Το 31ο Σύνταγμα Πεζικού, κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, μετά την επιστράτευσή του στη Θεσσαλονίκη, μετακινήθηκε μαζί με τη μεραρχία του (XVII Μεραρχία) μέσω της Βέρπας στο βόρειο τομέα του μετώπου, όπου η XVII Μεραρχία θα αντικαταστούσε τη ΧΙΙΙ Μεραρχία Πεζικού. Οι μονάδες της Μεραρχίας αυτής είχαν παρουσιάσει πολλές οργανικές αδυναμίες και ανεπάρκεια στη διάρκεια των επιχειρήσεων και είχαν ανάγκη ανάπαυσης και ανασυγκρότησης.
Μόλις η XVII Μεραρχία έφθασε στο μέτωπο και ανέλαβε τον τομέα της διατάχθηκε από το Γ΄ Σώμα Στρατού να επιτεθεί από τις 30 Νοεμβρίου 1940 και να καταλάβει το ύψ. 1532 στο όρος Κάμια. Για το σκοπό αυτό η Μεραρχία συγκρότησε απόσπασμα από το 31ο Σύνταγμα και το XVII Σύνταγμα Ορειβατικού Πυροβολικού, με Διοικητή τον Διοικητή Πεζικού της Μεραρχίας Συνταγματάρχη Νίτσα Σπυρίδωνα, το οποίο από το βράδυ της 29ης Νοεμβρίου κινήθηκε προς το χ. Πρενίτσα, όπου και ο χώρος εξόρμησής του. Η κίνηση έγινε υποχρεωτικά σε δύσβατο ημιονικό δρομολόγιο και κάτω από χιονόνερο με αποτέλεσμα το απόσπασμα να φθάσει στον προορισμό του το βράδυ της 1ης Δεκεμβρίου. Την επομένη δεν εκδηλώθηκε επιθετική ενέργεια λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Στις 1030 της 3ης Δεκεμβρίου, μετά από δεκάλεπτη επιτυχή προπαρασκευή πυροβολικού, εκδηλώθηκε η επίθεση και τα Ι/31 και ΙΙΙ/31 Τάγματα που ήταν σε πρώτη γραμμή εξόρμησαν με ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα. Μετά από τετράωρο σκληρό αγώνα εναντίον του αντιπάλου που προέβαλλε πεισματώδη αντίσταση και αμυνόταν σε έδαφος φυσικά οχυρωμένο και χιονοσκεπές, γεμάτο βράχους και σπήλαια, με πολύ απότομες κλίσεις, τα επιτιθέμενα τάγματα κατέλαβαν στις 1430 ολόκληρο το ορεινό συγκρότημα του υψώματος 1532, το οποίο δεσπόζει απόλυτα στην τοποθεσία. Συνελήφθησαν αιχμάλωτοι 13 Ιταλοί αξιωματικοί και 400 οπλίτες και κυριεύτηκε άφθονο πολεμικό υλικό.
Την έκβαση του παραπάνω αγώνα έκρινε κυρίως ένας πρωτότυπος ελιγμός και ταυτόχρονα σπάνιο σε τόλμη και ριψοκινδυνότητα πολεμικό κατόρθωμα του Υποδιοικητή του 31ου Συντάγματος Πεζικού, Αντισυνταγματάρχη Έφεδρου εκ Μονίμων Μπασιάκου Σωτηρίου, ο οποίος παρά την ηλικία του, οδήγησε τον 9ο Λόχο να αναρριχηθεί αρχικά στις δυτικές πλαγιές του υψώματος 1532, να κατέλθει στη συνέχεια με σχοινιά και να ορμήσει αιφνιδιαστικά και από εγγύτατη απόσταση στο δεξιό πλευρό και στα νώτα των αντιπάλων.
Έτσι, αποκόπηκε η σύμπτυξή τους προς το χ. Καλιβάτσι και δεν τους απέμεινε καμιά ελπίδα σωτηρίας, παρά μόνο ο άπελπις αγώνας ή η παράδοση. Πράγματι, τόσο ο 9ος όσο και ο 11ος Λόχος αγωνίστηκαν «εκ του συστάδην» έναντι των σκληρά αμυνομένων Ιταλών. Στον αιώνιο εκείνο βράχο, ο οποίος μαρτυρεί την ελληνική ανδρεία, βρέθηκαν πολλοί Έλληνες στρατιώτες να έχουν αλληλολογχιστεί με τους Ιταλούς και να έχουν παραμείνει όρθιοι, όπως την ώρα της μάχης.
Οι απώλειες του Συντάγματος κατά τη μάχη αυτή ανήλθαν σε 6 αξιωματικούς και 50 οπλίτες νεκρούς, 17 αξιωματικούς και 350 οπλίτες τραυματίες, καθώς και 36 οπλίτες αγνοούμενους.
Η κακοκαιρία όμως και το χιόνι, δεν επέτρεψαν την καταδίωξη των Ιταλών. Τα τμήματά τους που διασώθηκαν από το ύψωμα 1532, εγκαταστάθηκαν αμυντικά στο ανώνυμο ύψωμα περίπου τρία χιλιόμετρα βορειότερα.
Η συνεχιζόμενη κακοκαιρία δεν επέτρεψε τη συνέχιση των επιθετικών επιχειρήσεων τις δύο επόμενες ημέρες. Στις 1030 όμως της 7ης Δεκεμβρίου, το 31ο Σύνταγμα Πεζικού κατέλαβε μετά από δίωρο σκληρό αγώνα το ανώνυμο αυτό ύψωμα, στο οποίο οι Ιταλοί προέβαλαν πεισματώδη αντίσταση μέχρι το σημείο να προσεγγίσουν οι επιτιθέμενοι σε απόσταση χειροβομβίδων. Κατά τον αγώνα αυτό έπεσε ηρωικά μαχόμενος, ο Λοχαγός Κωνσταντινίδης Φαβιέρος.
Με την κατάληψη του υψώματος 1532 και του παραπάνω Ανωνύμου, εξαρθρώθηκε η αμυντική τοποθεσία του όρους Κάμια.
Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας 