Στις 5 Απριλίου 1922 η Στρατιά Μικράς Ασίας, ανέφερε στο Υπουργείο Στρατιωτικών την πρόθεσή της να καταλάβει ένα τμήμα της ιταλικής ζώνης, που περιλάμβανε την εδαφική έκταση μεταξύ της κοιλάδας του Μαίανδρου ποταμού και της θάλασσας, δηλαδή την περιοχή Σώκιας και Νέας Εφέσσου, μετά την εγκατάλειψή της από τις ιταλικές δυνάμεις. Για υλοποίηση της απόφασης, και προκειμένου να αντιμετωπισθεί πιθανή τουρκική αντίσταση, διατάχθηκε η μεταστάθμευση του 2ου Συντάγματος Ιππικού από την περιοχή του Σαλιχλή στην περιοχή του Μπαλατζίκ, με σκοπό να λάβει μέρος στην επιχείρηση κατάληψης της περιοχής νότια της κοιλάδας του Μαίανδρου ποταμού, σε συνεργασία με τις δυνάμεις του 18ου Συντάγματος Πεζικού, μετά την εκκένωσή της από τις ιταλικές δυνάμεις που είχε αποφασιστεί για τις 8 Απριλίου του 1922.
Για την εκτέλεση της επιχείρησης, συγκροτήθηκε μικτό απόσπασμα με βάση το 2ο Σύνταγμα Ιππικού, το οποίο και προέλασε στις 8 Απριλίου του 1922 με σκοπό να καταλάβει στην αρχή την περιοχή της Σώκιας και στη συνέχεια να ολοκληρώσει την αποστολή του που ήταν η κατάληψη της νότιας ζώνης της κοιλάδας του Μαίανδρου ποταμού. Προκειμένου η προέλαση του Μικτού Αποσπάσματος να γίνει απρόσκοπτα και για να διευκολυνθεί ο έλεγχος και η διοίκηση κατά την προέλασή του, αυτό κατατμήθηκε σε τρία μικρότερα αποσπάσματα. Το ένα από τα τρία αυτά αποσπάσματα που ήταν στο αριστερό της διάταξης, και το αποτελούσαν το 2ο Σύνταγμα Ιππικού, Ουλαμός Πεδινού Πυροβολικού και ο 3/18 Λόχος, υπό το Διοικητή του 2ου Συντάγματος Ιππικού Αντισυνταγματάρχη Γιαννακόπουλο Γεώργιο, προέλασε προς Σώκια.
Όταν οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν την κίνηση του Αποσπάσματος, υποχώρησαν προς τα νότια καταδιωκόμενοι από το ιππικό, με αποτέλεσμα να συμπαρασύρουν σε άτακτη φυγή και τη φρουρά του χ. Κεμέρ. Το Απόσπασμα συνέχισε την προέλασή του, και αφού απώθησε τουρκικά τμήματα που επιχείρησαν να διαβούν το Μαίανδρο ποταμό, έφθασε στο Κεμέρ. Εκεί, πληροφορήθηκε ότι η πόλη Σώκια είχε εγκαταλειφθεί από τις ιταλικές δυνάμεις. Για το λόγο αυτό η Ανώτερη Γενική Στρατιωτική Διοίκηση διέταξε το Απόσπασμα του Αντισυνταγματάρχη Γιαννακόπουλου να συνεχίσει την προέλασή του με σκοπό την κατάληψη της Σώκιας. Μετά από την παραπάνω διαταγή, και αφού προηγουμένως ο 3/18 Λόχος εγκαταστάθηκε στο Κεμέρ με αποστολή να δημιουργήσει προγεφύρωμα στην αριστερή όχθη του Μαίανδρου ποταμού, το υπόλοιπο του Αποσπάσματος κινήθηκε στις 1800 της 8ης Απριλίου του 1922 από το Κεμέρ προς Σώκια, την οποία και κατέλαβε στις 1900 της ίδιας ημέρας. Στις 17 Απριλίου του 1922, όταν οι Ιταλοί εγκατέλειψαν τη Νέα Έφεσσο, οι ελληνικές δυνάμεις κυριάρχησαν στην κοιλάδα του Μαίανδρου ποταμού, κατέλαβαν την πόλη της Νέας Εφέσσου και έφθασαν μέχρι τις εκβολές του, χωρίς κανένα σοβαρό επεισόδιο.
Η παραπάνω επιθετική ενέργεια που είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της κοιλάδας του Μαίανδρου ποταμού, με το στρατηγικής σημασίας τρίγωνο Σώκιας-Νέας Εφέσσου, θεωρήθηκε από την αρχή αναγκαία από τη Στρατιά Μικράς Ασίας για λόγους ασφαλείας του πλευρού της και της σιδηροδρομικής γραμμής Αϊδινίου-Ορτάντζας, και η επιτυχία της οφείλεται κυρίως στην ταχεία προέλαση που πραγματοποίησε το 2ο Σύνταγμα Ιππικού.
Discover more from Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας
Subscribe to get the latest posts to your email.
Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας 