν), αλλά το «ηθικό τους ήταν στον ουρανό».

Μετά από πολλές ανεπιτυχείς επιθέσεις, και παρότι η κάτω πόλη του Βελιγραδίου είχε μετατραπεί σε ερείπια, αφού οι Τούρκοι με τα 300 πυροβόλα τους είχαν ρίξει 20.000 βλήματα σε 17 μέρες, ο Πορθητής διέταξε γενική έφοδο με 50.000 άνδρες (οι 8.000 Γενίτσαροι).

Οι Τούρκοι πέρασαν εύκολα το πρώτο τείχος, αλλά έπεσαν σε αριστουργηματική παγίδα του πονηρού Ούγγρου μέσα στα δαιδαλώδη περάσματα του Βελιγραδίου (μιας από τις πιο καλά και έξυπνα οχυρωμένες πόλεις του ύστερου Μεσαίωνα) με αποτέλεσμα να σφαγιαστούν, οι δε Γενίτσαροι υπέστησαν «απερίγραπτες απώλειες». Οι Τούρκοι υποχώρησαν, αλλά ο Hunyadi δεν το άφησε έτσι. Μέσα σε μια ώρα, και λίγο πριν ξημερώσει, εξήλθε των τειχών με τους πιο βαριά εξοπλισμένους άνδρες του και επιτέθηκε αφιονισμένα κατά των τουρκικών θέσεων «κατακόπτωντας τους πάντες». Οι Ούγγροι κατάφρακτοι, αφού έσπασαν τις πρώτες τουρκικές γραμμές, πήγαιναν κατευθείαν για την σκηνή του Μωάμεθ, που προσπάθησε να οργανώσει μια υποτυπώδη άμυνα προτού σαρωθεί. Ο ίδιος δέχτηκε ένα βέλος στον ώμο και έπεσε αναίσθητος και μόνο η αυτοθυσία των Γενιτσάρων τον έσωσε.

Συνολικές απώλειες του Ελληνικού Στρατού Μέσης Ανατολής 1941-1945

α/α	Μονάδες	Φονευθέντες		Τραυματισθέντες		Αιχμαλωτισθέντες ή εξαφανισθέντες		Σύνολο
		Αξκοι	Οπλίτες	Αξκοι	Οπλίτες	Αξκοι	Οπλίτες
1	Ι Ελληνική Ταξιαρχία	6	83	26	202	–	–	317
2	ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία	10	106	23	293	–	–	432
3	Ιερός Λόχος	7	5	32	27	10	22	103
	Σύνολο :	23	194	81	522	10	22	852

ΠΗΓΗ:Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 1941-1945 (ΕΛ ΑΛΑΜΕΙΝ-ΡΙΜΙΝΙ-ΑΙΓΑΙΟ), ΔΙΣ/ΓΕΣ

Κατανομή Δυνάμεων στο Μέτωπο της Ηπείρου, 10 Ιουν 1941

ΛΟΓΟΣ ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ» τής 10ης Ιουνίου 1941 ενώπιον τής Βουλής.

Ό Στρατός τής ’Αλβανίας ήρίθμει τον μήνα του ’Απριλίου τας ακολούθους Μεραρχίας:

1) ΤΖΟΥΛΙΑ, 2) ΠΟΥΣΤΕΡΙΑ, 3) ΤΡΙΝΕΝΤΙΝΑ, 4) ΚΟΥΝΕΕΝΣΕ (Με­ραρχία ’Αλπινιστών), 5) ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ (τεθωρακισμένη Μεραρχία), 6) ΑΡΕΤΣΟ, 7) ΚΑΛΙΑΡΙ. 8) ΜΟΔΕΝΗΣ, 9) ΠIΝΕΡΟΛΟ, 10) ΠΙΕΜΟΝΤΕ, 11) ΣΙΕΝΑ. 12) ΜΠΑΡ I, 13) ΤΑΡΟ, 14) ΦΕΡΡΑΡΑΣ, 15) ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ, 16) ΚΑΖΑΛΕ, 17) ΜΕΣΣΗΝΗΣ. 18) ΛΕΝΙΑΝΟ, 19) ΣΦΟΡΤΣΕΣΚΑ, 20) ΚΟΥΝΕΟ, 21) ΦΟΡΑΙ, 22) ΛΥΚΩΝ τής Τοσκάνης, 23) ΚΥΝΗΓΩΝ ΤΩΝ ΑΛΠΕΩΝ, 24) ΜΠΡΕΝΕΡΟ, 25) ΑΚΟΥΙ

Μεταβολές Οργανώσεως Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής 1833-1964

1. 1833 (Οργανισμός Χωροφυλακής) Υπουργείο (Γραμματεία) Στρατιωτικών
2. 1834 (Κανονισμός Χωροφυλακής) Υπουργεία Στρα­τιωτικών και Εσωτερικών
3. 1922 (Ν. 2844) ύπερίσχυσις δικαιοδοσίας Υπουργείου Εσωτερικών.
4. 1924 (Ν. Δ. 28/28 Μαρτίου) ίδρυσις Υπουργείου Εννόμου Τάξεως 
5. 1924 (Ν. Δ. 30/Σεπτ./14/Οκτωβρίου) Κατάργησίς Υπουργείου Εννόμου Τάξεως 1924. Από 1η Οκτωβρίου Υπουργεία Στρατιωτικών και Εσωτερικών
6. 1936 (Α.Ν. 4/12/12/Αυγούστου) Συνεστήθη Υφυπουργείο Δημ. Ασφαλείας.
7. 1941  (Ν. Δ. 29) Ιδρύθη Υπουργείου Δημ. Ασφαλείας.
8. 1942 (Ν.Δ. 1201/8/9 Απριλίου) Κατάργησίς Υπουργός  Δημ. Ασφαλείας//Υπαγωγή Υπουργός  Εσω­τερικών.
9. 1945 (Α.Ν. 638/Ιην Ν/βρίου) Συνεστήθη Υπουργείου Δημ. Τάξεως (σχετικοί και οι Άναγκ. Νόμοι 655 και 744 έτους περί οργανώσεως και άρμοδιότητος Υπουργείου Δ.Τ.).
10. 1951 (Α.Ν. 1671 /1951) Καταργηθέντος Υπουργός  Δημ. Τάξεως έπανήλθεν εις Υπουργείου Εσωτερικών.
11. 1954 (Ν. 2813 14ης Απριλίου) Συνεστήθη θέσις Υφυπουργού Εσωτερικών
12. 1964 (Ν.Δ. 4425/10ης Ν/βρίου Συνεστήθη Υπουργείον Δημ. Τάξεως

Διατελέσαντες Αρχηγοί Χωροφυλακής 1833-1967

1.	Συνταγματάρχης  Μηχαν.	Γκραγιάρ Φραγκίσκος ( François Graillard)	1833-1834
2.	Ταγματάρχης Πεζικού	Ροσνερ Μαξιμιλ.	1834-1842
3.	Αντισυνταγματάρχης Χωροφυλακής	Βλαχόπουλος Κων.	1842-1843
4.	Συνταγματάρχης Πεζικού	Μήλιος Σπυρ.	1843
5.	Υποστράτηγος	Μαυροβουνιώτης Βασ.	1843
6.	Συνταγματάρχης  Πεζικού	Μήλιος Σπυρ.	1843-1844
7.	Αντισυνταγματάρχης  Χωροφυλακής	Δεληγιώργης Μήτρος (1)	1844-1848
8.	Συνταγματάρχης  Μηχαν.	Γκραγιάρ Φραγκίσκος ( François Graillard)	1848
9.	Υποστράτηγος	Βλαχόπουλος Άλεξ.	1848-1851
10.	Υποστράτηγος	Βλαχόπουλος Άλεξ.	1852-1854

Απώλειες I Ελληνικής Ταξιαρχίας κατά τις μάχες του Ελ Αλαμέιν και τις επιχειρήσεις Βόρειας Αφρικής

α/α	Μονάδες	Νεκροί		Τραυματίες		Σύνολο
		Αξκοί	Οπλίτες	Αξκοί	Οπλίτες
1	Στρατηγείο Ταξιαρχίας			1	2	3
2	1ο Τάγμα Πεζικού	1	13	6	46	66
3	2ο Τάγμα Πεζικού	1	13	5	39	58
4	3ο Τάγμα Πεζικού	–	4	3	18	25
5	I Σύνταγμα Πεδινού Πυροβολικού	3	35	10	75	123
6	I Αντιαρματική Μοίρα		2			2
7	I Λόχος Μηχανικού	–	14	–	20	34
8	I Λόχος Πολυβόλων	–	1	1	2	4
9	I Πεδινό Χειρουργείο Εκστρατείας	1	1			2
	Σύνολο :	6	83	26	202	317

ΠΗΓΗ: Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 1941-1945 (ΕΛ ΑΛΑΜΕΙΝ-ΡΙΜΙΝΙ-ΑΙΓΑΙΟ), ΔΙΣ/ΓΕΣ

Ελληνικές Δυνάμεις Στρατού Ξηράς που συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις 1942-1945

α/α	Περιοχή	Ετος	Μονάδες	Δύναμη	Παρατηρήσεις
1	ΒΟΡΕΙΑ ΑΦΡΙΚΗ	1942	Ι Ελληνική Ταξιαρχία	5.562
	-Ελ Αλαμέιν -Τυνησία	1943	Ιερός Λόχος (Μοίρα Καταδρομών)	140
2	ΙΤΑΛΙΑ -Μάχη Ρίμινι	1944	ΙΙΙ ΕΟΤ (α)	3.367(α)
3	ΝΗΣΟΙ ΑΙΓΑΙΟΥ	1943	Ιερός Λόχος (Μοίρα Καταδρομών)	246
	-Επιχειρήσεις Σάμου	1944		931
	-Επιχειρήσεις νήσων Αιγαίου και Δωδεκανήσων	1945	Ιερός Λόχος (Μοίρα Καταδρομών-Σύνταγμα Καταδρομών)
	Σύνολο :			10.246

(α) Συμπεριλαμβάνονται στη δύναμη της ΙΙΙ ΕΟΤ η δύναμη του ΙΙΙ Συντάγματος  Πεδινού Πυροβολικού και η δύναμη του 3ου Λόχου Φρουρών

ΠΗΓΗ:Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 1941-1945 (ΕΛ ΑΛΑΜΕΙΝ-ΡΙΜΙΝΙ-ΑΙΓΑΙΟ), ΔΙΣ/ΓΕΣ

Δολοφονημένοι από το Κ.Κ.Ε. (Ε.Α.Μ. – Ε.Λ.Α.Σ. – Ο.Π.Λ.Α.) Αχαία, Αρκαδία, Ηλεία, 1942-1946

ΟΝΟΜΑ	ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ	ΠΕΡΙΟΧΗ	ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ	ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ	ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Λαμπρόπουλος Ιωάννης	Καμίνια	Αχαΐα	Γεωργός	Συγγούνι	1944-08-01
Λαμπρόπουλος Νικόλαος	Κάτω Αχαγιά	Αχαΐα	Γεωργός	Δροσιά	1944-06-15
Αγγελετόπουλος Παναγ.	Αιγείρα	Αχαΐα	Κτηματίας	Φενεός	1944-06-17
Αγγελόπουλος Θεόδ.	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Αστυφύλαξ	Σουληνάρι	1944-04-10
Αγγελόπουλος Κων/νος	Ριόβολος	Αχαΐα	Γεωργός	Μητόπολις	1942-02-01
Αδαμόπουλος Λάμπρος	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Αστυφύλαξ	Σουληνάρι	1944-04-10
Λέλος Παναγιώτης	Λειβάρζι	Αχαΐα	Γεωργός	Λειβάρζι	1944-05-01
Αθανασίου Γεώργιος	Ακράτα	Αχαΐα	Δημ. Εισπράκτ.	Φενεός	1944-05-10
Αθανασόπουλος Ιωάννης	Σελιανίτικα	Αχαΐα	Αστυφύλαξ	Σουληνάρι	1944-04-10
Αθανασόπουλος Χρήστος	Κάτω Αχαγιά	Αχαΐα	Γεωργός	Τσάϊλο	1944-12-22
Αλεξόπουλος Γεώργιος	Αιγείρα	Αχαΐα	Κτηματίας	Καλαμόβρυση	1944-07-17
Αναμάη Διαμάντω	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Οικοκυρά	Αγ. Γεώργιος	1944-07-20
Αναμάη Μαρία	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Οικοκυρά	Φενεός	1944-07-16
Αναμάης Αιμίλιος	Σιλίβαινα <	Αχαΐα	Μαθητής	Φενεός	1944-07-16
Αναμάης Αντώνιος	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Κτηματίας	Καμαρόβρυση	1944-06-15
Αναμάης Αντώνιος	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Κτηματίας	Καλαμόβρυση	1944-06-15
Αναμάης Νικόλαος	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Φοιτητής	Φενεός	1944-07-16
Αναμάης Σπυρίδων	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Κτηματίας	Βαλκουβίνα	1944-07-10
Αναμάης Χαράλαμπος	Σιλίβαινα	Αχαΐα	Μαθητής	Φενεός	1944-07-16

Η’ – ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ

Γενική Κατάσταση και Σχέδια Ενέργειας των Συμμάχων

Στις αρχές του 1945, ο ι γερμανικές δυνάμεις που βρίσκονταν ακόμη στο Αιγαίο κατείχαν τα Χανιά και το βορειοδυτικό τμήμα της Κρήτης, στις Κυκλάδες τη νήσο Μήλο και από το σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων τη Ρόδο, την Τήλο, την Κω, την Κάλυμνο και τη Λέρο. Η Ανώτατη Γερμανική Διοίκηση, αδυνατώντας να αποσύρει τις φρουρές της από τις νήσους αυτές, ένεκα της συμμαχικής δραστηριότητας στο Αιγαίο και των καταδρομικών επιχειρήσεων του Ιερού Λόχου, αναγκάσθηκε να αναβάλει την εκκένωσή τους. Παράλληλα, αποβλέποντας σε σχετικά μακρόχρονη παραμονή και προβολή αντιστάσεως στις κατεχόμενες αυτές νήσους, έδωσε οδηγίες στις φρουρές τους για ανάλογη προσαρμογή του αμυντικού συστήματος. Οι κύριες γερμανικές δυνάμεις αποχώρησαν από την ηπειρωτική Ελλάδα και από τη Βαλκανική.

Ζ’ – Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Η Ανάπτυξη του Ιερού Λόχου σε Σύνταγμα Καταδρομών

Τον Ιούνιο του 1944, σύμφωνα με απόφαση της Ελληνικής Κυβερνήσεως και του ΓΣΌΜΑ, παράλληλα με την οργάνωση και τη συγκρότηση της ΙΙΙ ΕΟΤ, άρχισε η αναδιοργάνωση του Ιερού Λόχου για την ανάπτυξή του σε Σύνταγμα Καταδρομών. Αρχικά είχε αποφασισθεί η συγκρότηση δεύτερου Ιερού Λόχου και είχαν εκδοθεί οι σχετικές διαταγές της οργανώσεώς του. Εξαιτίας όμως κάποιων αντιρρήσεων που προβλήθηκαν, η απόφαση ματαιώθηκε και οι διαταγές ακυρώθηκαν(1) . Οι νέες διαταγές για την οργάνωση του Ιερού Λόχου σε Σύνταγμα Καταδρομών εκδόθηκαν το πρώτο δεκαήμερο του μηνός, ταυτόχρονα με τις διαταγές συγκροτησεως της ΙΙΙ ΕΟΤ. Ο Ιερός Λόχος, με τη νέα σύνθεσή του, θα υπαγόταν στη Βρετανική Ταξιαρχία Καταδρομών με την ίδια επωνυμία και μόνο για τις βρετανικές στρατιωτικές αρχές θα αναφερόταν ως «Ελληνικό Ιερό Σύνταγμα’ (Greek Sacred Regiment)[298] [299] .

ΣΤ’-ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 14 ΦΕΒ. 1944 – 30 ΣΕΠ. 1944

Τα νέα Συμμαχικά Σχέδια για το Αιγαίο (Σχεδιαγράμματα 18, 20)

Στο τέλος του φθινοπώρου του 1943,    μετά την αποτυχία των αποβατικών επιχειρήσεων και την εκκένωση της νήσου Σάμου, η στρατιωτική κατάσταση στο Αιγαίο διαγραφόταν με τη σταθερή κατοχή των νήσων από τους Γερμανούς και τη δύσκολη, αν όχι αδύνατη, κίνηση των συμμαχικών πλοίων στην περιοχή του. Οι μυστικές συμμαχικές βάσεις που παρέμειναν ή δημιουργήθηκαν στα μικρασιατικά παράλια, από τις οποίες κατά διαστήματα ενεργούσαν μικρά βρετανικά τμήματα καταδρομών (κομμάντος) για παρενόχληση των γερμανικών φρουρών, δεν έφερναν αξιόλογα αποτελέσματα.

Στις 28 Νοεμβρίου 1943, στη Σοβιετική Πρεσβεία της Τεχεράνης άρχισε νέα Συνδιάσκεψη των Συμμάχων, με τη συμμετοχή του Βρετανού Πρωθυπουργού, του Προέδρου των ΗΠΑ και του Στάλιν. Στη Συνδιάσκεψη αυτή, που έληξε την 1η Δεκεμβρίου, έγιναν δεκτές σχεδόν στο σύνολό τους οι αξιώσεις του Στάλιν, με αποτέλεσμα την προσωρινή τότε και αργότερα, το θέρος του 1944, οριστική εγκατάλειψη των βρετανικών σχεδίων για την απόβαση στη Βαλκανική Χερσόνησο που θα άρχιζε με την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Ε’-ΑΠΟΒΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 29 ΟΚΤ. 1943 – 25 ΝΟΕ. 1943

Τα Συμμαχικά Σχέδια για τη Μεσόγειο και το Αιγαίο (Σχεδιάγραμμα 18)

Τον Ιανουάριο του 1943 πραγματοποιήθηκε η Συνδιάσκεψη της Καζαμπλάνκα, στην οποία συμμετείχαν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και ο Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, όπου διαπιστώθηκε ότι η κατάσταση μεταστρεφόταν υπέρ των Συμμάχων σε όλα τα μέτωπα.

Στη Συνδιάσκεψη προσκλήθηκε και ο Στρατάρχης Στάλιν, ο οποίος δεν παραβρέθηκε, επειδή αντιλαμβανόταν ότι η εξέλιξη των επιχειρήσεων στη Βόρεια Αφρική εξασφάλιζε την υπεροχή των Βρετανών και των Αμερικανών στη Μεσόγειο και εξαιτίας της αντιθέσεώς του στα σχέδια που προέβλεπαν την απελευθέρωση της Ελλάδας και της υπόλοιπης Βαλκανικής(1) .

Δ’-Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ

Η Κατάσταση του Ελληνικού Στρατού Μέσης Ανατολής μέχρι τον Απρίλιο 1944 (Σχεδιάγραμμα 1)

Τον Ιανουάριο του 1943 και ενώ ο Ιερός Λόχος ετοιμαζόταν να αναχωρήσει για τις επιχειρήσεις της Βόρειας Αφρικής, άρχισε η υλοποίηση των αποφάσεων της Ελληνικής Κυβερνήσεως και του ΓΣΌΜΑ, που αφορούσαν στην αναδιοργάνωση, αναδιάταξη και μετεκπαίδευση των υπόλοιπων Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων Μέσης Ανατολής, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για μελλοντικές επιχειρήσεις εκτός της Αφρικής.

Η Ι Ελληνική Ταξιαρχία, που βρισκόταν στην Αμίρια της Αιγύπτου, μεταστάθμευσε από 22 μέχρι 24 Ιανουαρίου 1943 στην περιοχή Καμπρέτ του Σουέζ, όπου παρέμεινε μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 1943 και ασχολήθηκε με την εκπαίδευσή της σε συνδυασμένες αποβατικές επιχειρήσεις, στο Βρετανικό Κέντρο Εκπαιδεύσεως Συνδυασμένων Επιχειρήσεων που λειτουργούσε εκεί(1).

Γ’ -Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ

Οι Πρώτες Αποστολές Τμημάτων του Ιερού Λόχου (Σχεδιάγραμμα 8)

Το πρώτο τμήμα του Ιερού Λόχου που αποφασίσθηκε να λάβει μέρος στις επιχειρήσεις της Βόρειας Αφρικής ήταν μία Ομάδα από οκτώ Ιερολοχίτες, με επικεφαλής τον Αντισμήναρχο Αλεξανδρή Γεώργιο.    Η Ομάδα αυτή θα ενεργούσε στα πλαίσια του 1ου Βρετανικού Συντάγματος Καταδρομών, στο οποίο υπαγόταν ο Ιερός Λόχος, έχοντας ως αποστολή να εισχωρήσει στην Αφρικανική Έρημο, νοτιοδυτικά της Αγκεντάμπια, προκειμένου να παρενοχλεί τις συγκοινωνίες στα νώτα του εχθρού.

Β’- Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΛ ΑΛΑΜΕΪΝ

Η Γενική Στρατιωτική Κατάσταση (Σχεδιαγράμματα 1,2)

Η Βόρεια Αφρική έχει μεγάλη στρατιωτική αξία, επειδή ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των συγκοινωνιών των τριών μεγάλων ηπείρων, Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας. Για το λόγο αυτόν αποτέλεσε, επί δύο περίπου έτη πριν από τη μάχη του Ελ Αλαμέιν, το θέατρο πολύ σημαντικών πολεμικών γεγονότων. Οι αντίπαλοι διεκδίκησαν με πείσμα τον έλεγχο και την κατοχή της για να τη χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια ως βάση και αφετηρία μελλοντικών στρατηγικών επιδιώξεων.

Α’-ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Εγκατάσταση της Ελληνικής Κυβερνήσεως στο Κάιρο και στο Λονδίνο

Η ελληνική εποποιία των πολέμων 1940-1941 εναντίον των Ιταλών και των Γερμανών έληξε στην ηπειρωτική Ελλάδα στις 20 Απριλίου 1941. Οι Γερμανοί εισήλθαν στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941, ενώ στη συνέχεια κατέλαβαν, σε συνεργασία με τους Ιταλούς, την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα και μέχρι τις 8 Μαίου τις νήσους του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους, εκτός από την Κρήτη.

Η Ελλάδα, παρά το ότι υπέκυψε στρατιωτικά σε δύο ισχυρές Δυνάμεις του Άξονα, διατήρησε αμείωτη την απόφασή της να συνεχίσει τον αγώνα. Έτσι, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β’ και η Κυβέρνηση με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό Εμμανουήλ Τσουδερό, λίγες ημέρες πριν από την κατάληψη της Αθήνας, αναχώρησαν για το σκοπό αυτό στην Κρήτη. Οι στρατιωτικές δυνάμεις που μεταφέρθηκαν στην Κρήτη δεν ήταν αρκετές και αξιόμαχες σε βαθμό ώστε να αντιμετωπίσουν την αναμενόμενη γερμανική επίθεση. Η αιχμαλωσία και η διάλυση του Ελληνικού Στρατού, ύστερα από την αυθαίρετη συνθηκολόγηση του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ)[1] στις 20 Απριλίου 1941, δεν επέτρεψε παρά μόνο τη μεταφορά ελάχιστων τμημάτων του στην Κρήτη.

Κουρούκλης Γεώργιος

Πατέρας του ήταν ο Στρατηγός Ανδρέας Κουρούκλης και αδελφός του ήταν ο Λοχαγός εξ εφέδρων του Ελληνικού Στρατού Δημήτριος Κουρούκλης, ο οποίος σφαγιάστηκε το 1946 από κομμουνιστές αντάρτες, ενώ την ίδια τύχη είχε το 1949 και η σύζυγος του Δημητρίου Κουρούκλη, την οποία έσφαξαν, με κουτί κονσέρβας, Σλαβο-«Μακεδόνες» αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ.

Ο Δημήτριος Κουρούκλης και η σύζυγος του ήταν οι γονείς της ηθοποιού Ζωής Κουρούκλη, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Λάσκαρη.

Ο Γεώργιος Κουρούκλης εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων [Σ.Σ.Ε.], από την οποία αποφοίτησε το 1922 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού Πεζικού, ενώ ήταν τελειόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μιλούσε τη Γαλλική γλώσσα.
Τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου προς την 1η Μαρτίου 1935 ξέσπασε το στρατιωτικό κίνημα επικεφαλής του οποίου ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ο Κουρούκλης ως υπασπιστής του Γεωργίου Κονδύλη πρωταγωνίστησε στο Βασιλικό αντικίνημα που επανέφερε το θεσμό της Βασιλείας στην Ελλάδα. Τμήματα του Πεζικού μαζί με δυνάμεις πυροβολικού και τεθωρακισμένα, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Ευάγγελος Τρεπεκλής, ο Γεώργιος Βαγενάς, ο Νικόλαος Κουσίντας και ο Γεώργιος Κουρούκλης, επιτέθηκαν εναντίον των στασιαστών οι οποίοι με επικεφαλής τον Στέφανο Σαράφη, είχαν καταλάβει το τάγμα Μακρυγιάννη και ύστερα από μάχη οι κινηματίες παραδόθηκαν στα κυβερνητικά στρατεύματα.

Greek War of Independence Map of Main Battles

http://tiny.cc/greek_war_battles

 

Το μνημείο στο Μανιάκι

Marko Botsari monumnet

Athanasios Diakos

Athanasios Diakos

Athanasios Diakos

Το χάνι της Γραβιάς

The Greek Dunkirk (Operation Demon), 24-29 April 1941

The huge operation to evacuate mainland Greece by British troops under the code name «Operation Demon» . A large number of British warships and Greek boats, motorship and even pleasure boats, boarded from Rafina, Porto Rafti, Megara, Nafplio, Tolo, Kalamata and Monemvasia 50,672 soldiers (from an expeditionary force of 62,000 men) were transferred to Egypt, with a stopover in Crete where about 21,000 men remained to bolster its defense.
During the operation 500 soldiers were killed when the Danish ship Slamat sank after a German air strike.

HMS Diamond and HMS Wryneck were also sunk 30 nm south of Nafplio in their attempt to rescue the shipwrecked Slamat , with heavy losses.
The ordeined commercial steamships «Corinthia», «Ionia», «Lesvos», «Kefallinia», «Popi», «G. Potamianos», «Kalamara», «Marit Maersk» sailing many times without escort and under very adverse conditions performed great number of transports of troops retreating to Crete and Alexandria. The contribution of Greek merchant shipping has been such that the Commander of the Mediterranean Fleet, Vice Admiral Andrew Cunningham, has expressed his satisfaction with his Δaily agenda.

Το συρματόπλεγμα στον πόλεμο των χαρακωμάτων

Το συρματόπλεγμα αποτελούσε συστατικό τμήμα των στατικών αμυντικών γραμμών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και ιδιαίτερα του Δυτικού Μετώπου.Τοποθετημένο σε πυκνές και συνεχείς γραμμές,καθυστερούσε σημαντικά την προέλαση του εχθρικού πεζικού,επιτρέποντας στον αμυνόμενο να του επιφέρει τρομακτικές απώλειες με πυρά πολυβόλων και άλλων όπλων.
Μέχρι την εμφάνιση των συμμαχικών αρμάτων μάχης το 1916 και ειδικά στην πρώτη Μάχη του Καμπρέ(20 Νοεμβρίου-7 Δεκεμβρίου 1917),ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος εξουδετέρωσης των γραμμών συρματοπλεγμάτων ήταν η χρήση βαρέως πυροβολικού και βλημάτων υψηλής εκρηκτικής ισχύος,τα οποία όμως είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια του αιφνιδιασμού του αντιπάλου.
Αλλά και στην περίπτωση που καταστρεφόταν,μπορούσε πολύ εύκολα να αντικατασταθεί,καθώς η παραγωγή του ήταν ιδιαίτερα φθηνή.
Οι Γερμανοί ειδικότερα,ακολουθώντας αμυντική τακτική στην Γαλλία και το Βέλγιο κατά το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου,έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα στην σχεδίαση και την χρήση του αποτελεσματικότατου αυτού υλικού.
Ήδη κατά την Μάχη του Σομ,οι γερμανικές γραμμές συρματοπλεγμάτων είχαν δεκάδες μέτρα βάθος-συμβάλλοντας σημαντικά στις τεράστιες απώλειες του βρετανικού πεζικού-ενώ με την ανάπτυξη της περίφημης αμυντικής Γραμμής Χίντενμπουργκ το 1916-1917 έφτασαν να κυμαίνονται από 45-90 μέτρα βάθος.

λεγεωνάριοι

Οι λεγεωνάριοι της ύστερης δημοκρατικής περιόδου,αλλά και των αυτοκρατορικών χρόνων έφεραν βαρέα ακόντια,τα pila.
Το pilum είχε μήκος 60 εκατοστά και βάρος από 2 έως 5 κιλά και έφεραν κατά την μάχη δύο εκδόσεις του,μια βαριά και μια ελαφρύτερη.
Αυτό που ξεχώριζε το pilum όμως ήταν η ιδιοφυής κατασκευή του.
Η πυραμιδοειδής αιχμή του-η οποία επιτύγχανε υψηλή διάτρηση θωράκισης-ήταν κατασκευασμένη από σκληρό σίδηρο,σε αντίθεση με το μεταλλικό στέλεχος του ακοντίου,του οποίου ο σίδηρος δεν είχε σκληρυνθεί.Συνεπώς όταν έπληττε τον στόχο του,ενώ η αιχμή τον διαπερνούσε το στέλεχος λύγιζε υπό το βάρος του ακοντίου,καθιστώντας την απομάκρυνση του υπερβολικά δύσκολη και χρονοβόρα εν ώρα μάχης.Συγχρόνως η αχρήστευση του δεν επέτρεπε την επαναχρησιμοποίηση του από τον εχθρό.
Συνήθης πρακτική κατά την μάχη,ήταν η ρίψη των pila σε απόσταση 15-20 από την εχθρική παράταξη,με σκοπό την αχρήστευση των ασπίδων του αντιπάλου και την αραίωση των γραμμών του.
Ακολουθούσε έφοδος των λεγεωνάριων και μάχη εκ του σύνεγγυς με το gladius.

Έκθεσις Τζαμαλούκα Αίαντος, ταγματάρχου ε.α. , Αρχηγού Ε.Α.Ο. της Π.Α.Ο.

Τα παρεχόμενα κατωτέρω στοιχεία είναι ακριβή και εκτίθενται ως τα έζησα προσωπικώς, ως άρχηγός Ε.Α.Ο. της Π.Α.Ο. εις τα ’Ανατολικά Κρούσια-Κλέπε-Σύβρι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ- Περίοδος 1941 έως ’Ιουλίου 1943.

Κατά την έν όψει χρονικήν περίοδον έξετέλουν καθήκοντα διοικητοΰ Άστυνομικού Τμήματος Κιλκίς. Περί τα μέσα του 1941 έμυήθην εις την Υ.Β.Ε. μετονομασθεΐσαν έν συνεχεία εις Π.Α.Ο. Συνεδέθην με άξιωματικούς και ύπαξιωματικούς του Στρατού και της Χωροφυλακής και έμύησα εις την Όργάνωσιν πολλούς πολίτας έπιλέκτους, οι όποιοι με την σειράν των έμύησαν άλλους, τόσον έντός της πόλεως Κιλκίς, όσον και έκτος αύτής. Έν άρχή με άπησχόλησεν ή καταπολέμησις των αντεθνικών προπαγανδών και Ιδία της βουλγαρικής, ή όποια έντόνως έξεδηλώθη εις την περιοχήν μου.

Μνημείο πεσόντων Ελληνικής Χωροφυλακής (φωτογραφίες)

Ενας φόρος τιμής σε όσους θυσιάστηκαν για να ζούμε σήμερα ελεύθεροι.
Οσοι μπορούν να συνεισφέρουν με φωτογραφίες και πληροφορίες σχετικά με τους ηρωϊκούς νεκρούς παρακαλούνται να στείλουν μήνυμα.

Συνταγματάρχης Σωτήριος Οικονομόπουλος. ’Ανώτερος διοικητής Χωροφυλακής Στερεός Ελλάδος. Εκτελέστηκε απάνθρωπα στην Αθήνα υπό των έλασιτώ τον Δεκέμβριο του 1944.

Αντισυνταγματάρχης Χρηστός Αντωνόπουλος του Θεοφάνους. Γεννήθηκε το έτος 1899 στη Δερβίτσα Αρκαδίας. Διοικητής Χωροφυλακής Καβάλας τραυματίσθηκε θανασίμως από έκρηξη νάρκης την 30.12.1948 εις Νέα Καρβάλη Καβάλας.

Ταγματάρχης Στέφανος Σταυράκης του Λουΐζου, γεννηθείς στην Ιο Κυκλάδων. Τον Δεκέμβριο του 1944, διοικητής ών της Διοικήσεως Χωροφυλακής Πειραιώς, συνελήφθηκε υπό των κομμουνιστών, μετά πολύωρο επικό αγώνα, και οδηγηθείς στο Άσυλο Νέας Κοκκινιάς εκτελέσθηκε μαζί με άλλους άνδρας της Χωροφυλακής.

Ταγματάρχης Παναγιώτης Κολιοβέτας του Σωτηρίου. Γεννήθηκε το έτος 1899 εν Μουρικίο Βοιωτίας. Διοικητής Χωροφυλακής Έβρου, συνελήφθκεη την 14.11.1946 εντός της αμαξοστοιχίας Αλεξανδρουπόλεως υπό κομμουνιστοσυμμοριτών τραυματίας ών, αποβιώσας μετ’ ολίγον σονεπεία των τραυμάτων του.

Ταγματάρχης Νικόλαος Σιαπέρας του Βασιλείου. Γεννήθηκε το έτος 1902 εις Άρτα. Μετα την προσωρινή κατάληψη τής πόλεως Καρπενησιού υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών , οδεύοντας προς Λαμία έπεσε σε σφοδρή χιονοθύελλα και απεβίωσε εκ ψύξεως στη θέση Κελάνια Ευρυτανίας.

Ταγματάρχης Νικόλαος Κάης τον Διονυσίου. Γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας το 1899. Το έτος 1944 ανήκε και υπηρετεί εις την Διοίκηση Χωροφυλακής Μεσσηνίας. Κατά την επίθεση των ελασιτών, την 9-9-1944, κατά τής πόλεως τής Καλαμάτας πολέμησε με εξαιρετικό ηρωισμό. Μετά την κατάληψη τής πόλεως υπό των συμμοριτών, ή δύναμις τής Χωροφυλακής κατέφυγε στο Μελιγαλά, όπου το Τάγμα Ασφαλείας διεξήγαγε και εκεί τριήμερο αγώνα μέχρι τής 16-9-1944, οπότε υπερισχύσανε οι κομμουνιστές κατόπιν αίματηροτάτου αγώνος, αιχμαλώτισαν τούς εναπομείναντες άνδρες τής Χωροφυλακής ως και του Τάγματος Ασφαλείας, τους οποίους κατέσφαξαν κατά τρόπον άγριο, τον δε ταγματάρχη Κάη μετέφεραν στην Καλαμάτα, οπού καννιβαλικώς, και προκληθέν προς τούτο, τον έλυντσάρισε παρακινηθής όχλος.

Ταγματάρχης Κορνηλάκης ‘Εμμανουήλ του Ιωάννου. Γεννήθηκε το 1895 στονς Ξυδά ‘Ηρακλείου-Κρήτης. το έτος 1944 υπηρετεί ως διοικητής τής Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Χαλανδρίου. Την 23ην Αύγουστου αναρχικοί είχαν συγκεντρωθεί στη θέση «Αγία Άννα». Μεταβαίνοντας με δύναμης Χωροφυλακής προς αποκατάσταση τής τάξεως πυροβολήθηκε παρ’ αγνώστου και τραυματίσθηκε θανάσιμα στην κοιλιακή χώρα, μεταφερθείς δε εις το Β Στρατιωτικό Νοσοκομείο, υπέκυψε μετά δίοωρο στά τραύματά του.

Ταγματάρχης ‘Ιωάννης Σωτηρίου του Νικολάου. Γεννήθηκε στη Βρυνέα Αλμυρού το έτος 1895. Διοικητής Διοικήσεως Χωροφυλακής Βέροιας το έτος 1946. φονεύτηκε μεθ’ ετέρων 14 χωροφυλάκων στη θέση «Φραγκόπετρα» Βέροιας την 13ην Σεπτεμβρίου, μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών .

Ταγματάρχης Ιωάννης Φραγκουδάκης του. Κωνσταντίνου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1894. Τον Σεπτέμβριο του 1944 ετύγχανε διοικητής τής Διοικήσεως Χωροφυλακής Μεσσηνίας. Την 9-9-1944 και ώρα 9η πρωινή έπετέθησα εναντίον των Υπηρεσιών Χωροφυλακής Καλαμάτας τρία συντάγματα ελασιτών άρτια εξοπλισμένα. Μετά γενναία αντίσταση αποχώρησε ή δύναμη τής Χωροφυλακής από Καλαμάτα την 10-9-1944 στο Μελιγαλά. Ο ταγματάρχης Φραγκουδάκης, μετά την κατάληψη του Μελιγαλά υπό των ελασιτών, συλληφθείς αιχμάλωτος μεθ’ ετέρων αξιωματικών Χωροφυλακής, του νομάρχου και του εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, οδηγήθηκε στη Καλαμάτα, όπου, μετά από ανήκουστα βασανιστήρια, εκτελέστηκε διά πελεκεως και μαχαιρών την 17-9-1944, το δε πτώμα του αναρτήθηκε επί στύλου εις την πλατεία τής πόλεως.

Ταγματάρχης Χρηστός Σακελλαρίου του Αποστόλου. Γεννήθηκε στο Νεοχώριο Τρικάλων το έτος 1899. Το έτος 1944 ήταν διοικητής τής Διοικήσεως Χωροφυλακής Πύργου Ήλείας, όπου πλήρης θάρρους και αυτοθυσίας διηύθυνε την άμυναν τής πόλεως. κατά την προσβολή αυτής υπό των ελασιτών την 8-9-1944, τραυματίσθηκε βαρέως και εκτελέσθηκε μετά την επικράτηση των κομμουνιστών.

Ταγματάρχης Γεώργιος Δρεμπέλας του Παναγιώτου. Γεννήθηκε το 1895 στη Βαρβάσαινα Ηλείας. Κατά την διάρκεια της κατοχής ετύγχανε διοικητής Διοικήσεώς Χωροφυλακής Έβρου, ανέπτυξε τεράστια εθνική δράση, ως σύνδεσμος μεταξύ των έν Έλλάδι δρώντων εθνικοφρόνων και Μέσης ‘Ανατολής. Την 19-2-1943 ενώ διάβαινε τον Εβρον με πρόθεση να αναχώρηση στη Μέση ‘Ανατολή, δολοφονήθηκε από άγνωστους αναρχικούς, προφανώς Βουλγάρων ή κομμουνιστών.

Ταγματάρχης Δημήτριος Τσοτάκος του Παναγιώτη. Συνελήφθηκε την 5-12-44, μετά της υπολοίπου φρουράς της Α.Δ.Χ. Στερεάς ’Ελλάδος, κατακρεουργήθηκε υπό των ελασιτών στην περιοχή Κυψέλης.

Ταγματάρχης Δημήτριος Παπαγιαννάκης του Μιχαήλ. Γεννήθηκε εις Κρύα Βρύση Χανίων το έτος 1898. Δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστών στα Χανιά την 16 ’Οκτωβρίου 1946.

Υπομοίραρχος Παναγιώτης Ταλαγάνης

‘Ανθυπομοίραρχος ’Αθανάσιος Λουκάς του ‘Αναστασίου. Γεννήθηκε εν Βρύση Εύβοιας. Φονεύτηκε την 30.12.1946 εις Υπάτη Λαμίας μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών .

Ανθυπομοίραρχος Γεώργιος Νικ. Καρακατσάνης. Σπεύδωr προς προστασία του Βασιλέως Γεωργίου Β’ εις την περιοχή Χανιών (βίλα Μάνου), φονεύτηκε από Γερμανούς αλεξιπτωτιστές (20-5-1941). Ηταν ο πρώτος αξιωματικός τής Χωροφυλακής, ό όποιος έπεσε στη Μάχη τής Κρήτης. γοστασίου. Κατόπιν συμπλοκής στήθος προς στήθος κατώρθωσαν νά εξοντώσουν τούς

Υπομοίραρχος Δημήτριος Ζούμας του ’Ιωάννου. Γεννήθηκε το έτος 1901 στην Άμφισσα, Την 14-4-1943 υπηρετών ως διοικητής τής Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Χλεμποτσαρίου Βοιωτίας απήχθηκε υπό ομάδας ενόπλων κομμουνιστών και μετεφέρθηκε στα Μαζαρέϊκα Τανάγρας όπου εκτελέστηκε διά πελέκεως και μαχαιρών, μέ το αιτιολογικό ότι ετύγχανε όργανο τάξεως.

Μοίραρχος Παναγιώτης Νιαρχάκος, ανήκε στη δύναμη της Σχολής Χωροφυλακής, φονεύθηκε την 21 -12-1944, οπό των κομμουνιστοσυμμοριτών, κατά Εκκαθαριστικός επιχειρήσεις εις την περιοχή του Νοσοκομείου του ‘Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Μοίραρχος Παναγιώτης Λειβαδίτης του Ανδρέου, από Κιάτο-Κορινθίας. Σφαγιάσθηκε στο Μεταλλικό-Κιλκίς υπο των κομμουνιστών την 4ην Νοεμβρίου 1944.

Μοίραρχος Κωνσταντίνος Στεφανάκης. Δολοφονήθηκε υπό των κομμουνιστών την 5-12-44, μετά την κατάληψη των φυλακών Βουλιαγμένης, εις την φρουρά των οποίων ανήκε.

Μοίραρχος Χαρίλαος Πανταζής του Σταματίου. Γεννήθηκε το έτος 1899 εις Χαλκίδα. Την 18-2-1944 υπηρετών εις την Διοίκηση Χωροφυλακής Εύβοιας ήτο επικεφαλής συνοδείας μεταγωγής κομμουνιστών εις ‘Αθήνας. Παρά τον σιδηροδρομικό σταθμό Βαθύς Βοιωτίας, έλασϊτες επετέθησαν εναντίον τής αμαξοστοιχίας και αφού αιχμαλώτισαν τη δύναμη τής Χωροφυλακής άπελευθέρωσαν τούς μεταγομένους κομμουνιστές τον δε μοίραρχο οδήγησαν παρά το νεκροταφείο του χωρίου Σκούρτα, όπου και τον εκτέλεσαν.

Μοίραρχος Χαράλαμπος Οικονομίδης του Σπυρίδων Γεννήθηκε το έτος 1910 εν Πεσπερέγω Λήμνου. Φονεύτηκε την 1.2.1949 στο το 23ο χιλιόμετρο της οδού Κοζάνη- Πτολεμαΐδας σε συμπλοκή με τους κομμουνιστοσυμμοριτών .

Μοίραρχος Γεώργιος Στραβοσκιάδης του ‘Εμμανουήλ, Γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1901. Το 1942 υπηρετεί ώς διοικητής Υποδιοικήσεις Χωροφυλακής Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Την 2-7-1942 δολοφονήθηκε υπό αναρχικού επί της δημοσίας οδού Λαγκαδά-Λουτρών,

Μοίραρχος Γεώργιος Σαρειδάκης του Ιωάννου. Γεννήθηκε στα Μεγάλα Χωράφια-Χανιών το έτος 1907. Φονεύτηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών , στον Ταυρωνίτη Χανιών την 26ην Απριλίου 1947.

Μοίραρχος Γεώργιος Παπαγιάννης του Ευαγγέλου. Γεννήθηκε το 1906 στη Σπερχειάδα-Φθιώτιδος. Υπηρετών εις την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης και κατευθυνόμενος εις την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής Αγίου Όρους, συνελήφθη την 13-9-1944 στην Ιερισσό Χαλκιδικής υπό της οργανώσεως ΟΠΛΑ και οδηγηθείς στην Αρναία εκτελέστηκε εκεί με το αιτιολογικό ότι ήταν όργανο της Χωροφυλακής, αφού προηγούμενους οι κομμουνιστές του αφαίρεσαν τα ενδύματα και τα διαμοιράσθηκαν.

Μοίραρχος Γεώργιος Παναγέας τον Παναγιώτη. Γεννήθηκε το έτος1904 στη Αθήνα. Φονεύτηκε την 22.4.1947 στη θέση Αμπέλια Άγριάνων-Λακωνίας, μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών .

Μοίραρχος Γεώργιος Μπαρτσούλης του ‘Αποστόλου. Γεννήθηκε το Έτος 1907 εις Δροσοπηγή-Άρτας. Φονεύτηκε την 5.6.1947 εις Μονοδένδρι-Σπάρτης, μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών.

Μοίραρχος Ευστάθιος Κοντός του Παναγιώτου, Γεννήθηκε στη Μπύρια Αχαΐας το έτος 1904. Φονεύτηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών στη θέση Άνω Αρβανίτες-Σάμου την 4.6.1948.

Μοίραρχος Δημήτριος Τσάλας του Θεοδώρου. Έγεννήθη Το 1898 εις Μαλακάσιον – Καλαμπάκας Τρικάλων. Το 1944 ετύγχανε διοικητής τής Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Γιαννιτσών. Τον ’Ιούλιον του 1944 ίσχυραί κομμουνιστικοί δυνάμεις προσέβαλαν την εις Γιαννιτσά δύναμη τής Χωροφυλακής, ήτις μετά ισχυρή αντίσταση καταβλήθηκε υπό των υπερτερών κομμουνιστικών δυνάμεων. Ούτος συλληφθεις υπό των κομμουνιστών ώδηγήθη εις Το χωρίο Κάτω-Κορυφή- Αλμωπίας, ένθα έξετελέσθη κατά τον αγριότερο τρόπον με Το αίτιο λογικόν ότι άνηκε εις την Χωροφυλακή.

Μοίραρχος Δημήτριος Αγραφιώτης του Αριστοτέλους. Γεννήθηκε στην Ιστιαία Εύβοιας το έτος 1907. Το έτος 1944 υπηρετεί ως διοικητής του Τμήματος Ασφαλείας Καλαμάτας. Μετά την επίθεση των ελασιτών κατά της πόλεως, αποχώρησε μετά της λοιπής δυνάμεως Χωροφυλακής εις Μελιγαλά. Κατόπιν αιματηρών μαχών εναντίον των ελασιτών τραυματίσθηκε θανασίμως και μεταφερθείς εις νοσοκομεΐο της Καλαμάτας, υπέκυψε στα τραύματά του την 18-9-1944.

Μοίραρχος Δημητριός Κωφίτσας του Θεοδώρου. Γεννήθηκε το έτος 1901 στο Χαλίκι-Καλαμπάκας. Υπηρετών εις την Διεύθυνση’ Αστυνομίας Θεσσαλονίκης, είχε διορισθεί επίτροπος του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, λόγω της νομικής του καταρτίσεως (ετύγχανε πτυχιούχος της Νομικής). Την 6.10.1946 και περί ώρα 23.00′ επιστρέφοντας εις την οικία του, πυροβολήθηκε κατ’ επανάληψη από αναρχικο της κομμουνιστικής οργανώσεως ΟΠΛΑ και φονεύτηκε .

Μοίραρχος Βασίλειος Κότσιρας

Υπομοίραρχος Νικόλαος Ίω. Χλεμπογιάννης. Φονεύθηκε την 20-5-1941, στο έργοστάσιο «ΒΙΟ», ηρωικώς μαχόμενος εναντίον των Γερμανών αλεξιπτωτιστών, προελαύνων με το περίστροφο άνά χείρας επικεφαλής ομάδας χωροφυλάκων.

Υπομοίραρχος Κωνσταντίνος Μπαμπίλης

Ανθυπομοίραρχος Αθανάσιος Παπαχατζόπονλος τον Ιωάννου. Γεννήθηκε το έτος 1911 στη Τρίπολη-‘Αρκαδίας. Το έτος 1944 υπηρετεί εις το A ’Αστυνομικό Τμήμα Τριπόλεως. Την 20-4-1944 και ώρα 10η νυκτερινή συνελήφθητε εις τον συνοικισμό Ρουμελιώτικα υπό ένοπλων κομμουνιστών και εκτελέστηκε με το αιτιολογικό ότι ετύγχανε όργανο της τάξεως.

Ανθυπομοίραρχος Βασίλειος Μούρκας του Δημητριού. Γεννήθηκε το έτος 1907 εν Πορτη-Καρδίτσης. Μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών εις Φλαμπουράρι -Ιωαννίνων, την 25.12.1946, επικεφαλής τμήματος Χωροφυλακής, τραυματίσθηκε βαρέως και συλληφθείς αιχμάλωτος υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών εκτελέστηκε .

Υπομοίραρχος Κωνσταντίνος Μανωλικίδης, ο οποίος την εσπέρα τής 26.10.1912 εισήλθε πρώτος εις Θεσσαλονίκη επί κεφαλής στρατονομικού αποσπάσματος.

Υπομοίραρχος Χαράλαμπος Παρασχάκης του Γεωργίου. Γεννήθηκε στο Καλαμακί Ηρακλείου το έτος 1910. Φονεύθηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών στη θέση Γκινέα Πάθα-Σάμου την 12.9.1947.

Υπομοίραρχος Γεώργιος Σαβιολάκης του Ανδρέου. Γεννήθηκε το έτος 1910 στα Μελίσσια Κορινθίας. Ετύγχανε διοικητής Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Δοϊράνης όταντην 1.4.1947 συμμετέχοντας σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο όρος Μπάλες συνελήφθηκε αιχμάλωτος από τους κομμουνιστοσυμμορίτες και εκτελέστηκε.

Υπομοίραρχος Γεώργιος Καπέτας του Φωτίου. Γεννήθηκε το έτος 1905 στο Αβραμιό Μεσσηνίας. Φονεύτηκε την 30. 5.1947 στο Κιλκίς μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών .

Υπομοίραρχος Φώτιος Γκιουμτζίδης του Αχιλλέοις. Γεννήθηκε εν Βάλω το Έτος 1907. Φονεύτηκε την 26.11.1947 εις συμπλοκή μετα των κομμουνιστοσυμμοριτών στη θέση «Προφήτης Ήλιος» Ζίτσας-Ίωαννίνων.

Υπομοίραρχος Βασίλειος Κουρέας του Ιωάννου. ΈγεννήΘη εις Πηγάδια Μεσσηνίας το έτος 1909. Φονεύτηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών εις θέσιν Αυγό-Σάμης Κεφαλληνίας την 28.4.1948.

Υπομοίραρχος Αλέξανδρος Τωμαδάκης του Βασιλείου, Γεννήθηκε το 1897 στην Αθήνα. Το 1942 ετύγχανε διοικητής της Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Κατερίνης. Την 29-111942 επικεφαλής δυνάμεως Χωροφυλακής, έπεσε σε ενέδρα ανταρτών του ΕΛΑΣ. Μετά την αρχική σύγκρουση σταμάτησαν τον αγώνα, κατόπιν παρακλήσεως των κομμουνιστών όπως μη συγκρουσθούν. Οι κομμουνιστές παρασπονδήσαντες τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν εις την περιοχή του Ολύμπου.

Υπομοίραρχος ’Αντώνιος Μαυρούλης του Νικολάου. Γεννήθηκε στο Βλαχόπουλο Μεσσηνίας το έτος 1909. Φονεύτηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών στην ‘Αγία Ευφημία-Κεφαλληνίας την 17.5.1948.

Ανθυπομοίραρχος Θωμάς Σπανός του Αλεξάνδρου. Γεννήθηκε το έτος 1909 στη Λούβρη Κοζάνης. Φονεύτηκε από κομμουνιστοσυμμορίτες την 22.1.1947 εις χωρίο Μεταγγίτσιο Χαλκιδικής.

Ανθυπομοίραρχος Θεόδωρος Παπαγεωργίου του Δημητρίου. Γεννήθηκε στο Ψάρι Τριφυλίας Μεσσηνίας το έτος 1907. Τον Σεπτέμβριο του 1944 υπηρετεί εις την Διοίκηση Χωροφυλακής Μεσσηνίας. Έπεσε ήρωικώς στο Μελιγαλά, την 14 Σεπτεμβρίου 1944, μαχόμενος εναντίον των ελασιτών.

Ανθυπομοίραρχος Κωνσταντίνος Κούρκουλος τον Σταματίου. Γεννήθηκε το έτος 1912 στους Μακραδες Κέρκυρας. Φονεύτηκε μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών την 16.9.1946 στην Πυρσογιάννη Ιωαννίνων.

Ανθυπομοίραρχος Σπυρίδων Μάζης εκ Λιακάδων Κέρκυρας. Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στην Αγιά Κρήτης την 5-7-1943 για την εθνική του δράση.

Ανθυπομοίραρχος Παναγιώτης Μαρατος του Σταύρου. Γεννήθηκε το έτος 1909 εις Αμαλιάδα ’Ηλείας. Υπηρετών εις το Τμήμα Εθνικής ’Ασφαλείας Θεσσαλονίκης φονεύτηκε την 20.12.1948 στην διασταύρωση των οδών Μακ. Αμύνης και Αγίου Δημήτριου, καθ’ ον χρόνο επιχειρεί να συλλάβει ένοπλο συμμορίτη εισελθόντα εις την πόλη προς διάπραξη σαμποτάζ.

Ανθυπομοίραρχος Νικόλαος Μουλόπουλος του Κωνσταντίνου. Γεννήθηκε το έτος 1914 στο Πέλαγος-Μαντινείας-Αρκαδίας. Το έτος 1944 υπηρετεί εις το Β’ Αστυνομικό Τμήμα Καλαμάτας, Μετά την επίθεση των ελασιτών εναντίον της πόλεως, την 9-9-1944, αποχώρησε με την υπόλοιπη δύναμη Χωροφυλακής στο Μελιγαλά, όπου μετά αιματηρό αγώνα συνελήφθηκε, την 13-9-1944, και μεταφερθείς στην Καλαμάτα εκτελέστηκε κατά τον αγριότερο τρόπο.

Ανθυπομοίραρχος Μιχαήλ Γαντές από Τρίπολη. ‘Εκτελέστηκε οπό τους Γερμανούς την 1-5-1944 στη Καισαριανή δι εθνική δραση.

Ανθυπομοίραρχος Κωνσταντίνος Τσαλαμπαμπούνης του Ιωάννου. Γεννήθηκε το έτος 1909 εις Δροσοπηγή Τριφυλίας. Φονεύτηκε την 25.9.1947 εις Κολοκυθιά Φθιώτιδος μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών .

Ανθυπομοίραρχος Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος τον Χρήστου. Έγεννήθη το 1911 εις Κλέσουρα-Τριφυλίας. Κατά την έπίθεση των κομμουνιστοσυμμοριτών εναντίον της Χαλανδρίτσης, την 5.7.1948, ετύγχανε διοικητής της Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής. Μετα 9ωρον επικό αγώνα, επικεφαλής των εναπομεινάντων ανδρών του επιχείρησε ηρωική έξοδο, φονευθείς μετα του πλείστου των ανδρών τον υπό των συντριπτικώς υπερτερών κομμουνιστοσυμμοριτών , ο πίνες είχαν πολιορκήσει το οίκημα της ‘ Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής.

Ανθυπομοίραρχος Ιωάννης Μπενέτος τού Γεωργίου, Γεννήθηκε το έτος 1910 εις ‘Ερέτρια Εύβοιας. Φονεύτηκε την 13-9-1946 μαχόμενος εναντίον των κομμουνιστοσυμμοριτών στο Λιβάδι Ελασσόνας, όπου ετύγχανε διοικητής της ομώνυμου Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής.

Ανθυπομοίραρχος Χρύσανθος Ψυχογιός του ‘Αναγνώστου. Γεννήθηκε το έτος 1906 στη Νησίστα Άρτας. Υπηρετών σε Λόχο κρούσεως της Υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Νιγρίτας φονεύτηκε από εκρηξη νάρκης την 2.7.1948 εις Θέρμα Νιγρίτας.

Ανθυπομοίραρχος Γεώργιος Μπεζεντάκος του Ιωάννου. Γεννήθηκε το έτος 1909 στην Πανίτσα Λακωνίας. Εκτελέστηκε υπό των κομμουνιστών εις το χωρίο Έξαπλάτανος Πέλλης την 16ην Φεβρουάριου 1945.

’Ανθυπομοίραρχος Γεώργιος Κοράλλης. Φονεύτηκε την 18-12-1944. κατά την έπίθεση των κομμουνιστών εναντίον των φυλακών Αβέρωφ.

Ανθυπομοίραρχος Ευστάθιος Βαμβέτσος από Τρίκαλα. Εκτελέστηκε το 1941 υπό των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη για εθνική δράση και συγκεκριμένα διότι εφοδίαζε τούς εναπομείναντας Αγγλους με ελληνικές ταυτότητες

Πεσόντες και νεκροί Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής 1940-1950

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μαυρικάκης Κωνσταντίνος Νικολάου τουφεκίστηκε από τους Γερμανούς 1944-07-12 Τραπόλα Ιταλίας
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μπρίλλης Ηλίας Παναγιώτου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1945-01-08 Μουσταφάδες Θηβών
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Νικηφοράκης Γεώργιος Ιωάννου φονεύτηκε από τους κομμουνιστές 1945-01-27 Θεσσαλονίκη
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Οικονομόπουλος Σωτήριος Φωτίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-06 Κυψέλη Αττικής
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σιδερατος Ευθύμιος Ισιδώρου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1944-07-21 Αθήνα Παγκράτι
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αντωνόπουλος Χρηστός Θεοδώρου φονεύτηκε από νάρκη των κομμουνιστοσυμμοριτών 1948-12-30 Νέαν Κάρβαλην Καβάλας
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μανιουδάκης Στυλιανός Ιωάννου φονεύτηκε μαχόμενος κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών 1941-05-22 Ρέθυμνο Κρήτης
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ξυπολυτας Γεώργιος Σακελλαρίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-30 Περιστέρι Αττικής
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Πετρούλιας Δημήτριος Νικηφόρου φονεύτηκε συνεπεία δυστυχήματος 1945-04-02 Αθήνα
ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τζουγιόπουλος Σωτήριος Βασιλείου φονεύτηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-26 Πειραιάς περίβολος Διευθύνσεως Αστυνομίας Πειραιώς
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αλεξόπουλος Δημήτριος Ιωάννου δολοφονήθηκε από τους αναρχικούς 1943-09-26 Ν Ιωνία Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αρεμπέλας Γεώργιος Παναγιώτου φονεύτηκε από τους κομμουνιστές 1943-02-19 ΣουφλίΕβρου
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Αρχοντάκης Μιχαήλ Κωνσταντίνου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-18 Τουρκοβούνια Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Γεωργόπουλος Κωνσταντίνος Γεωργίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-07-13 Αγία Παρασκευήν Λέσβου
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Γουλαράκος Ιωάννης Πέτρου δολοφονήθηκε ένέδρα κομμουνιστών 1943-09-12 Καλαμάτα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ζερβόπουλος Ιωάννης Δημητρίου φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστών 1943-10-15 Καλαμάτα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ζούκας Γεώργιος Αναστασίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-08-29 Ρεγγίνιον Φωκίδος
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κάης Νικόλαος Διονυσίου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-09-17 Μελιγαλά Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κασσόλας Δημήτριος Κωνσταντίνου κατακρεουργήθηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-07 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κατής Σωτήριος Γεωργίου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1943-10-13 Ασπρόχωμα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κολιοβέτας Παναγιώτης Σωτηρίου εκτελέστηκε μαχόμενος κατά των κομμουνιστών τραυματίσθηκε και συνελήφη αιχμάλωτος 1946-11-07 Ίλς Ντερέ ΚίρκηςΕβρου
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κορμόβας Αναστάσιος Παύλου απεβίωσε συνεπεία των κακουχιών των Δεκεμβριανών 1945-02-03 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κορνάρος Εμμανουήλ Ιωάννου απεβίωσε από κακουχίες πολέμου 1945-02-03 Γλυφάδα Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Κορνιλάκης Εμμανουήλ Ιωάννου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1944-08-24 Χαλάνδριον Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Μπουλούκος Θεόδωρος Ιωάννου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-12 Περιστέρι Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Οικονομίδης Χαράλαμπος Σπυρίδωνος φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστοσυμμοριτών 1949-02-01 23ον χιλιόμετρο τής οδού Κοζάνης Πτολεμαΐδας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Οικονόμου Κωνσταντίνος Ιωάννου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1945-05-04 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Παπαγιαννάκης Δημήτριος Μιχαήλ δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1946-10-19 Χανιά Κρήτης
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Παπαναστασίου Κωνσταντίνος Αναστασίου πνίγηκε ναυάγιο ατμόπλοιου «Χειμάρα» 1947-01-14 Νότιος Ευβοϊκός Κόλπος
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Πολωυδόβαρδας Μιχαήλ Παύλου δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές 1945-02-02 Χανιά Κρήτης
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Ρούσσης Θεοφάνης Δημητρίου φονεύτηκε συνεπεία ατυχήματος 1944-01-31 Αθήνα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σακελλαρίου Χρηστός Αποστόλου φονεύτηκε μαχόμένος κατα των κομμουνιστών 1944-09-09 ΠύργονΗλείας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σιαπέρας Νικόλαος Βασιλείου απεβίωσε ψύξεως 1949-01-23 Κανάλια Ευρυτανίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σταυράκης Στέφανος Λοΐζου φονεύτηκε μαχόμένος κατα των κομμουνιστών 1944-12-10 Πειραιά Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Σωτηρίου Ιωάννης Νικολάου φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστοσυμμοριτών 1946-09-13 θέση «Φραγκόπετραν» Βέροιας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τζάννες Νικόλαος Παναγιώτου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-06 Κυψέλη Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τρουλλινός Εμμανουήλ Αλεξάνδρου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-05 Περιστέρι Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Τσοτάκος Δημήτριος Παναγιώτου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-06 Κυψέλη Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φίτσιος Δημήτριος Χαραλάμπους φονεύτηκε 1948-04-13 Σπάρτη
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φονδελάκης Μιχαήλ Κωνσταντίνου φονεύτηκε μαχόμενος κατα των κομμουνιστοσυμμοριτών 1946-07-26 Φλώρινα
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φραγκιαδάκης Ήλιος Ευαγγέλου εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-29 Περιστέρι Αττικής
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φραγκουδάκης Ιωάννης Κωνσταντίνου σφαγιάστηκε από τους κομμουνιστές διά μαχαιρών και πελέκεως τό δέ πτώμα του άνηρτήθη επί στύλου πλατείαν τής πόλεως 1944-09-17 Καλαμάτα Μεσσηνίας
ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ Φωτόπουλος Φώτιος Λουκά εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές 1944-12-05 Πλατείαν Κυριακοΰ Αθηνών

Εκτελεσθέντες Κ/Σ απο στρατοδικείο Τρίπολης

Δαμιανός Κουτράκος του Δημητρίου, ετών 42, εκτελέστηκε 2/8/1947, επάγγελμα Οπωροπώλης, από Μαυροβούνι
Σταυρόπουλος ή Βλαχοδημητράκης Δημήτρης του Παναγιώτη, ετών 58, εκτελέστηκε 20/8/1947, επάγγελμα Γεωργός, από Βασσαρά
Ευάγγελος Σαραντόπουλος του Σταμάτη, ετών 47, εκτελέστηκε 6/9/1947, επάγγελμα Υποδηματοποιός, από Σπάρτη
Όμηρος Στρατηγάκος του Αντωνίου, ετών 28, εκτελέστηκε 30/10/1947, επάγγελμα Γεωργός από Κροκεές
Παναγιώτης Φερίζης του Χριστόφορου, ετών 19, εκτελέστηκε 30/10/1947, επάγγελμα Εργάτης, από Ζαραφώνα
Αθηνά Μπενέκου του Χριστόφορου, ετών 27, εκτελέστηκε 8/12/1947, επάγγελμα δασκάλα, από Ζούπαινα
Ιωάννης Αναστασάκος του Παναγιώτη, ετών 26, εκτελέστηκε 5/2/1948, επάγγελμα δάσκαλος, από Άλικα
Μιχαήλ Γιδάκος του Χρήστου, ετών 23, εκτελέστηκε 5/2/1948, από Φλωμοχώρι
Δημήτρης Καραμούζης του Αντωνίου, ετών 23, εκτελέστηκε 5/2/1948, από Κότρωνα
Ιωάννης Μονέδας του Γεωργίου, ετών 23, εκτελέστηκε 5/2/1948, από Παχιάνικα

Δολοφονημένοι υπό Ιταλογερμανών 1941-1945: Περιφέρεια Αργολίδας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελένας Νικόλαος Πλατανίτι ΑΡΓΟΛΙΔΑ Πλατανίτι 1944
Αγγελόπουλος Γεώργιος Ανυφή ΑΡΓΟΛΙΔΑ Ανυφή 1944
Αθανασόπουλος Ιωάννης Μπόρσια ΑΡΓΟΛΙΔΑ Ναύπλιο 1944-06-07
Αίσωπος Χρήστος Λυγουριό ΑΡΓΟΛΙΔΑ Λυγουριό 1944
Αλεξανάρής Θεόδωρος Δίδυμα ΑΡΓΟΛΙΔΑ Δίδυμα Κορινθίας 1944
Αλεξανδρόπουλος Νικόλαος Αργος ΑΡΓΟΛΙΔΑ Αργος 1944-04-26
Αναγνωστοπουλος Ιωάννης Αργος ΑΡΓΟΛΙΔΑ Αργος 1944-05-14
Αναστασίου Γρηγόριος Αγ. Τριάς ΑΡΓΟΛΙΔΑ Ν. Επίδαυρος 1944
Ανδριανόπουλος Σταυρός Λυγουριό ΑΡΓΟΛΙΔΑ Λυγουριό 1942
Ανέστης Νικόλαος Αργος ΑΡΓΟΛΙΔΑ Αργος 1944-02-13
Ανθικα Ευφροσύνη Τολό ΑΡΓΟΛΙΔΑ Δρέπανο 1943
Αντώνιου Αθανάσιος Φρουσίνα ΑΡΓΟΛΙΔΑ Φρουσίνα 1944-07-01
Αντωνίου Γεώργιος Κουτσοπόδι ΑΡΓΟΛΙΔΑ Κουτσοπόδι 1941-07-09
Αραχωβίτης Δημήτριος Κρανίδι ΑΡΓΟΛΙΔΑ Κρανίδι 1944
Αργέντος Παντελεήμων Πασσα ΑΡΓΟΛΙΔΑ Κόρινθος 1944-07-01
Αργίτης Γεώργιος Δίδυμα ΑΡΓΟΛΙΔΑ Δίδυμα Κορινθίας 1944
Αργίτης Νικόλαος Δίδυμα ΑΡΓΟΛΙΔΑ Δίδυμα Κορινθίας 1944
Αργίτης Παναγιώτης Ασσίνη ΑΡΓΟΛΙΔΑ Ναύπλιο 1943
Αργύρης Γεώργιος Αργος ΑΡΓΟΛΙΔΑ Δίδυμα Κορινθίας 1944-06-04
Αργυρόπουλος Αγγελής Μάνεσι ΑΡΓΟΛΙΔΑ Κόρινθος 1944
Αργυρόπουλος Πέτρος Μάνεσι ΑΡΓΟΛΙΔΑ Κόρινθος 1944

Δολοφονημένοι υπό Ιταλογερμανών 1941-1945: Περιφέρεια Αρκαδίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελάκος Γεώργιος Αγ. Νικόλαος ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Αγ. Νικόλαος 1944-06-24
Αγγελόπουλος Ασημ. Μεγαλόπολις ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Βίγλες Μεγ. 1944-02-24
Αγγελόπουλος Δημοσθ. Βάχλια ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Τρίπολη Αρκαδίας 1943
Αγγελόπουλος Ξενοφών Ρίζες ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Κόρινθος 1944-07-23
Αθανασόπουλος Παναγιώτης Ανθοχώριο ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Τρίπολη Αρκαδίας 1944
Αλεξόπουλος Ευάγγελος Λουκά ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Λουκά 1944-07-15
Αλεξόπουλος Θεόδωρος Λουκά ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Λουκά 1944-07-17
Αλεξόπουλος Κων)νος Στρίγκου ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Καισαριανή 1944-06-03
Αναγνωστόπουλος Παναγιώτης Επισκοπή ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Επισκοπή 25/19/1943
Αναστασάκης Δημήτριος Ώρια ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Ωριά Αρκαδίας 1944-06-24
Αναστασιάδης Ηλίας Βέρβαινα ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Ξηρ. Αγ. Πέτρος 1944-07-13
Αναστασιάθης Ηλίας Αστρος ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Αγ. Ιωάννης 1944-05-24
Αναστασόπουλος Ιωάννης Κ. Κολλίναι ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Λογγανίκος 1944-06-09
Αναστασόπουλος Χρήστος Κ. Κολλίναι ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Λογγανίκος 1944-06-09
Αναστοπουλος Βασίλειος Πράσινο Γορτυνίας ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Μανθυρέα 1944-02-23
Αναστοπουλος Κων)νος Πράσινο Γορτυνίας ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Μάζη 1943-12-12
Αναστόπουλος Παν. Πράσινο Γορτυνίας ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Πράσινο 1944-07-19
Ανδριανόπουλος Παναγιώτης Πικέρνι ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Γερμανία
Ανδριτσόπουλος Κων Τρίπολη ΑΡΚΑΔΙΑ εργάτης Ανδρίτσα 1943-12-04
Ανδρουκάκης. Γεώργιος Γαρέα ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Κόρινθος 1944-08-06
Αντωνόπουλος άγνωστος ΑΡΚΑΔΙΑ άγνωστος
Αντωνόπουλος Γεράσιμ Χράνοι ΑΡΚΑΔΙΑ γεωργός Τρίπολη Αρκαδίας 1943

Δολοφονημένοι υπό Ιταλογερμανών 1941-1945: Περιφέρεια Τριφυλίας-Ολυμπίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Αγγελάκος Αριστομ Κυπαρισσία ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ οδηγός αυτοκινήτου Κυπαρισσία Τριφυλίας 1944-02-10
Αγγελόπουλος Κων)νος Αρτίκι Τριφυλίας ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ σιδηρουργός Καλαμάτα 1944-02-24
Αδαμόπουλος Παναγιώτης Γεωργίου Μάκραινα ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ κτηματίας 27 Μελιγαλάς Μεσσηνίας 1943-10-01
Αλεβίζος Λυκούργος Αετός ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ γεωργός Πύλος Μεσσηνίας 1944-05-06
Αλεξανδράκης Κων)νος Αλαγονία ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ κτηματίας Μελεβό (Πάρνωνας) Σπάρτ. 1944-01-30
Αλεξανδρής Γεώργιος Φυγαλία ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ γεωργός Θεσσαλονίκη 1944-03-04
Αλεξανδρόπουλος Γεώργιος Χαλαζόνι ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ γεωργός Φιλιατρά Τριφυλίας 1944-06-02
Αμπαριώτης Βασίλειος Ανδρίτσαινα ΤΡΙΦΥΛΙΑ-ΟΛΥΜΠΙΑ γεωργός Ανδρίτσαινα 1941-08-28

Δολοφονημένοι υπό Ιταλογερμανών 1941-1945: Περιφέρεια Αχαίας

ΟΝΟΜ/ΠΟ ΠΑΤΡΩΝΥΜΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΗΜΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Αγγελάκης Κωνσταντίνος Αχλαδ)στρον ΑΧΑΪΑ φωτογράφος Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελέτοπουλος Δημήτριος Ακρατα ΑΧΑΪΑ κτίστης Αγρίδι 1944-07-20
Αγγελέτοπουλος Δημήτριος Αμπελος ΑΧΑΪΑ κτηματίας Αγρίδι 1944-07-27
Αγγελόπουλος Γεώργιος Καλάβρυτα ΑΧΑΪΑ εργάτης Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελόπουλος Γεώργιος Καλάβρυτα ΑΧΑΪΑ κτηματίας Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελόπουλος Γιώργος Βάθεια ΑΧΑΪΑ καφεπώλης Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελόπουλος Δήμας Καλάβρυτα ΑΧΑΪΑ καραγωγεύς Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελόπουλος Δήμος ΑΧΑΪΑ Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελόπουλος Νικόλαος Βόβοδα ΑΧΑΪΑ Βόβοδα 1943
Αγγελόπουλος Παναγ. ΑΧΑΪΑ Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγγελόπουλος Σωκράτης Παρασκευή ΑΧΑΪΑ Πάτρα 1942
Αγιαννιτοπουλος Αλέξιος Σαβάλια ΑΧΑΪΑ κουρέας Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγιαννιτοπουλος Γεώργιος Σαβάλια ΑΧΑΪΑ κουρέας Καλάβρυτα Αχαίας 1943-12-13
Αγνώστων στοιχείων ΑΧΑΪΑ ζητιάνος Ρίολον 1944-08-31
Αγνώστων στοιχείωνA ΑΧΑΪΑ Κλειτορία
Αγνώστων στοιχείωνB ΑΧΑΪΑ Κλειτορία
Αγνώστων στοιχείωνΑ ΑΧΑΪΑ Ζαχλωρού Αχαίας 1943-12-08
Αγνώστων στοιχείωνΒ ΑΧΑΪΑ Ζαχλωρού Αχαίας 1943-12-08
Αγνώστων στοιχείωνΓ ΑΧΑΪΑ Κλειτορία