Εκθεση αντισυνταγματάρχη Στεφανάκη για την κατάσταση στη Θεσσαλονίκη 1947-1948

’Από τού θέρους 1947 μέχρι τού τοιούτου 1948, χάρις εϊς τας άόκνους προσπάθειας των ’Αστυνομικών γενικώς οργάνων της Διευθύνσεως ’Αστυνομίας Θεσσαλονίκης και είδικώτερον της ’Εθνικής ’Ασφαλείας, έπετεύχθη ή άποκάλυψις και έξάρθρωσις άπασών των κομματικών, εξωκομματικών και δυναμικών όργανώσεων της Κ.Ο.Θ. (Κομματική Όργάνωσις Θεσσαλονίκης) και ή παραπομπή εις το Στρατοδικεΐον των στελεχών αυτών.
Εν κλιμάκιον όμως αυτής παρέμεινεν άνέπαφον, παρά τας φιλοδοξίας των καταδιωκτικών ’Αρχών να θέσωσιν και έπ’ αυτού χεΐρα, δεδομένου ότι τούτο άπετέλει και το σημαντικώτερον τμήμα της όλης παρανόμου και συνωμοτικής όργανώσεως, ή άποκάλυψις και έξάρθρωσις τού όποιου θα ήτο και ή χαριστική βολή της σφαδαζούσης από τα πολλαπλά, συνεχή και καιρια κτυπήματα Κ.Ο.Θ.
Το κλιμάκιον τούτο είναι το καλούμενον Παράνομος Μηχανισμός ή απλώς Μηχανισμός της όργανώσεως. Μηχανισμόν λέγοντες εν προκειμένω νοούμεν τ’ απαραίτητα και άναγκαΐα βοηθητικά μέσα, τα όποια χρησιμοποιεί ή όργάνωσις προκειμένου εύχερώς να φέρη εις πέρας την άποστολήν της. Ητοι οΐκίαι μυστικαι χρησιμοποιούμενοι προς:

1. Διαμονήν παρανόμων στελεχών, 2. ‘Υποδοχήν συνδέσμων εν γένει, είτε εκ των συμμοριακών αρχηγείων προέρχονται, είτε εκ κλιμακίων της πόλεως, 3. Λειτουργίαν κρυφών τυπογραφείων ή άλλων τυπογραφικών μέσων, προς εκτϋπωσιν προπαγανδιστικών έντύπων ή έναποθήκευσιν όπλων ή αρχείων ή έγκατάστασιν μέσων έπικοινωνίας—άσΰρματοι, ραδιόφωνα — και 4. ‘Ως γιάφκαι. Συνήθως αί προαναφερόμεναι οίκίαι διαθέτουν και μυστικήν κρύπτην Καταφύγιον .
   Ωσαύτως εις τον Μηχανισμόν άνήκουν όλα τα προςωπα τα σχέσιν έχοντα με αυτόν, ήτοι οι ένοικοι των οικιών, οι σύνδεσμοι, οι γιαφκατζήδες, οι χειρισταί των τυπογραφείων ή πολυγράφων ή άσυρμάτων, οι κατασκευασταί των μυστικών καταφυγίων, οι άσχολούμενοι με τον έφοδιασμόν των παρανόμων στελεχών διά πλαστών δελτίων ταυτότητος, οι φύλακες τού κρυβέντος όπλισμοΰ ή αρχείων και τα τοιαϋτα.
   Ο Μηχανισμός έχει μεγάλην σημασίαν διά την καλήν λειτουργίαν της όργανώσεως, άνευ δέ αότου δεν νοείται υπαρξις όργανώσεως, δι’ ο και τούτον το Κ.Κ.Ε. έμπιστεύεται εις δοκιμασμένα έμπιστα και δυναμικά στελέχη. Είναι άληθές ότι μεθ’ εκάστην άποκάλυψιν όργανώσεως τίνος εκ των προρρηθεισών, άπεκαλύπτετο και μέρος τού μηχανισμού, όστις είχε σχέσιν με την όργάνωσιν εκείνην, πλήν όμως το κύριον σώμα αύτου έμενεν άνέπαφον, διότι συνήθως τα υπεύθυνα στελέχη τού Μηχανισμού διέφευγον την σύλληψιν, φεύγοντα μεθ’ εκάστην σοβαράν άποκάλυψιν όργανώσεως τινός διά τας συμμορίας, άντικαθιστάμενα διά νέων τοιούτων. Τοιαΰτα προςωπα είναι οι καταζητούμενοι και ένταχθέντες εις τας συμμορίας Καζάκος Γεώργιος, Χατζήνικολάου Μενέλαος, Πίσσας ’Ιωάννης, και Βουγιουκλάκης Κυριάκος κ.λ.π.
   Κατά την άνοιξιν τού 1948, οτε συνελήφθησαν τα στελέχη της κομματικής όργανώσεως Θεσσαλονίκης, από τού Γραμματέως της Ε.Π. μέχρι των Κ.Ο.Β., Βασιλειάδης ’Αριστείδης κ.λ.π., διεπιστώθη και ή υπαρξις τού Μηχανισμού, ή άποκάλυψις τού όποιου άπεφεύχθη χάρις εις την έντεχνον σιγήν τού γραμματέως Βασιλειάδη, όστις και μόνον είχεν έπαφήν με τον υπεύθυνον αύτου την έποχήν εκείνην Χατζηνικολάου Μενέλαον, σημειούμενον εις το κατασχεθέν τότε άρχεΐον της Κ.Ο.Θ. με το γράμμα Π. Ο Χατζηνικολάου είχεν άφιχθή έξ ’Αθηνών διά την έργασίαν ταύτην κατά το φθινόπωρον τού 1947, προκειμένου να κατευθύνη το δίκτυον στρατολογίας άνωτέρων στελεχών διά τας συμμορίας. Ύπεδέχετο δηλαδή τα έξ ’Αθηνών φεύγοντα διά τας συμμορίας άνώτερα στελέχη, άπεκρυπτεν εις μυστικάς οικίας και παρέδιδεν εν συνεχεία εις συνδέσμους, οΐτινες τα ώδήγουν εις Μπέλες. Διά τούς άλλους στρατολογουμένους, ως μαχητάς των συμμοριών, έχρησιμοποιεΐτο έτερον δίκτυον μέσφ Χορτιάτη προς Χαλκιδικήν, όπερ κατ’ έπανάληψιν από τού Νοεμβρίου 1946 είχεν άποκαλυφθή και έξαρθρωθή παρά τας άλλεπαλλήλους άναδιοργανώσεις του.
   Ο Χατζηνικολάου με ψευδώνυμον Παύλος ως υπεύθυνος τού δικτύου τούτου τη βοήθεια τού Γεωργίου Καζάκου υπευθύνου τού Μηχανισμού εν γένει όλων των όργανώσεων Μακεδονίας-Θράκης, άναδειχθέντος τοιούτου μετά την σύλληψιν δι’ εκτόπισιν τού Νικολάου Ζαγουρτζή κατά Νοέμβριον 1946, είχε παραλάβει και έξαποστείλει εις τας συμμορίας άρκετόν άριθμόν άνωτέρων στελεχών, έξ ’Αθηνών ιδία άφικνουμένων, μεταξύ των όποιων και τον έξ εκτοπίσεως άποδράσαντα Χατζήν ’Αθανάσιον, ών τα όνοματεπώνυμα δεν διεπιστώθησαν.
   Ούτος είχεν έπαφήν διά την έργασίαν ταύτην και με την όργάνωσιν των ’Αθηνών, παρά της οποίας και έχρηματοδοτεΐτο, έχρησιμοποίει δέ ως βοηθητικά μέσα προς υποδοχήν διά συνθημάτων τα άφικνούμενα στελέχη, παραλαβήν τούτων, υπόθαλψίν των μέχρις άφίξεως συνδέσμου από Μπέλες διά την παραλαβήν των τα έξής προςωπα: 1. ’Αδελφήν του Δώραν, σύζυγον Ιωάννου Ύψηλάντου, το γένος Χατζηνικολάου, κάτοικον Αθηνών, ήτις έγκατέλειψε τον σύζυγόν της χάριν του συμμοριτισμού και άφίχθη ένταΰθα την αυτήν έποχήν μετά του άδελφοΰ της, 2. Ελένην χήραν Γ. Λεύκου, κάτοικον Καβάλας και άφιχθεΐσαν ένταΰθα τη έντολή του Ευαγγέλου Βασβανα, γραμματέως της Ε.Π. Καβάλας το 1946-1947, 3. Άσλανίδην Κλεάνθην, κάτοικον Θεσσαλονίκης, ούτινος την κατοικίαν επί της όδοϋ ’Ιακώβου 1, μισθωθεΐσαν υπό της Κ.Ο.Θ. έχρησιμοποίει ως κατοικίαν του ο Χατζηνικολάου, κατασκευάσας άμα και μυστικόν καταφύγιον κάτωθι της κουζίνας. Ο Άσλανίδης άπεστάλη δίς εις ’Αθήνας, ως σύνδεσμος και μετέφερε διά λογαριασμόν τόΰ Χατζηνικολάου χρήματα μίαν φοράν κατά ’Ιανουάριον 1948, δτε μετέφερε 8.000 δολάρια και έτέραν κατά Μάρτιον 1948 73 χρυσά ναπολεόνια, * 4. Γραμμένον Βασίλειον, ώρολογοποιόν επί της όδοΰ Έγνατίας, το έργαστήριον τού όποιου έχρησιμοποιήθη μέχρι Μαρτίου 1948 διά την υποδοχήν των έξ ’Αθηνών άφικνουμένων στελεχών, άτινα ο ίδιος ύπεδέχετο βάσει συνθήματος, 5. Τσαβδάρογλου Χαράλαμπον (Χάρην), φωτογράφον επί της οδού Τσιμισκή, ούτινος το έργαστήριον έχρησιμοποιεΐτο ομοίως διά την υποδοχήν των έξ ’Αθηνών άφικνουμένων στελεχών, 6. Ήλιάδην Ήλίαν καταδικασθέντα με την υπόθεσιν των σαμποταριστών τηλεγραφείου κ.λ.π., την κατοικίαν του οποίου ένταΰθα έχρησιμοποίει ούτος, ως κατάλυμμα σποραδικώς, ως και τον ίδιον διά την ανταλλαγήν των δολλαρίών με χαρτονομίσματα, 7. Συμεωνίδην Γεώργιον, κάτοικον Θεσσαλονίκης, Σουλίου 19, την κατοικίαν του όποιου μισθωθεΐσαν ύπ’ αύτου διά λογαριασμόν του κόμματος έχρησιμοποίει διά κατάλυμμα ούτος, χρησιμοποιών άμα και την σύζυγόν του, όνόματι Σοφίαν, διά συνωμοτικός έπαφάς, 8. Ουρανίαν χήραν Στυλιανού Φωτίου, έγκατασταθεΐσαν εις το επί της πολυκατοικίας όδοΰ Παστέρ 7 ήμιυπόγειον, μισθωθέν υπό του κόμματος και ή όποια ύπεδέχετο τούς εκ Μπέλες άφικνουμένους συνδέσμους, προς παραλαβήν των εκεΐσε ή αλλαχού καταλυόντων στελεχών, έξ ’Αθηνών συνήθως προερχόμενων, 9. Μαγδαληνήν σύζυγον Θεοδώρου Παναγιωτίδου και θυγατέρα αυτής Ουρανίαν, αϊτινες τη συγκαταθέσει του πατρός των Θεοδώρου, έγκατεστάθησαν εις την υπό του κόμματος μισθωθεΐσαν κατοικίαν επί της όδοΰ Σακελλαρίου 7 ήτις έχρησιμοποιεΐτο, ως και ή προηγουμένη, ως κατάλυμμα στελεχών παρανόμων της Ε.Π. Θεσσαλονίκης (Γ. Καζάκος κ.λ.π.) ή έξ ’Αθηνών άφικνουμένων τοιούτων και συνδέσμων άφικνουμένων εκ των συμμοριών προς παραλαβήν των στελεχών, 10. Κυριακήν Κωνσταντινίδου, ήτις έτοποθετήθη εις την υπό του κόμματος τη μεσολαβήσει του συμβολαιογράφου Ιωάννου Κωνσταντινίδη μισθωθεΐσαν κατοικίαν, επί της όδοΰ Φιλελλήνων 4, εν τη οποία κατεσκευάσθη και μυστικόν καταφύγιον υπόγειον, ϊνα χρησιμοποιείται αϋτη προς υπόθαλψιν διαφόρων παρανόμων στελεχών άτινα κατέλυον
   εις αυτήν, ως α) του άρχηγοΰ της στενής αύτοαμύνης Χαραλάμπους, γνωστού με το ψευδώνυμον Μπάμπης ή Άλεκος και δστις διέφυγε την σύλληψιν, ένταχθείς εις τας συμμορίας, ως άνώτερον στέλεχος, β) Βαμβακά Δημητρίου, Άργύρη , άφιχθέντος κατά τον Ιούνιον 1948 εκ των κομμουνιστοσυμμοριτών διά συγκρότησιν τρομοκρατικών όμάδων κ.λ.π.
   Κατά ’Απρίλιον όμως του 1948 και μετά την άποκάλυψιν και σύλληψιν των στελεχών της Κ.Ο.Θ. εκρίθη έπάναγκες να άντικατασταθή ο Χατζηνικολάου εκ φόβου τυχόν άποκαλύψεως και συλλήψεώς του πράγμα οπερ θα είχεν ολέθρια άποτελέσματα διά τας έπιδιώξεις του συμμοριτισμού εν γένει, έπειδή ήτο ένδεχόμενον να εύρεθή εις την άνάγκην ούτος ν’ άποκαλύψη τα του Μηχανισμοΰ, δι δ και άπεστάλη έξ ’Αθηνών έτερον δεδοκιμασμένον στέλεχος ο Δημήτριος Λεβογιάννης, οικοδόμος, παλαιόν μέλος του κόμματος από του 1924, Άκροναυπλίτης και μαχητικός, δστις και συνεδέθη με τον Χατζηνικολάου, παρ’ ού τφ παρεδόθη ο Μηχανισμός και τα πλεΐστα των ανωτέρω προσώπων, ως και οι εκ Μπέλες άφικνούμενοι σύνδεσμοι. Άργότερον και κατά τας άρχάς ’Ιουνίου 1947, ο Χατζηνικολάου μετά της αδελφής του Δώρας και της έτέρας συνδέσμου του Λεύκου άνεχώρησε διά τας συμμορίας μέσψ Μπέλες.
   Ο Λεβογιάννης γνωστός εις τα πλεΐστα των ανωτέρω άναφερομένων με το συνωμοτικόν δνομα Νίκος , έφερεν μεθ’ έαυτου ως σύνδεσμόν του την ισάξιόν του, ως στελέχους Σουλάκσυ Φιλάνθην του Χρήστου, φανατικόν ομοίως στέλεχος και μαχητικήν, έργασθεΐσαν με άπόδοσιν ως βοηθός του ίδιου εις ’Αθήνας και εις το δίκτυον στρατολογίας άτόμων διά τας συμμορίας, ήν και παρουσίαζεν ένταΰθα ως βοηθόν του, με το ψευδώνυμον Κούλα , έγκατεστάθη δέ εις την κομματικήν οικίαν της όδοΰ Σουλίου 19, ής κύριος ένοικος έφέρετο ή οικογένεια του Γεωργίου Συμεωνίδου, ως προανεφέρθη. Ή Σουλάκου εκινεΐτο περισσότερον καθ’ δ άγνωστός ένταΰθα και δεδοκιμασμένη από συνωμοτικής πλευράς, διέμενε δέ σποραδικώς εις διαφόρους εκ των άνωτέρω κομματικών οικιών και δή την τοιαύτην της όδοϋ Παστέρ 7, ής κύριος ένοικος έφέρετο ή Ουρανία Φωτίου. Ούτος συνέχισε την εργασίαν του Χατζηνικολάου, όσον αφορά την άποστολήν στελεχών εις τας συμμορίας, αλλά εις περιωρισμένην κλίμακα, καθ’ όσον ένταΰθα είχεν άπομείνει μόνος λόγφ των συνεχιζομένων συλλήψεων στελεχών της ΚΟΘ, δι ών όλα τα παλαιά στελέχη ή συνελήφθησαν ή ήναγκάσθησαν να φύγουν έξω, προκειμένου ν’ άποφύγουν την σύλληψιν. Ουτω λοιπόν ο Λεβογιάννης περιωρίσθη εις το .να εύρύνη τον κύκλον των κομματικών του γνωριμιών, να έμπνεύση την εμπιστοσύνην εις αύτούς, διά μελλοντικήν έντασιν της έργασίας και να κρατήση έπαφήν μεταξύ ’Αθηνών και των συμμοριών (Μπέλες) προς άς προωθοΰσε δσα στελέχη άφικνοΰντο εν τώ μεταξύ ή εκρύπτοντο ως άγνωστα ένταΰθα. ‘Ομοίως έμερίμνα διά την άνανέωσιν των μισθωμάτων των κομματικών οικιών και την συντήρησιν των κομματικών στελεχών. Προς εκπλήρωσιν της τελευταίας αυτής άποστολής, έχρηματοδοτεϊτο τόσον από την κομματικήν όργάνωσιν ’Αθηνών, δσον και από το συμμοριακό άρχηγεΐον Μπέλες, μεθ’ οΰ συνεδέετο διά κομματικού στελέχους, οπερ εκ κατασχεθέντων ιδιοχείρων του σημειωμάτων είναι γνωστόν ως Ζάχος, ή του βοηθού τούτου αναγραφόμενου ως Λάμπρου εις τα αυτα σημειώματα και με τούς όποιους έπεκοινώνει διά συνδέσμων, οΐτινες κατέλυον εις την οικίαν Παστέρ 7, εν ή συνηντατο μετ’ αυτών ούτος και παρελάμβανε τα εκεΐθεν άποστελλόμενα σημειώματα και χρήματα ή άλλα αντικείμενα σχέσιν έχοντα με την παράνομον έργασίαν ήν έξετέλει, παρέδιδε δέ εις αυτούς άπαντητικά σημειώματα ή και στρατολογηθέντα στελέχη διά τας συμμορίας.
   Κατά μήνα δέ Δεκέμβριον 1948, δτε ούτος συνελήφθη, άνευρέθησαν έπ’ αύτου δεκα χρυσά 20φραγκα γαλλικά με μεγάλον άλεκτορα, άργότερον δέ δταν άπεκαλύφθη ή κρύπτη του εν τη οικία Γεωργίου Συμεωνίδου, άνευρέθησαν έξήκοντα δμοια 20φραγκα.
   Κατά μήνα ’Ιούνιον 1948 δτε ως γνωστόν άφίκετο ένταΰθα εκ του γενικού κομμουνιστοσυμμοριακοϋ ’Αρχηγείου ρ Βαμβακάς Δημήτριος, πολιτικός επίτροπος με βαθμόν άντισυνταγματάρχου, ήλθεν ούτος εις έπαφήν με τον Λεβογιάννην και συνειργάσθη μετ’ αΰτοϋ διά την άνασυγκρότησιν του δικτύου στρατολογίας, συνέδεσε δέ ο Λεβογιάννης και παρέδωσεν εις τον σύνδεσμον του Βαμβακά Κάντον Δημοσθένην τας ύποθαλπομένας παρ’ αύτου συζύγους των στελεχών της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. Φαρμάκη Κωνσταντίνου και ’Αραμπατζή Δημητρίου.
   Μετα τον φόνον του Βαμβακά και την άποκάλυψιν και σύλληψιν των συνεργατών του ενταύθα, άπεκαλύφθη και ο περί ού πρόκειται Λεβογιάννης, δστις διέφυγε την σύλληψιν, λόγω των αυστηρών συνωμοτικών μέτρων, άτινα έφήρμοζε δσον άφορά την οικίαν εις ήν διέμενε.
   Μετα ταΰτα συνέχισε την έπαφήν του με το συμμοριακό άρχηγεΐον Μπέλες και το προκεχωρημένον φυλάκιον αύτοϋ Γκράν-Κορονέ , ένθα ή έδρα του Ζάχου, ένώ ο Λάμπρος διέμενεν εις,Μπέλες, έλαβε δέ παρ’ αυτών έντολήν ν’ άναλάβη και καθήκοντα γραμματέως Ε.Π. Θεσσαλονίκης και να μεριμνήση διά την συγκρότησιν εν τη πόλει δυναμικών τρομοκρατικών ομάδων και εύρυτέρου δικτύου στρατολογίας. Προς τον σκοπόν τούτον μάλιστα άνέλαβον να τον ένισχύσουν διά στελεχών, άτινα θα άπέστελλον εκ των συμμοριών, τα όποια θα έγνώριζον τας συνθήκας της πόλεως Θεσσαλονίκης, ως και ασύρματον με είδικόν άσυρματιστήν ΐνα εύρίσκεται εις στενωτέραν έπαφήν με το συμμοριακό άρχηγεΐον προς λήψιν οδηγιών και ένημέρωσιν του άρχηγείου επί της καταστάσεως της πόλεως, από οργανωτικής πλευράς. Προς έξυπηρέτησίν του μάλιστα έπειδή διά της άποκαλύψεως και συλλήψεως των συνεργατών του Βαμβακά, ήλαττώθη ο άριθμός των χρησιμοποιούμενων κομματικών οικιών τω έστάλη έντολή εκεΐθεν και συνθηματικόν, ΐνα συνδεθή με την οΙκίαν όδοΰ Περδίκκα 130, ήτις είχεν ένοικιασθή υπό της Κ.Ο.Θ. και έγκατεστάθη εν αύτή ο εκ Σερρών Μήτρης ’Ιωάννης μετά της οικογένειας του και δστις μετά της συζύγου του Βασιλικής, άπετέλουν στελέχη του Κ.Κ.Ε. και δή του παρανόμου Μηχανισμού της Κ.Ο.Θ. Πράγματι κατά το τέλος του θέρους 1948, έστειλεν ούτος την βοηθόν του και σύνδεσμόν του Σουλάκου Φιλάνθην (Κούλα) εις την οικίαν Περδίκκα 130 και συνεδέθη, διά συνθήματος βέβαια, με το ζεϋγος Μήτρη, άνέλαβε δέ να καταβάλη και το μίσθωμα οπερ έληγε την έποχήν εκείνην άνερχόμενον εις δεκα τέσσαρα χρυσά 20φραγκα έτησίως, πράγμα οπερ και έπραξεν. ’Αργότερα και μετά παρέλευσιν μηνός ή Σουλάκου ώδήγησε και τον Λεβογτάννην (Νίκον) εις την κατοικίαν του ζεύγους Μήτρη και συνεδέθη και ούτος μετ’ αυτών, ένδιαφερθείς άμα διά την έπισκευήν του ύφισταμένου από του θέρους 1946 καταφυγίου προς έγκατάστασιν ασυρμάτου.
   Όμοίως ένδιεφέρθη ούτος και διά την κατασκευήν καταφυγίου εις την κατοικίαν της οικογένειας Παναγιωτίδου επί της όδοϋ Σακελλαρίου 7, ήτις διέθετε πρόχειρον τοιοϋτον εντός δωματίου, δι’ αποκοπής σανίδων εκ του δαπέδου. Ούτως, εν συνεργασίμ μετά του αρχηγού της οικογένειας Θεοδώρου Παναγιωτίδου και με προσωπικήν έργασίαν των δύο αυτών, κατεσκευάσθη κάτωθι της κουζίνας με άνοιγμα (είσοδον) επί του δαπέδου της κουζίνας, λειτουργούν δι’ ειδικής ώθήσεως της καλυπτούσης τοϋτο πλακός εκ τσιμέντου, μη διακρινομένης άλλως τε λόγω της άπολύτου ομοιότητάς της μετά του λοιποΰ δαπέδου.
   Κατά το τελευταΐον 10ήμερο του ’Οκτωβρίου 1948 άφικνεΐται ενταύθα άποστολή στελεχών εκ Μπέλες προς ένίσχυσιν του Λεβογιάννη, άπετελεΐτο δέ αϋτη εκ των:
2. Χυτήρη Μαίρης, άλλοτε γραμματέως της Εθνικής ’Αλληλεγγύης Μακεδονίας Θράκης και άρχηγοϋ του δικτύου στρατολογίας άτόμων διά τας συμμορίας εκ Θεσσαλονίκης, 2. Λεύκου Ελένης γνωστής με το δνομα Λέλα εις την όργάνωσιν, εκ της προηγουμένης εν αύτή δράσεώς της και 3. Του συνδέσμου-συμμορίτη Κωνσταντίνου Μπουρλούκα εκ Γαλλικού-Κιλκίς, δστις μετά την καθιερωμένην συνάντησίν του με τον Λεβογιάννην και Σουλάκου και ένημέρωσιν του επί της καταστάσεως Θεσσαλονίκης εις την οικίαν Παστέρ 7, άνεχώρησε και πάλιν, ΐνα έπανέλθη κατά τας άρχάς Νοεμβρίου, δτε ώδήγησε τον χειριστήν άσυρμάτου, γνωστόν με το δνομα Γιώργος , ψευδώνυμον άσφαλώς, εις την οικίαν Παστέρ 7 και παρέδωσεν εις την Σουλάκου.
   ’Εκ τούτων ή μέν Λεύκου έγκατεστάθη εις την οικίαν της οικογένειας Παναγιωτίδου, ένθα και συνηντήθη με τον Λεβογιάννην και συνεννοήθη μετ’ αύτοϋ διά την άνασύστασιν των παλαιών γιαφκών υποδοχής στελεχών άφικνουμένων έξ ’Αθηνών Χαρ. Τσαβδάρογλου και Βασ. Γραμμένου , πράγμα οπερ αϋτη άνέλαβε να εκτελέση, ή Χυτήρη διέμεινεν εις γνωστήν της οικίαν μέχρι της 20 Νοεμβρίου οπότε και αΰτη έγκατεστάθη εις την αύτήν οικίαν Σακελλαρίου 7, ένθα και συνηντήθη με τον Λεβογιάννην και συνεννοήθη μετ’ αύτοϋ επί της συνεργασίας των, ο δέ άσυρματιστής Γιώργος έγκατεστάθη εις την κατοικίαν του Μήτρη οδηγηθείς υπό της Σουλάκου. Εις την οικίαν ταύτην είχεν εν τώ μεταξύ τοποθετηθή και άσύρματος, δν μετέφερεν ενταύθα ο προαναφερόμενος σύνδεσμος εκ Μπέλες, δστις άσύρματος διά της Σουλάκου και της Βασιλικής Μήτρη μετεφέρθη εις την οικίαν της δευτέρας. ’Ελεγχθείς όμως ούτος υπό του άσυρματιστου Γιώργου εύρέθη ελαττωματικός μη δυνάμενος να λειτουργήση, δι δ και εϊδοποιήθη το συμμοριακό άρχηγεϊον προς αποστολήν άλλου τοιούτου εύχρηστου. Προς λειτουργίαν μάλιστα αυτών ο Μήτρης ήγόρασε μπαταρίαν αυτοκινήτου, διότι διά τοιαύτης λειτουργούν ούτοι και ούχί διά κοινού ήλεκτρικοΰ ρεύματος, διά χρημάτων ατινα παρέδωσεν αύτω ο Λεβογιάννης. Ο σύνδεσμος Κώνστας κατά την κανονικήν του άφιξιν την 1.12.48 έφερε νέον ασύρματον συσκευασμένον εντός βαλίτσας δν άφησεν εις την οικίαν υποδοχής του Παστέρ 7, εις παραλαβήν Σουλάκου, ήν δεν συνήντησε διότι αυτή είχε συλληφθή εν τφ μεταξύ. Την έπομένην συνηντήθη οΰτος με τον Λεβογιάννην δστις κατέφυγεν εις την αύτήν οικίαν προς άναζήτησιν της Σουλάκου παρά του όποιου και παρέλαβε και ώδήγησεν εις Μπέλες εν στέλεχος αγνώστων στοιχείων ταύτότητος, άφιχθέν’ προς τούτο έξ ’Αθηνών τας ήμέρας εκείνας και καταλΰσαν τη συστάσει της Σουλάκου εις την κατοικίαν της Φωτίου (Παστέρ 7).
   Ούτως είχεν ή κατάστασις των προσπαθειών τού Λεβογιάννη μέχρι τέλους Νοεμβρίου 1948 δτε σημειωθείσης της έμφανίσεως εις Θεσσαλονίκην της Λεύκου, γνωστής ήδη ως στελέχους εις όργανα του Τμήματος ’Εθνικής ’Ασφαλείας εκ των παρακολουθήσεων, των κινήσεων και έπαφών της οποίας ή ‘Υπηρεσία αΰτη κατέστη ένήμερος των οικιών μεθ’ ών συνηλλάσσετο και άπεφάσισε την σύλληψιν αυτής την 30.11.1948, ή οποία και άπετέλεσε την άπαρχήν της άποκαλύψεως και έξαρθρώσεως του παρά του Λεβογιάννη κατευθυνομένου δικτύου στρατολογίας και μηχανισμού τούτου.
   Την έπομένην 1.12.1948 έπεχειρήθη υπό του αύτου τμήματος ’Εθνικής ’Ασφαλείας έξερεύνησις της κατοικίας Σακελλαρίου 7, ήτις είχε σημειωθή ότι έχρησιμοποιεΐτο ως κατάλυμμα αυτής , άνευρέθη δέ εν αυτή κρυπτομένη ή καταζητουμένη από πολλοΰ χρόνου Μαίρη Χυτήρη, ήτις προκειμένου ν’ άποφύγη την σύλληψιν, διά πιστολιού Βάλτερ, οπερ εκ των συμμοριών είχε μεταφέρει ενταύθα και είχε μεθ’ έαυτής, έπυροβόλησε κατά του έπιχειρήσαντος την σύλληψιν της άνθυπασπιστοϋ Τζαβάρα Ξενοφώντος, δν έτραυμάτισεν εις την κοιλιακήν χώραν και είτα καθ’ έαυτής με την πρόθεσιν ν’ αΰτοκτονήση ίνα μη κατά την φρασεολογίαν της πέση ζώσα εις τας χεΐρας της ’Ασφαλείας και έξαναγκασθή να όμολογήση διαπράττουσα οΰτω προδοσίαν. Ή έξερεύνησις της κατοικίας ώδήγησεν εις την άνεύρεσιν κάτωθι του δαπέδου της κουζίνας μυστικής κρύπτης, ήτις έχρησιμοποιεΐτο διά την διαφύλαξιν των εκεί διαμενόντων στελεχών κατά τας διενεργουμένας έρεύνας της ’Αστυνομίας και εν τη οποία άπεκρύβη προ μηνός περίπου ή Λεύκου κατά μίαν τοιαύτην έρευναν, άνευρέθησαν δέ και αρχεία έξ άποκομμάτων εφημερίδων με ειδήσεις, εϊδικώς ένδιαφερούσας το κομμουνιστοσυμμοριακόν αρχηγείου ως και χειρόγραφος εκθεσις της ιδίας απευθυνόμενης εις το αύτό άρχηγεΐον με πληροφορίας διά την κατάστασιν των οργανώσεων της πόλεως Θεσσαλονίκης, ως και εν πιστόλιον Μαραμπέλουμ άνήκον εις την συλληφθεισαν Λεύκου Ελένην, ήτις τούτο μετέφερεν ώσαύτως από τας συμμορίας.
   Την 3.12.48 εις την αύτήν οίκίαν συνελήφθη και ο αρχηγός της οργανώσεως Λεβογιάννης Δημήτριος, ενώ μετέβη εις άναζήτησιν των Σουλάκου Χυτήρη Λεύκου, της Σουλάκου συλληφθείσης την αύτήν ήμέραν με την Χυτήρη εις σημεΐον ύπαιθρίου συναντήσεως μέχρις οΰ συνωδεύθη υπό της Μήτρη Βασιλικής, της όποιας ή σύλληψις δι άλλους λόγους άνεβλήθη δι’ έτέραν ήμέραν προς το συμφέρον της περαιτέρω έρεύνης της ύποθέσεως.
   Την 20.12.48 έπισημανθείσης έπαφής των προαναφερομένων ατόμων μετά της οικογένειας Φωτίου, Παστέρ 7, άνελήφθη έπιχείρησις κατ’ αυτής υπό του Τμήματος Εθνικής ’Ασφαλείας και ένώ έλαμβάνοντο τα προπαρασκευαστικά μέτρα έξήλθεν ταύτης ο σύνδεσμος συμμο.ρίτης Κωνσταντίνος Μπουρλούκας καμουφλαρισμένος με δίκτυον πλήρες ώνίων φεύγων προς συμμορίας, δστις άντιληφθείς παρακολούθησίν του υπό του άνθυπομοιράρχου Μαράτου Παναγιώτου, συνεπλάκη μετ’ αύτου εις χεΐρας, διότι ο ανθυπομοίραρχος έπεζήτει την σύλληψιν αύτου ζώντος, εν τη πάλη δέ και μέχρις ού ένισχυθή υπό παρευρισκομένων οργάνων ο ανθυπομοίραρχος Μαράτος έπυροβολήθη διά πιστολιού Βάλτερ υπό του συμμορίτη , πληγείς δέ καιρίως εις την καρδιακήν χώραν έξέπνευσεν δτε και έδόθη εύκαιρία εις τον συμμορίτην, ένισχυομένου υπό του έπερχομένου σκότους και της ύφισταμένης όμίχλης, να διαφυγή την σύλληψιν. Εν τφ μεταξύ και έπιδοθείσης της ’Αστυνομίας εις δίωξιν του φονέως εύρεν ευκαιρίαν ή Φωτίου να διαφύγη άλλαχοΰ έπιτευχθείσης την νύκτα της συλλήψεώς της. Εν τη οικία της άνευρέθη ή βαλίτσα με τον ασύρματον, ως και πρόχειρος κρύπτη δι’ άποκοπής του σανιδώματος ένός δωματίου. Εν συνεχεία έπετεύχθη και ή σύλληψις του Μήτρη μετά της συζύγου του και ή έξερεύνησις της οικίας των, ένθα άνευρέθη κρύπτη κάτωθι του δαπέδου της κουζίνας με το στόμιόν της εις την βάσιν της εστίας ύποδοχής του λέβητος πλάσεως, εν αύτή δέ άνευρέθη ο άσύρματος εντός βαλίτσας και μπαταρία αυτοκινήτου διά την λειτουργίαν του.
   Ο Λεβογιάννης καθ’ όλο το διάστημα της κρατήσεώς του, ως και ή βοηθός του Σουλάκου, έτήρησαν έμμονον σιγήν έλπίζοντες ότι είναι δυνατόν να περισώσουν τα υπόλοιπα στελέχη, του Μηχανισμού ιδία, αλλά ή Σουλάκου έλθοΰσα εις έπαφήν εν τοις κράτη τη ρίοις με δλα τα παρ’ αυτής χρησιμοποιούμενα προςωπα ατινα περιφρονητικούς την έβλεπον διότι έθεώρουν ταύτην ύπαίτιον του καταντήματος των εις τας φύλακας και αίσθανομένη τόψίν ψυχικήν, εκήρυξεν άπεργίαν πείνης επί παρουσία των συγκρατθυμένων και θυμάτων της, μεταφερθεΐσα δέ προς αλλαγήν περιβάλλοντος εις τα κρατητήρια του Δημοτικοΰ Νοσοκομείου, συνέχισε και εκεΐσε την άπεργίαν της και μετά Ιδνθήμερον από της εκεΐσε μεταφοράς της άπεβίωσε.
   Παρά την σιγήν όμως των δύο τούτων, ή άνάκρισις έπωφελώς έξεμεταλλεύθη τα παρά των συνεργατών αυτών παρασχεθέντα στοιχεία, ως και τοιαΰτα άλλων πηγών, έφερεν εις αίσιον πέρας την έργασίαν της διά την εύρυτέραν άποκάλυψιν του δικτύου στρατολογίας και δή του Μηχανισμοΰ, δστις ως και άνωτέρω έτονίσθη άποτελεΐ την βάσιν κάθε παρανόμου όργανώσεως και άνευ τούτου ούδέν έστϊ γενέσθαι.
   Οΰτω και την κομματικήν οικίαν της όδοϋ Φιλελλήνων 4 άπεκάλυψεν, ήτις έχρησιμοποιήθη ΰπό του άρχισαμποτέρ Βαμβακα ως κατάλυμμα αυτού και τα προςωπα μεθ’ ών συνειργάσθη εν αυτή διά την άναβίωσιν της όργανώσεως άνεΰρεν, άλλα και την έτέραν οικίαν του Μηχανισμού επί της όδοϋ Μορκεντάου 5, ήτις έχρησιμοποιήθη ως κατάλυμμα του όμοίως σαμποτέρ και βοηθού του Βαμβακα Καλόξυλου δστις αύτοανετινάχθη έξ εγκαιρου εκρήξεως ωρολογιακού μηχανήματος όπερ διά δολιοφθοράν έφερε μεθ’ έαυτου την 4.7.48 εν τη δδφ Άριστοτέλους, ως επίσης και την οικίαν του Μηχανισμού επί της όδοΰ Μακεδονίας 193, διά την χρήσιν των όποιων κατωτέρω εκτενέστερον θέλει εκτεθή κατά την περιγραφήν της επί μέρους ευθύνης ένός εκάστου των άποκαλυφθέντων και συλληφθέντων στελεχών άπεκάλυψεν.
   Όμοίως και προσωπα άποσταλέντα μεταγενεστέρως εκ Μπέλες, προς ένίσχυσιν του Λεβογιάννη ή έπανασύνδεσίν του με το κρμμουνιστοσυμμοριακόν αρχηγεϊον Μπέλες, ως είναι οι λοχαγοί κομμουνιστοσύμμορΐται Παπαδόπουλος Μιχαήλ και Σολομωνίδης ’Ιωάννης, οϊτινες κατά τον μήνα ’Ιανουάριον είσήλθον ένταΰθα ως απεσταλμένοι του προαναφερομένου Λάμπρου.
   Ηδη θα εΐσέλθωμεν εις την περιγραφήν της καθ’ εκαστον των άποκαλυφθέντων άτόμων δράσεως, άρκούμενοι εις την μέχρις έδώ έξιστόρησιν τού γενικού μέρους της ύποθέσεως δι’ ήν ήσχολήθη ή άνά χεΐρας άνάκρισις και ήτις περιληπτικώς έχει ως κάτωθι:
3. Λεβογιάννης Δημήτριος του Κωνσταντίνου και της Σοφίας ετών 54, οικοδόμος, μέλος του Κ.Κ.Ε. από του 1924 έξελιχθέν διά της δράσεώς του εις άνώτερον στέλεχος του κόμματος με σωρείαν καταδικών και εκτοπίσεων. Άκροναυπλίτης. Μετα την έναρξιν του κομμουνιστοσυμμοριτισμοΰ έχρησιμοποιήθη εις ’Αθήνας με την όργάνωσιν δικτύου στρατολογίας και προωθήσεως άτόμων εις τας συμμορίας. Τον ’Απρίλιον 1948 ΐνα άποφύγη την σύλληψίντου εις ’Αθήνας, ένθα.άπεκαλύφθη και κατεζητεΐτο διά την δράσιν του αύτήν, άπεστάλη ένταΰθα με άπόφασιν του Πολιτικού Γραφείου τού κόμματος, ΐνα άντικαταστήση ένταΰθα εις την ιδίαν εργασίαν τον άποκαλυφθέντα και καταζητούμενου Χατζηνικολάου Μενέλαον, δστις προΐστατο του δικτύου υποδοχής και προωθήσεως εις τας συμμορίας των έξ ’Αθηνών προερχομένων άνωτέρων κομματικών στελεχών. Ούτος έγκατεστάθη ένταΰθα εις την ΰπό του κόμματος μισθωθείσαν και υπό του Γεωργίου Συμεωνίδη κατοικουμένην οικίαν, ήτις διέθετε μυστικήν κρύπτην και έχρησιμοποιεΐτο ως κατοικία μέχρι τότε του Χατζηνικολάου. Παρά του Χατζηνικολάου παρέλαβεν ούτος και ώρισμένον αριθμόν κομματικών οικιών (Μηχανισμού) τας όποιας και ούτος θα έχρησιμοποίει προς ύποβοήθησιν του έργου του, εις το όποιον άμέσως συνεπικουρεΐτο και υπό της Σουλάκου Φιλάνθης, ήν έξ ’Αθηνών μεθ’ έαυτου προς τοΰτο έφερεν. Χρησιμοποιών το ψευδώνυμον Νίκος συνεδέθη οΰτω με την κάτοικον της όδοΰ Παστέρ 7 κομματικής οικίας Ουρανίαν χήραν
   Στυλιανού Φωτίου, ής ή κατοικία έχρησιμοποιεΐτο διά την υποδοχήν των εκ των συμμοριών Μπέλες έξαποστελλομένων έδώ συνδέσμων προς παραλαβήν των διά τας συμμορίας προοριζομένων στελεχών, αλλά και με οδηγίας του κομμουνιστοσυμμοριακοΰ άρχηγείου διά την όργάνωσιν της Θεσσαλονίκης εν γένει. Εν αύτή διέμενε συνήθως ή Σουλάκου, ήτις ήτο ο άμεσος κρίκος επαφών του εϊρημένου μετά των συνδέσμων, ους και ο ίδιος συνήντα εις διάφορα σημεία της πόλεως, άτινα ή Σουλάκου καθώριζεν ή και εις την αύτήν οικίαν. Κατά ’Ιούνιον 1948 ήλθεν εις έπαφήν με τον εκ Γράμμου άφιχθέντα άρχισαμποτέρ άντισυνταγματάρχην πολιτικόν έπίτροπον Βαμβακαν Δημήτριον, Άργύρην , και συνειργάσθη μετ’ αυτου διά την άνασυγκρότησιν επί εύρυτέρας βάσεως του δικτύου στρατολογίας και συγκρότησιν δυναμικών ομάδων αύτοαμύνης, παρέδωσε δέ εις τούτον διά την προώθησίν των εις τας συμμορίας τας γυναίκας των στελεχών κομμουνιστών ’Αραμπατζή, φονευθέντος ήδη άρχισυμμορίτη , και Φαρμάκη καταδικασθέντος ένταΰθα υπό του Εκτάκτου Στρατοδικείου και εκτελεσθέντος. Εκτός της έπαφής την οποίαν μετά των κομμουνιστοσυμμοριτών διετήρει και δή των στελεχών Ζάχου και Λάμπρου εϊχεν έπαφήν και με την όργάνωσιν ’Αθηνών παρ’ ής μέχρι του Μαΐου 1948 έχρησιμοποιεΐτο, ένφ από του Μαΐου και έντεΰθεν έχρηματοδοτεΐτο υπό του άρχηγείου Μπέλες, οπερ διά των εκάστοτε συνδέσμων τφ άπέστελλεν άριθμόν τινα 20φράγκων χρυσών. Διά τούτων συνετή ρεΐτο ούτος ως και τα μετ’ αυτου συνεργαζόμενα προςωπα, έπλήρωνε δέ και τα μισθώματα των κομματικών οικιών, ως τοΰτο έμφαίνηται και εκ των εις το κατάλυμμα του κατασχεθέντων ιδιοχείρων σημειωμάτων του.
   Μετα την έξόντωσιν του Βαμβακά, από το συμμοριακό άρχηγεΐον τφ άνετέθησαν και καθήκοντα γραμματέως Ε.Π. Θεσσαλονίκης, έπιφορτισθέντος οΰτω με την άνασύστασιν κομματικής εν τη πόλει όργανώσεως, δυναμικών όμάδων και στρατολογίαν άτόμων εις εύρυτέραν κλίμακα. Προς τον σκοπόν τοΰτον άπεστάλη σαν προς ένίσχυσιν του έξ αύτου του κομμουνιστοσυμμοριακοΰ Γενικοΰ Άρχηγείου Βίτσι αί δυναμικαι και δεδοκιμασμέναι κομμουνιστοσυμμορίτισσαι Χυτήρη Μαίρη, Λεύκου Ελένη, ως και δύο άσύρματοι μετά είδικοΰ χειριστου και κρυπτογραφικός κώδιξ, ΐνα εύρίσκεται εις άμεσον έπαφήν με το συμμοριακό Άρχηγεΐον. ’Επίσης τφ εστάλη σύνδεσμος, ΐνα συνδεθή και με άλλας κομματικός οικίας ως την του Μήτρη Ιωάννου , ένθα έπιδιώρθωσε το υφιστάμενον υπόγειον καταφύγιον και έγκατέστησεν εν αύτφ τον ένα άσύρματον μετά του άσυρματιστου του γνωστου με το μικρόν όνομα Γιώργος , άσφαλώς ψευδώνυμον, δστις και διέφυγε την σύλληψιν. Την Λεύκου έγκατέστησεν εις την κατοικίαν των Παναγιωτίδου εις την όποιαν κατεσκεύασε, τη βοηθείςτ του ένοικου Παναγιωτίδου Θεοδώρου, μυστικήν κρύπτην ΐνα χρησιμοποιήται ως καταφύγιον των εκάστοτε αύτή καταλυόντων στελεχών ή συνδέσμων των κομμουνιστοσυμμοριτών , προς ματαίωσιν συλλήψεών των κατά διενεργουμένας άστυνομικάς έρεύνας. Εις ταύτην άνέθεσε να έλθη εις έπαφήν με τας εκ προηγουμένης της συνεργασίας γιάφκας φωτογραφεΐον Χάρη Τσαβδάρογλου και ώρολογοποιεΐον Βασιλείου Γραμμένου προς άνασύστασίν των δι’ έξυπηρέτησιν του δικτύου στρατολογίας. Εϊς την αυτήν οικίαν μετ’ ολίγον έγκατέστησε και την Μαίρη Χυτήρη με την όποιαν και συνειργάσθη εκεΐσε διά την περαιτέρω συνεργασίαν των.
   Τελευταίαν φοράν με σύνδεσμον των κομμουνιστοσυμμοριτών ήλθεν εις έπαφήν την 2.12.1948 εϊς την οικίαν της Φωτίου, ένθα και παρέδωσεν εις τούτον ένα στέλεχος, άρτι άφιχθέν έξ ’Αθηνών προς τούτο, ούτινος τα στοιχεία ταυτότητος δεν διεπιστώθησαν. Διά τας έπαφάς του με την όργάνωσιν των ’Αθηνών έχρησιμοποίει τον Άσλανίδην Κλεάνθη ν, όν ο προκάτοχός του Χατζή νικολάου δϊς άπέστειλεν εις ’Αθήνας και τω έφερε χρήματα εϊς δολλάρια και λίρας χρυσας. Συλληφθεις την 3.12.1948 έτήρησε συνωμοτικήν σιγήν προς άποτροπήν σοβαρωτέρας ζημίας εϊς την όργάνωσιν τού παρανόμου Μηχανισμού.
4. Σουλάκου Φιλάνθη του Χρήστου εκ Γυθείου, ετών 28, κομμουνίστρια από της προπολεμικής εποχής δτε έφοίτα εις το σχολεΐον. Διά της μαχητικότητός της άνεδείχθη εις στέλεχος των όργανώσεων ’Αθηνών ΕΠΟΝ και ’Αχτίδων , έχρημάτισε δέ και καθοδηγητής εκτελεστικών ομάδων κατά την κατοχήν. Μετα το 1946 έχρησιμοποιήθη εϊς ’Αθήνας εϊς το δίκτυον στρατολογίας και προωθήσεως άτόμων εις τας συμμορίας, ως βοηθός τού Λεβογιάννη και ως τοιαύτη άφίκετο ενταύθα τον ’Απρίλιον 1948 μετά του ΐδίου, άποτελοϋσα εν τη ουσία την δεξιάν χεΐρα αυτού. Γνωστή εις την όργάνωσιν μόνον με το συνωμοτικόν της όνομα Κουλά έπραγματοποίει όλας τας έπαφάς της με τα προςωπα τού Μηχανισμού διά λογαριασμόν τού Λεβογιάννη, όστις τότε μόνον άπ’ εύθείας έπραγματοποίει έπαφάς άφοΰ προητοιμάζοντο και ήλέγχοντο διά το άσφαλές υπό ταύτης, διέμενεν εις διαφόρους κομματικός οικίας και δή τας των Φωτίου, Παστέρ 7, Παναγιωτίδου, Σακελλαρίου 7, Μήτρη, Πέρδικα 130 και Συμεωνίδου, Σουλίου 19. Εις την οικίαν Παστέρ 7 ύπεδέχετο τούς εκ των συμμοριών άφικνουμένους συνδέσμους οϋς κατόπιν ώδήγει όπου αυτή εκρινε σκόπιμον και άσφαλές προς συνάντησιν του αρχηγού Λεβογιάννη. Παρελάμβανε τα διά τας συμμορίας άφικνούμενα στελέχη άτινα ώδήγει και παρέδιδεν εις τούς συνδέσμους εις διάφορα σημεία της ύπαίθρου, εντός της πόλεως βέβαια ή εις τας οικίας Παστέρ 7 και Σακελλαρίου
5. Συγκεκριμένοι τοιαΰται περιπτώσεις είναι: α) κατά μήνα ’Ιούνιον 1948 ότε παρέδωσεν εις τον σύνδεσμον τού Βαμβακά Δημοσθένην Γκάντον καταδικασθέντα ήδη τας συζύγους των στελεχών της Κ.Ε. τού Κ.Κ.Ε. Φαρμάκη και Αραμπατζή και β) άρχάς Δεκεμβρίου 1948 ότε ώδήγησεν εις την οικίαν της Φωτίου, Παστέρ 7, εν στέλεχος άφιχθέν έξ ’Αθηνών άγνωστου όνοματεπωνύμου κατά την ομολογίαν της Φωτίου όπερ την 2. 12.1948 ο Λεβογιάννης παρέδωσεν εις τον σύνδεσμον του αρχηγείου Μπέλες Γκράν Κορονέ Κωνσταντίνον Μπουρλούκαν. Αυτή τη έντολή τού Λεβογιάννη συνεδέθη με την οικίαν Ιωάννου Μήτρη, εν ή μετέφερεν ένα άσύρματον τη συμπράξει της συζύγου του Βασιλικής Μήτρη και ώδήγησε τον χειριστήν αυτού ασυρματιστήν όνόματι Γιώργο διαφυγόντα την σύλληψιν. Αυτή πρωτοϋπεδέχθη τας Μαίρην Χυτήρη και Ελένην Λεύκου κατά την άφιξίν των εκ Βίτσι και έγκατέστησεν εις κομματικός οικίας. Εύρίσκετο εις έπαφήν με τον Άσλανίδην Κλεάνθην, όν έχρησιμοποίει το δίκτυον διά τας έπαφάς του με την ’Αθήνα και τον έπεφόρτισε διά την άνεύρεσιν νέων ισογείων οικιών εις το κέντρον της πόλεως προς μίσθωσιν δι έγκατάστασιν κομμουνιστικών οικογενειών, ΐνα χρησιμοποιώνται διά τας άνάγκας τού Μηχανισμού και δή προς έγκατάστασιν ασυρμάτου. Μετα την σύλληψίν της έτήρησεν άκραν σιγήν, διότι διεπίστωσεν ότι παρά την σιγήν της ή άνάκρισις έπροχώρησε πολύ πέραν του δέοντος και εΐδεν όλους τούς συνεργάτας της (θύματα της) να ώδηγώνται εις την ’Ασφάλειαν και της έπιδεικνύωνται, τόσον δέ έξωργίσθη και εκλονίσθη διά την ήν ύπέστη φθοράν ο Μηχανισμός, ώστε εκήρυξεν άπεργίαν πείνης, ήν συνέχισε και μετά την άποστολήν της προς νοσηλείαν εις Δημοτικόν Νοσοκομεΐον την 23.1.1948, δι’ ο και την 4.2.1948 άπεβίωσεν εν αύτφ.

6. Μαίρη χήρα Κωνσταντίνου Χυτήρη, το γένος Κωνσταντίνου Χρυσοπούλου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 38, κομμουνίστρια, αναδειχθείσα την κατοχικήν περίοδο , στέλεχος ’Εθνικής ’Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης και μετά την Βάρκιζαν τοιοϋτον Ε.Α. περιοχής Μακεδονίας Θράκης. Μετα την έντασιν του κομμουνιστοσυμμοριτισμοϋ, άνεμίχθη εϊς το δίκτυον στρατολογίας ατόμων προς πύκνωσιν των συμμοριών. Άποκαλυφθεΐσα και διωκομένη διά τούτο κατέφυγε κατά τας άρχάς 1948 εις τας συμμορίας και έφθασεν ως στέλεχος εις Γενικόν ’Αρχηγείον, εϊς ο έλαβε μέρος εις τας επιχειρήσεις του Γράμμου και Βίτσι. Κατά ’Οκτώβριον 1948, διότι παρετηρεΐτο έλλειψις στελεχών διά την όργάνωσιν Θεσσαλονίκης, άπεστάλη εκεΐθεν παρά τού Β. Μπαρτζώτα, ψευδοϋπουργοΰ, μετά της Λεύκου Ελένης με ειδικήν έντολήν να συνεργασθοΰν με τον Λεβογιάννην προς διεύρυνσιν τού δικτύου στρατολογίας άτόμων διά τας συμμορίας, διότι οι κομμουνιστοσυμμορίτες άντιμετωπίζουν σοβαράν έλλειψιν έφεδρειών.
   Αΰτη άφίκετο ένταύθα διά τού συνδέσμου λοχαγού ληστοσυμμορίτη Σολομωνίδη Ιωάννου και κατέλυσεν άρχικώς εις άγνωστον μέρος, είτα δέ μετά της Λεύκου εις την οικίαν Παναγιωτίδου, όπου διά της Σουλάκου συνεδέθη με τον Λεβογιάννην και καθώρισαν τα της περαιτέρω συνεργασίας των. Άποκαλυφθεΐσα κατά τας άρχάς Δεκεμβρίου και έπιζητουμένης της συλλήψεώς της εν τη ιδία οικία, άντέστη ένόπλως κατά τού έπιχειρήσαντος να συλλάβη αυτήν άνθυπασπιστου Τζαβάρα Ξενοφώντος, όν και διά πιστολιού Βάλτερ, όπερ μεθ’ έαυτής εκ των συμμοριών έφερεν, έπυροβόλησε τούτον και τον έτραυμάτισεν εις την κοιλιακήν χώραν, διέφυγεν δέ ουτος ως εκ θαύματος τον θάνατον. Ταυτοχρόνως έπυροβόλησε και καθ’ έαυτής επί σκοπώ αυτοκτονίας, ΐνα μη πέση ζώσα εις χεΐρας της Ασφαλείας και ύποχρεωθή να όμολογήση διά τα της όργανώσεως. Μετα την ϊασίν της έτήρησε συνωμοτικήν σιγήν.

7. Ελένη χήρα Γεωργίου Λεύκου, το γένος Δημητρίου Πλουμίδη, εκ Λαγκαδίων Γορτυνίας, ετών 39. Έμυήθη εις τον κομμουνισμόν υπό τού συζύγου της Άκροναυπλίτου, δν ένυμφεύθη το 1945 και δστις άφιχθεΐς ως στέλεχος εις Καβάλαν συνελήφθη διά τας αποκρύψεις όπλισμοΰ του τέως ΕΛΑΣ και κατεδικάσθη εις θάνατον υπό του Εκτάκτου Στρατοδικείου Δράμας. Μετα την σύλληψιν αυτού, αυτή άπεστάλη υπό του γραμματέως Ε.Π. Καβάλας ένταΰθα και συνεδέθη με την Κ.Ο.Θ. παρ’ ής τη άνετέθη έργασία εις τον παράνομον Μηχανισμόν. Το φθινόπωρον 1947 συνεδέθη με τον Χατζήνικολάου Μενέλαον ύπεύθυνον μηχανισμού προωθήσεως στελεχών διά τας συμμορίας, δι αύτου δέ συνεδέθη με την άμεσον βοηθόν του και άδελφήν του Δώραν, τας κομματικάς οικίας Παστέρ 7, Σακελλαρίου 7, Μορκεντάου 5, ως και τα ώρολογοποιεΐον Γραμμένου Βασιλείου και φωτογραφεΐον Χαραλάμπους Τσαβδάρογλου (Χάρη), ατινα έχρησιμοποιοΰντο ως σημεία έπαφής (γιάφκαι) των έξ ’Αθηνών άφικνουμένων στελεχών και διά τας συμμορίας κατευθυνομένων, και τα όποια οι ίδιοι οι έπιχειρηματίαι υπεδέχοντο βάσει άναγνωριστικών συνθημάτων και μετ’ όλίγον διήρχετο ή Λεύκου ήτις τα παρελάμβανε και τα παρέδιδεν εις την Δώραν Χατζηνικολάου ή τα ώδήγει εις μίαν των ανωτέρω οικιών, ήν της είχε καθορίσει ή Δώρα ή ο Μενέλαος Χατζηνικολάου. Ούτω παρέλαβεν εκ της γιάφκας του φωτογραφείου μέχρι τέλους 1947 τέσσαρα στελέχη, μεταξύ των όποιων τούς Χατζήν ’Αθανάσιον γραμματέα της Κ.Ο.Θ. και άποδράσαντα εκ του τόπου εξορίας του, Φωκίωνα Βέττα, γραμματέα του κεντρικού συμβουλίου Ε.Π.Ο.Ν., από δέ την τοιαύτην ώρολογοποιείου τρία στελέχη μεταξύ των όποιων και την Σουλάκου μέχρι του ’Απριλίου 1948. Λόγω του κύματος των αποκαλύψεων των όργανώσεων της Κ.Ο.Θ. κατά την άνοιξιν του 1948 και προς άποτροπήν καιριου πλήγματος του Μηχανισμού, εκ τυχόν όμολογιών των, διετάχθη ή άντικατάστασις των στελεχών του μηχανισμού στρατολογίας άνωτέρων στελεχών, διά νέων τοιούτων, δι’ δ και άφίκοντο έξ ’Αθηνών ο Λεβογιάννης με την Σουλάκου, εις οϋς παρέδωσαν οι Χατζηνικολάου και Λεύκου δ,τι σχετικόν με την κομματικήν των έργασίαν κατεΐχον και την 1 ην ’Ιουνίου 1948 έφυγον διά τας κομμουνιστοσυμμορίας Μπέλες, εκεϊθεν δέ αυτή έφυγεν εις Γράμμον και μετά την κατάρρευσιν του κομμουνιστοσυμμοριτισμοΰ εκεί, ήλθεν εις Βίτσι μετά του έπιτελείου του κομμούνα στοσυμμοριτικοΰ άρχηγείου. Κατ’ ’Οκτώβριον 1948 τη εντολή του ψευδοϋπουργοΰ Β. Μπαρτζώτα (Φάνη) έφυγε μετά της Μαίρης Χυτήρη διά Μπέλες, ΐνα προωθηθούν εις Θεσσαλονίκην και συνεργασθοΰν με τον γραμματέα αυτής Λεβογιάννην Δημήτριον εις την άνασύστασιν του δικτύου στρατολογίας, προς δημιουργίαν έφεδρειών ών οι κομμουνιστοσυμμορίτες είχον άπόλυτον άνάγκην. Άφιχθείσα ένταΰθα ένοπλος, διά πιστολιού Βάλτερ, μετά του λοχαγού συμμορίτη Σολομωνίδη Ιωάννου , εκτελοΰντος χρέη όδηγοΰ συνδέσμου, και της Χυτήρη, έγκατεστάΟη άμα τη άφίξει της εις την οικίαν της οικογένειας Παναγιωτίδου επί της όδοΰ Σακελλαρίου 7, άφοΰ διήλθε και εκ της Παστέρ 7, ΐνα δώση άναφοράν περί της άφίξεώς της εις την Σουλάκου. Εκεΐσε συνηντήθη και με τον Λεβογιάννην παρ’ ου έλαβεν έντολήν να έλθη εις έπαφήν με τας παλαιάς γνωστάς της γιάφκας προς άνασύστασίν των, διεπιστώθη δέ ότι έπραγματοποίησε προς τοΰτο έπαφήν με τον Τσαβδάρογλου. Μετα την σύλληψίν της δεν έτήρησεν άπόλυτον σιγήν, ως οι προαναφερόμενοι πλήν όμως δεν μετεμελήθη και αρκετα πράγματα της όργανώσεως άπεκρυψεν.

8. Σολομωνίδης ’Ιωάννης του Λαζάρου, έξ Άγιονερίου-Κιλκίς, ετών 29. Επί κατοχής ένετάχθη εις τον ΕΛΑΣ και μετά την Βάρκιζαν έφυγεν εις Γιουγκοσλαβίαν-Μποΰλκες. Κατά την άνοιξιν του 1946 άπεστάλη εις Ελλάδα ΐνα δράση ύπέρ του κομμουνισμού και υπό το προςχημα του μεταμεληθέντος έγκατεστάθη εις το χωρίον του. Τον Μάϊον 1947 ένετάχθη εις τας συμμορίας εις άς και άνήκε μέχρι της συλλήψεώς του. Τώ άπενεμήθη ο βαθμός του λοχαγοΰ, άπετέλει δέ μέλος του μηχανισμοΰ προωθήσεως στελεχών εις τας συμμορίας, ούτινος με έδραν το Μπέλες προΐστατο εν στέλεχος κομμουνιστοσυμμορίτης με βαθμόν ταγματάρχου και ψευδώνυμον Ζάχος , προκεχωρημένον δέ κλιμάκιον με προϊστάμενον τον λοχαγόν κομμουνιστοσυμμορίτην Λάμπρον — ψευδώνυμον — εόρίσκετο εις Γκράν Κορονέ και επί των συνόρων Έλλάδος-Γιουγκοσλαβίας. Ούτοι καθωδήγουν την άντίστοιχον όργάνωσιν Θεσσαλονίκης, διά συνδέσμων των, έξ ών είναι γνωστοί με τα μικρά των ονόματα τέσσαρες (Θεοδόσης, Γιώργος, Δάμος, και Κώστας Μπουρλούκας). Ούτοι άφικνοΰντο ένταΰθα καταλύοντες εις την οικίαν Παστέρ 7, ένθα συνηντώντο μετά της Σουλάκου και του Λεβογιάννη και τοις διεβίβαζον έγκλειστα σημειώματα των Λάμπρου ή Ζάχου ως και χρήματα διά τας άνάγκας της όργανώσεως Θεσσαλονίκης ή άλλα αντικείμενα (άσυρμάτους κ.λ.π.), παρελάμβανον δέ τα στρατολογούμενα στελέχη, άτι να προώθουν εις Μπέλες ή και εγκλείστους άναφοράς του Λεβογιάννη σχετικός με την κατάστασιν των όργανώσεων Θεσσαλονίκης και αναγκών του, άτινας παρέδιδον εις τούς άνωτέρω άρχηγούς των. Ο υπό κρίσιν άφικνεΐτο ένταΰθα εις δυσχερείς διά την όργάνωσιν περιπτώσεις και δή προς άποκατάστασιν διακοπτόμενης έπαφής των με την πόλιν, κατόπιν συλλήψεων της ’Αστυνομίας, όπότε έματαιοΰντο τακταί συναντήσεις των συνδέσμων μετά των στελεχών της πόλεως. Διά τοιαύτας περιπτώσεις ο είρημένος εΐχεν άποσταλεΐ ένταΰθα τας άρχάς του 1948, δτε τη ύποδείξει του Ζάχου μετέβη εις την κομματικήν οικίαν Μορκεντάου 5 και συνήντησε την τότε ένοικον Έλλην Ίγνατιάδου, δι’ ής άποκατέστησεν έπαφήν, ως και την 17.1.1949 δτε μετά τας συλλήψεις των προαναφερομένων στελεχών άπολεσθείσης της έπαφής πόλεως και Μπέλες άπεστάλη, ΐνα εις όρισθέν υπό του ίδιου Ζάχου σημεϊον συναντήση την Χυτήρη, δτε και συνελήφθη. Ούτος άφίκετο ένταΰθα και την 25ην ’Οκτωβρίου 1948, ως οδηγός εκ Μπέλες των προαναφερομένων Λεύκου και Χυτήρη. Κατά την σύλληψίν του ήτο ένοπλος και προέβαλεν έρρωμένην άντίστασιν
9. Παπαδόπουλος Νικόλαος του Ίορδάνου και της Δέσποινας, κάτοικος Καλαμαριάς, 42 ετών. Κομμουνιστής από το 1934 υπέγραψε δήλωσιν το 1938 ΐνα άποφύγΐ] έξορίαν. Το 1943 ένετάχθη εις τον ΕΛΑΣ και ώνομάσΟη άνθυπολοχαγός. Μετα την Βάρκιζαν έγκατεστάθη εις Γερακαριά-Κιλκίς, ένθα ήτο μνηστευμένος και είργάζετο εις έαμοκομμουνιστικάς οργανώσεις. Άρχάς του 1947 ένετάχθη εις τας Κ/Σ (κομμουνιστοσυμμορίας) και έχρημάτισε βοηθός έπιμελητου Μπέλες, Κρούσας, φρούραρχος Κρούσας, από δέ του φθινοπώρου 1948 άπεσπάσθη εις το προαναφερόμενον συγκρότημα Ζάχου Λάμπρου εις Γκράν Κορονέ . Εκεΐθεν λόγω των σοβαρών κτυπημάτων της όργανώσεως Θεσσαλονίκης και διότι έπιτακτικά έτίθετο ζήτημα όργανώσεως δικτύου στρατολογίας διά την ένίσχυσιν των Κ/Σ δι* έμψύχου ύλικοΰ, διετάχθη παρά του Λάμπρου και εστάλη εις Θεσσαλονίκην ΐνα συνεργασθή με γνωστα του στοιχεία κομματικά προς στρατολογίαν άτόμων διά το βουνό. Όντως κατά τας άρχάς Ίανουαρίου 1949 άφίκετο ένταϋθα ένοπλος και κατέλυσεν εις την εις Καλαμαριάν κατοικίαν του, συνελήφθη δέ την 15ην ίδιου παρά την πλατείαν Βαρδαρίου ως ύποπτος, πλήν άντέστη κατά την σύλληψίν του έπιχειρήσας να χρησιμοποιήση το πιστόλιόν του. Μετα την σύλληψίν του σημαντικόν μέρος της δράσεώς του ώμολόγησεν.
10. Άσλανίδης Κλεάνθης του Παναγιώτου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 49. Σκοτεινού παρελθόντος. Κατά το 1946 έπεστρατεύθη από στέλεχος της Κ.Ο.Θ. ίνα έγκατασταθή ως επίσημος ένοικος εις κομματικήν οικίαν, μισθωθεΐσαν υπό του κόμματος και ΐνα εν αυτή διαμένουν κομματικά στελέχη, πράγμα όπερ άπεδέχθη εγκατασταθείς εις το ισόγειον διαμέρισμα της οικίας επί της όδοΰ ’Ιακώβ 1, εκτοτε δέ ύπέθαλψενέν αύτή διάφορα παράνομα στελέχη, εν οΐς και τον Μπαρτζώταν Βασίλειον. Φθινόπωρον 1947 μετά της συζύγου του κατασκευάσας αμα και μυστικήν κρύπτην ΐνα δικαιολογή την καταβολήν σημαντικού μισθώματος, ή όργάνωσις του ήνοιξεν οινομαγειρείου παρά την όδόν Άντιγονιδών. Μεταγενεστέρους έγκατεστάθη εις την οικίαν του ο άρχηγός του μηχανισμού στρατολογίας στελεχών διά τας Κ/Σ Χατζηνικολάου Μενέλαος μετά της άδελφής του Δώρας. Παρά τούτων άπεστάλη δίς εις ’Αθήνας και συνδεθεΐς με πρώσωπον της όργανώσεως ’Αθηνών παρέλαβε και μετέφερε χρήματα διά την Κ.Ο.Θ., ατινα εις τούς άνωτέρω παρέδιδε. Την πρώτην φοράν μετέφερε δολλάρια εις χαρτονομίσματα μη έξακριβωθέντος ποσοϋ, την δέ δευτέραν φοράν κατά Μάρτιον 1948 20φραγκα γαλλικά περί τα 100 τον άριθμόν. Άρχάς 1948 γενομένου έλέγχου εν τη ρηθείση οικία υπό υπαλλήλου στεγάσεως, παρουσία και άστυνομικοϋ όργάνου, εκρίθη τοϋτο έπικίνδυνον διά ·τα κρυπτόμενα στελέχη Χατζηνικολάου κ.λ.π., δι’ δ και διετάχθη ούτος να έγκαταλείψη την οικίαν ταύτην και ν’ άναζητήση άλλην τοιαύτην εις τον κέντρον της πόλεως ισόγειον πολυκατοικίας διά τον αότόν σκοπόν. Πράγματι έγκατέλειψε την οικίαν εκείνην και έγκατεστάθη προσωρινώς εις συνοικισμόν Νεαπόλεως, κατέβαλεν όμως προσπάθειας έξευρέσεως κατοικίας εις μέγαρον, πλήν συνήντα δυσχερείας λόγω της ύφισταμένης κρίσεως στέγης. Από του Μαΐου 1948 συνεδέθη με τούς άντικαταστάτας των άνωτέρω Χατζηνικολάου, Λεβογιάννη (Νίκον) και Σουλάκου (Κούλα) παρ’ ών έλαβεν εντολήν να συνέχιση τας έρευνας του δι’ έξεύρεσιν κατοικίας.
    Εκ πονηρός σκέψεως κινούμενος ούτος και προς άποτροπήν ύπονοιών εις βάρος του έπεζήτησε δήθεν συνεργασίαν της Ασφαλείας, πλήν όμως ούτε την άλήθειαν άπεκάλυψεν αύτή, πράγμα όπερ άποτελεΐ την βάσιν πάσης έντιμου συνεννοήσεως, αλλά και όταν άπεκαλύφθη άλλοθεν ή άνάμιξίς του εις τον Μηχανισμόν ήρνεΐτο πεισμόνως ταύτην και τέλος άπεκρυπτε τα σοβαρώτερα στοιχεία της τοιαύτης άναμίξεώς του, ως και την εις οικίαν του παραμονήν του ζεύγους Μπαρτζώτα, άποστολήν του εις Αθήνας κ.λ.π. Φαίνεται έπιπόλαιος αλλά είναι πονηρός.
11. Συμεωνίδης Γεώργιος του Αναστασίου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, όδός Σουλίου 19. Από της κατοχής ώργανώθη εις το ΕΑΜ το δέ 1946 εις το Κ.Κ.Ε. από τον Χρήστον Συμβουλίδην, καταδικασθέντα διά συμμετοχήν του εις Μ.Α.Α. Τή μεσολαβήσει του Συμβουλίδη έχρησιμοποιήθη εις τον Μηχανισμόν της Κ.Ο.Θ. προς διάΟεσιν της οικίας του εν τη λεωφόριρ Νίκης 5, ως καταφύγιον στελεχών της πόλεως συνδέσμων του δικτύου στρατολογίας, ως και άτόμων στρατολογουμένων διά τας συμμορίας. Τοιαΰτα προςωπα μέχρι Δεκεμβρίου 1947 είναι ο Αριστείδης Βασιλειάδης—κατεδικάσθη ως γραμματεύς της Κ.Ο.Θ.—ένας Βασίλης άγνώστων στοιχείων ταύτότητος και ή Ευθυμία Έλευθεριάδου άναχωρήσαντες εκ της οικίας του διά συμμορίας και ένας σύνδεσμος των Κ/Σ άγνώστων στοιχείων ταύτότητος. Άρχάς 1948 έγκατεστάθη εις υπό της Κ.Ο.Θ. μισθωθεΐσαν κατοικίαν επί της όδοϋ Σουλίου 19, ένθα κατεσκευάσθη υπό άπεσταλμένου τεχνίτου της όργανώσεως καταφύγιον μυστικόν. Εν αύτή έγκατεστάθη ο Χατζηνικολάου Μενέλαος μετά την έγκατάλειψιν της οικίας ’Ιακώβ 1 (Άσλανίδου). Μετα τούτον και δτε άνεχώρησεν διά τας Κ/Σ κατά μήνα Μάϊον έγκατεστάθη εν αύτή ο άντικαταστάτης του Χατζηνικολάου Λεβογιάννης Δημήτριος, δστις και διά χρημάτων άτινα παρέδιδεν εις την σύζυγον Σοφίαν Συμεωνίδου, έτροφοδοτεΐτο υπό της οικογένειας ταύτης, διότι ή παράνομος ίδιότης του ήτο γνωστή αύτή. Κατά την άποκάλυψιν και σύλληψίν του ώμολόγησε την ένοχήν του και ύπέδειξε το καταζητούμενον καθ’ δ γνωστόν ως ύπαρκτόν καταφύγιον, ένθα άνευρέθησαν χειρόγραφα σημειώματα του Λεβογιάννη άποτελοϋντα άρχεΐον του Μηχανισμού, ως και εξήκοντα χρυσά 20φραγκα.
12. Σοφία σύζυγος Γεωργίου Συμεωνίδου, το γένος Ήλιάδου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 24. Τή προτροπή του άνωτέρω συζύγου της ώργανώθη μετ’ αύτοϋ εις τον Μηχανισμόν της Κ.Ο.Θ. και παρεχώρησαν την κατοικίαν των επί της όδοΰ Νίκης 5 ως τόπον συνεντεύξεως αλλά και παραμονής συνδέσμων των συμμοριών και στελεχών της όργανώσεως της πόλεως, ως ταϋτα όνομαστικώς προηγουμένως άνεγράφησαν. Τον ’Ιανουάριον 1948 έγκατεστάθησαν εις υπό της όργανώσεως μισθωθεΐσαν οικίαν επί της όδοΰ Σουλίου 19, ήτις μετά κατασκευασθέντος καταφυγίου έχρησιμοποιεΐτο προς διαμονήν παρανόμων στελεχών της Κ.Ο.Θ., άτινσ όμοίως κατωνομάσθησαν άνωτέρω και τα όποία έχρησιμοποίησαν ταύτην ως σύνδεσμόν των εις τας κινήσεις των και την μεταφοράν συνωμοτικών σημειωμάτων. Έμερίμνα αϋτη και διά την τροφοδοσίαν αυτών διά χρημάτων των διά των όποιων και ή ιδία σχεδόν συνετηρεΐτο. Συλληφθεΐσα ώμολόγησε την δράσίν της, ίσχυρισθεΐσα ανάγκην λόγω φοβέρας πενίας.
13. Ουρανία χήρα Στυλιανού Φωτίου, το γένος Άνδρέα Λυγεράκη, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 42. Κατά την κατοχήν ώργανώθη εις το ΕΑΜ ένθα ήτο ώργανωμένος και ο σύζυγός της, όστις εις περιοχή Νιγρίτης φονεύτηκε υπό εθνικών ομάδων διά τούτο. Έγκατασταθεΐσα εις Θεσσαλονίκην μετά την Βάρκιζαν έπεστρατεύθη υπό τίνος στελέχους των έαμικών οργανώσεων, γνωστού της από την κατοχήν, υπό το όνομα Άνθούλα Καντηλαναύτη και ώργανώθη εις τον παράνομον Μηχανισμόν της Κ.Ο.Θ. Κατά Ιούλιον 1947 συνεδέθη διά της προηγουμένης με τον Γεώργιον Καζάκον υπεύθυνον τού Μηχανισμού Κ.Ο.Θ. και έγκατεστάθη παρ’ αυτού εις μισθωθεΐσαν υπό της όργανώσεως υπόγειον κατοικίαν εις την επί της οδού Παστέρ 7 πολυκατοικίαν. Αϋτη εκτοτε χρηματοδοτούμενη υπό τού κόμματος ύπεδέχετο και ύπέθαλπε διάφορα ανώτερα στελέχη τού κόμματος έργαζόμενα εις Κ.Ο.Θ. ή προοριζόμενα διά τας συμμορίας, ως τούς Γ. Καζάκον Ελευθερίου Ελευθέριον, Καιτη Ελευθερίου, Χατζηνικολάου Μενέλαον, Δώρα Χατζή νικολάου, Λεύκου ‘Ελένην, Λεβογιάννην Δημήτριον, Σουλάκου Φιλάνθην και άλλα, ών τα όνοματεπώνυμα δεν έξηκριβώθησαν όμοίως ύπεδέχετο τούς συνδέσμους των Κ/Σ Μπέλες, οΐτινες μετέφερον εκεΐθεν διάφορα άντικείμενα απαραίτητα διά την Κ.Ο.Θ. ως και τας έντολάς των εκεΐσε άρχηγών των διά τα στελέχη της πόλεως, παρελάμβανον δέ και ώδήγουν εις Μπέλες τα διά τας συμμορίας προοριζόμενα στελέχη, Ελευθερίου, σύζυγόν του, Χατζή νικολάου, αδελφήν του Δώραν, Λεύκου, Γ. Καζάκον και άλλους, τελευταίως δέ την 2.12.48 το τελευταΐον τοιοΰτον άφιχθέν έξ ’Αθηνών και μη έξακριβωθέντων στοιχείων ταυτότητος. Οι σύνδεσμοι, διάφοροι κατά καιρούς, μέχρι Δεκεμβρίου 1948 είναι γνωστοί με τα μικρά των όνόματα Θεοδόσης, Δάμος, Γιώργος, και Κωνσταντίνος Μπουρλούκας. Ο τελευταίος ούτος άφιχθείς εις την οικίαν της την 20.12.48 και έπιζητουμένης της συλλήψεώς του, ένώ έξήλθε να φύγη, τας πρώτας έσπερινάς ώρας, έφόνευσε διά πιστολιού πλησίον της οικίας τον άνθυπομοίραρχον Μαράτον Παναγιώτην, έπιπεσόντα κατ’ αύτοϋ με σκοπόν να τον συλλάβη ζώντα, πριν ή προφθάσουν παρευρισκόμενοι συνεργάται του να δώσουν χεϊραν βοήθειας.
    Αϋτη μετά το έπεισόδιον έπωφεληθεϊσα της συγχύσεως έξηφανίσθη, πλήν συνελήφθη μετά ΙΟωρον αλλαχού κρυπτομένη, όπότε και ώμολόγησε την άνάμιξίν της εις τα της όργανδκτεως, εν γνώσει τελούσα των σκοπών της. Εν τη οικία της άνευρέθη άσύρματος συσκευασμένος
    εντός βαλίτσας, μεταφερθείς προ ολίγων ήμερών εκ Μπέλες υπό τού αύτοϋ συνδέσμου.
14. Παναγιωτίδης Θεόδωρος τού Ιωάννου , κάτοικος Θεσσαλονίκης ετών 58. Έαμίτης από της αρχικής συγκροτήσεως της όργανώσεως, έξελιχθείς εις συνειδητόν κομμουνιστήν. Μετα την έαμοκρατίαν έγκατεστάθη μετά της οικογένειας του εις ‘Ωραιόκαστρον, το δέ 1946 την οίκογένειάν του προώθησεν εις Θεσσαλονίκην ϊνα χρησιμοποιηθή υπό της όργανώσεως. Άρχικώς έγκατεστάθη αυτή, άποτελουμένη από την σύζυγόν του Μαγδαληνήν και την θυγατέρα του ’Ολυμπίαν εις τον συνοικισμόν δημοσιογράφων Καλαμαριάς. Κατά δέ το φθινόπωρον 1947 μέσω της Λεύκου Ελένης, έμισθώθη παρά της Κ.Ο.Θ. ή κατοικία επί της όδοΰ Σακελλαρίου 7, αντί 24 χρυσών φράγκων εις την όποιαν έγκατεστάθη ή μήτηρ Παναγιωτίδου μετά της θυγατρός της, τη έγκρίσει και προτροπή τού πατρός των Θεοδώρου, ΐνα ύποθάλπουν εν αύτή παράνομα στελέχη της όργανώσεως, στρατολογούμενα τοιαΰτα διά τας συμμορίας, ως και τούς εκ Μπέλες άφικνουμένους συνδέσμους. Μέχρι τού θέρους 1948, έχρησιμοποιήθη αϋτη υπό των Γεωργίου Κοζάκου, Χατζή νικολάου Μενελάου, αδελφής του Δώρας, Λεύκου Ελένης και τριών στελεχών άφιχθέντων έξ ’Αθηνών και προωθηθέντων διά τας συμμορίας. Όμοίως, μεταγενεστέρως, έχρησιμοποιήθη υπό τού Λεβογιάννη και Σουλάκου παρά των όποιων και τη προσωπική συνεργασία και τού υπό κρίσιν Θεοδώρου κατεσκευάσθη μυστική κρύπτη κάτωθι της κουζίνας. Εκεί κατέλυσαν και αί εκ των κομμουνιστοσυμμοριών άφιχθεΐσαι Χυτήρη Μαίρη και Λεύκου Ελένη, ών την εκεΐσε έγκατάστασιν έγνώριζεν ο Παναγιωτίδης, όστις καιτοι παρέμενε συνήθως έργαζόμενος εις Ωραιόκαστρον, κατήρχετο εις Θεσσαλονίκην συχνά και παρηκολούθει την κομματικήν κίνησιν της οικίας του. Κατά μίαν έρευναν της ’Αστυνομίας, εις οικίαν του εντός τού Νοεμβρίου, νύκτωρ, εις ήν παρίστατο, άπεφεύχθη ή σύλληψις της παρευρισκομένης Λεύκου, διότι είσήλθεν εις την μυστικήν κρύπτην. Μετα την σύλληψίν του εκράτησε συνωμοτικήν σιωπήν.
15. Μαγδαληνή σύζυγος Θεοδώρου Παναγιωτίδου, το γένος ’Ιακώβ Κοτανίδη, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 60, φανατική κομμουνίστρια, όργανωθεΐσα την κατοχικήν περίοδο εις το χωρίον της Βάθη Κιλκίς, ένθα είργάσθη εις Ε.Α. Μετα την Βάρκιζαν έγκατεστάθη εις ‘Ωραιόκαστρον Θεσσαλονίκης και το 1946 εις Θεσσαλονίκην, προκειμένου να χρησιμοποιηθή υπό της Κ.Ο.Θ. Το φθινόπωρον 1947 έγκατεστάθη τη συγκαταθέσει τού συζύγου της εις οικίαν μισθωθεΐσαν υπό τού Κ.Κ.Ε. αντί 24 χρυσών 20φράγκων επί της όδοΰ Σακελλαρίου 7, με την ύποχρέωσιν να ύποθάλπη εν αύτή παράνομα στελέχη της Κ.Ο.Θ., στρατολογούμενα τοιαΰτα διά τας συμμορίας και συνδέσμους των κομμουνιστοσυμμοριτών Μπέλες. Τα χρησιμοποιήσαντα την κατοικίαν της παράνομα άτομα άναγράφονται όνομαστικώς άμέσως προηγουμένως. Κατά την 1.12.48 γενομένης έρεύνης εν τη οικία της προς άνεύρεσιν της κρυπτομένης εν αύτή ενόπλου συμμοριτίσσης Χυτήρη, άπεκρυψε την ταυτότητα της Χυτήρη, παρουσιάσασα ταύτην ως κόρην της, πράγμα όπερ εϊχεν ως συνέπειαν τον μη άμεσον έλεγχον ταύτης, δι’ ο και εκέρδισε χρόνον αΰτη και παραλαβοΰσα πιστόλιον έπετέΟη έναντίον του έπιχειρήσαντος να συλλάβη ταύτην άνθυπασπιστου Τζαβάρα, όν πυροβολήσασα έτραυμάτισεν εις την κοιλιακήν χώραν. Μετα την σύλληψίν της έτήρήσε σιγήν συνωμοτικήν.
16. Όλυμπία σύζυγος Κωνσταντίνου Σπυροπούλου, το γένος Θεοδώρου Παναγιωτίδου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 24. Συνειδητή κομμουνίστρια από της κατοχικής περιόδου, έγκαταλείψασα λόγφ φρονημάτων τον σύζυγόν της και διατηρούσα το πατρικόν της επίθετον. Εΐργάσθη εις έαμικάς οργανώσεις τού χωρίου της Βάθη Κιλκίς, ένθα και εϊχεν έξοπλισθή κατά την έαμοκρατίαν. Το φθινόπωρον 1947, ως προαναφέρεται εις τήνπερίπτωσιν των δύο προηγουμένων γονέων της, έπεστρατεύθη μετά της μητρός της διά τον Μηχανισμόν της Κ.Ο.Θ. και έγκατεστάθησαν εις οικίαν υπό του κόμματος μισθωθεΐσαν, εις ήν άρχικώς κατεσκευάσθη πρόχειρον καταφύγιον δι’ άποκοπής μέρους τού σανιδώματος ενός δωματίου, άργότερον δέ μόνιμον τοιοΰτον κάτωθι τού δαπέδου της κουζίνας. Εις τας προαναφερομένας εις την μερίδα τού πατρός και μητρός της περιπτώσεις ύποθάλψεως κομματικών στελεχών, αυτή έπαιζεν πρωτεύοντα ρόλον, έχρησιμοποιεΐτο δέ και ως σύνδεσμος των στελεχών τούτων κατά τας έπαφάς των με έτερα άτομα της όργανώσεως. Μετα την σύλληψίν της ώμολόγησε μέρος της δράσεώς της.
17. Μήτρης ή Γεωργίου ’Ιωάννης τού Στεφάνου και της ’Αφροδίτης, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 45. Παλαιόν μέλος του κόμματος εκτοπισθείς επί 4ης Αύγούστου και ύποβαλών δήλωσιν μετάνοιας το 1938. Την κατοχικήν περίοδο ένετάχθη εις τον ΕΛΑΣ και υπηρέτησε μέχρι διαλύσεώς του. Το θέρος 1946 ύπακούων εις έντολήν τού Κ.Κ.Ε. παρέδωσε την εις Σέρρας οικίαν του εις την όργάνωσιν Σερρών, ο ίδιος δέ άφίκετο ένταύθα και συνδεθείς με τον Νικόλαον Ζαγουρτζήν, στέλεχος τότε τού Μηχανισμού της Κ.Ο.Θ., έγκατεστάθη παρ’ αύτου εις μισθωθεΐσαν υπό τού κόμματος κατοικίαν επί της οδού Περδίκκα 130, ένθα κατεσκεύασε και μυστικόν καταφύγιου κάτωθι της κουζίνας με είσοδον εκ της βάσεως της έστίας υποδοχής τού λέβητος πλύσεως. Τον Σεπτέμβριον 1948 συνεδέθη με τον υπεύθυνον Μηχανισμού Θεσσαλονίκης Λεβογιάννην Δημήτριον και σύνδεσμον αυτού Σουλάκου Φιλάνθην (Κούλα) παρ’ ών έλαβε το ένοίκιον του τρέχοντος έτους, έγκατέστησαν δέ άμα κατά Νοέμβριον και συσκευήν ασυρμάτου λειτουργούντος διά μπαταρίας, ήν με χρήματα της όργανώσεως ήγόρασεν ούτος.
    Εκτοτε διέμενον εν αυτή τόσον οι δύο άνωτέρω, εκ διαλειμμάτων, όσον και ο άφιχθείς εκ Μπέλες Κ/Σ ως χειριστής τού ασυρμάτου, γνωστός ως Γιώργος. Συλληφθείς την 20.12.48 εις κομματικήν έπαφήν ήρνήθη άρχικώς παντάπασι την άνάμιξίν του εις οργανώσεις, πράγμα οπερ άνεκάλεσε μεταγενεστέρως, αφού διείδε την έξάρθρωσιν ήν ο Μηχανισμός ύπέστη.
18. Βασιλική σύζυγος Ιωάννου Μήτρη, το γένος Παναγιώτου Στογιαννοπούλου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 34. Άνεμίχθη κατά τον αύτόν τρόπον ως και ο σύζυγός της προηγούμενος εις τα τού παρανόμου Μηχανισμού της Κ.Ο.Θ. καθ’ ο συνειδητή κομμουνίστρια, ύπερβάλλουσα μάλιστα εις δράσιν τον σύζυγόν της. Επί πλέον έχρησιμοποιήθη κατ’ έπανάληψιν από το θέρος 1946 μέχρι τού φθινοπώρου 1948 ως σύνδεσμος όργανώσεως Θεσσαλονίκης και Σερρών και βοηθός της Σουλάκου ενταύθα, ήν συνώδευεν εις οργανωτικός έπαφάς και έβοήθησεν εις την μεταφοράν τού ασυρμάτου εν τη οικία της. Συλληφθεΐσα έπλειοδότησε τού συζύγου της εις συνωμοτικήν σιγήν.
19. Κυριακή χήρα Δημητρίου Κωνσταντινίδου, το γένος Ιωάννου Μουρατίδου. Κομμουνίστρια της κατοχής. Ο σύζυγός της φονεύτηκε εκ της άναμίξεώς του εις τας έαμοκομμουνιστικάς οργανώσεις εις περιοχή Κοζάνής το 1944, Μετ’ αυτό ή χήρα σύζυγος μετά των τεσσάρων θυγατέρων της έγκατεστάθη εις Θεσσαλονίκην και προσέφερε τας εργασίας της εις Ε.Α. Κατά τας άρχάς 1947 έπεστρατεύθη υπό της συζύγου τού άρχηγοΰ της στενής αύτοαμύνης Θεσσαλονίκης Άλεκου ή Μπάμπη όνόματι Σοφίας Παπαδοπούλου και έγκατεστάθη εις κομματικήν οικίαν της όδοϋ Φιλελλήνων 4, ΐνα καμουφλάρεται ή εκεί παραμονή τού άρχιδολοφόνου. Μετα την έξαφάνισιν τού Μπάμπη έχρησιμοποιήθη ή οικία και αϋτη ως σύνδεσμος υπό πολλών άλληλοδιαδόχως στελεχών τού Μηχανισμού, ως είναι ο Χατζηνικολάου Μενέλαος και άλλοι γνωστοί με μικρά όνόματα (Μήτσος Μπαρτζώτας Βασίλειος κ.λ.π.). Κατά το θέρος 1947 ότε άπεκαλύφθη και διώκετο ούτος, έχρησιμοποιήθη αϋτη μετά της θυγατρός της Μαρίας εις διαφόρους έπαφάς αυτού μετ’ άλλων στελεχών, ως και μεταφοράν πιστολίων της όργανώσεως.
    Κατά ’Ιούνιον 1948 έδέχθη και ύπέθαλψε τον εκ Γράμμου άφιχθέντα άρχισαμποτέρ Βαμβακάν Δημήτριον, παρά τού όποιου έλαβε και το μίσθωμα τρέχοντος έτους, εις λίρας χρυσας. ‘Ομοίως της παρεδόθησαν προς φύλαξιν και τ’ άτομικά του χρήματα εις χρυσάς λίρας (20φραγκα) μέρος των οποίων 29 τον άριθμόν άνευρέθησαν μετά την σύλληψίν της έρραμμέναι εντός στρώματος και κατεσχέθησαν. Εις την αυτήν οικίαν έδέχετο τα προς συνεργασίαν προςωπα ο Βαμβακάς, ως την Τσαούση Άφροδίτην ήτις έχρησιμοποιεΐτο ως σύνδεσμος της συζύγου του και αυτού. Μετα την σύλληψίν της αϋτη έτήρησε συνωμοτικήν σιγήν και έξ ανάγκης άπεδέχθή μέρος της άλλοθεν γνωσθείσης δράσεώς της.
20. Κωνσταντινίδου Μαρίκα θυγάτηρ τού Δημητρίου και της Κυριακής, ετών 22, κάτοικος Θεσσαλονίκης. Κόρη της προηγουμένης. ’Από των αρχών 1947 ότε έγκατεστάθησαν εις την κομματικήν οικίαν επί της οδού Φιλελλήνων 4, έχρησιμοποιήθη έξακολουθητικώς ως σύνδεσμος τού άρχηγοΰ στενής αύτοαμύνης Θεσσαλονίκης Μπάμπη ή Άλεκου μετ’ άλλων στελεχών, διαμενόντων εις έτέρας κομματικός οικίας, ήτοι Μορκεντάου 5, στάσιν 10α Τζώρτζ, ΓΙαρασκευοπούλου κ.λ.π. Όμοίως έχρησιμοποιήθη διά μεταφοράν όπλισμοΰ τη προτροπή της μητρός της εις στελέχη της στενής αύτοαμύνης καθ’ υπόδειξιν του Μπάμπη ή και εις παραλαβήν του ίδιου Μπάμπη μετά την άποκάλυψίν του κατά το θέρος 1947. Όμοίως το θέρος 1947, μετά την έγκατάστασιν εις την κατοικίαν των τοβ άρχισαμποτέρ Βαμβακα Δημητρίου (’Αργυρή), έχρησιμοποιήθη και παρ’ αΰτου ως σύνδεσμος διά συνωμοτικός έπαφάς αΰτου μετ’ άλλων ατόμων έπισκεπτομένων αυτόν εις την obciuv των. Μετα την σύλληψίν της άπεκάλυψε μέρος της δράσεώς της.
21. Κιόσογλου Σοφοκλής τοβ Βασιλείου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 44, παλαιός κομμουνιστής και δηλωσίας. Ως γείτων τοβ ανωτέρω συνήψε σχέσεις μετά των εκεϊσε διαμενόντων κατά καιρούς στελεχών, Μπάμπην, Μπαρτζώταν κ.λ.π. Εκεΐθεν ώρμώμένος ο Μπάμπης ύπέδειξεν εις τον άποστελλόμενον εκ Γράμμου Βαμβακαν διά τρομοκρατικός εκδηλώσεις κ.λ.π. εντός Θεσσαλονίκης, να καταφύγη εις αυτόν ϊνα μέσω τούτου πληροφορηθή την κατάστασιν της κομματικής οικίας Κωνσταντινίδου προκειμένου τελικώς να κατάλυση εις αυτήν. Όντως ο Βαμβακάς μετά την αφιξίν του, τον ’Ιούνιον 1948, κατέφυγεν εις τούτον δν άνεγνώρισεν εκ παλαιός συνεξορίας των, τφ. άνεκοίνωσε την εκ συμμοριών προέλευσίν του και τον έπεφόρτισε διά την σύνδεσίν του μετά της διατηρούσης την κομματικήν οικίαν Φιλελλήνων 4 γείτονός του Κωνσταντινίδου, πράγμα οπερ ούτος έξετέλεσε μετά 24ωρον διαμονήν τού είρημένου εις την οικίαν του. Μετα την σύλληψίν του ήρνεΐτο την τοιαύτην άνάμιξίν του, άναγκασθείς να την όμολογήση άφοβ διεπίστωσεν ότι ή Κωνσταντινίδου έχει προβή εις σχετικήν άποκάλυψίν.
22. Τσαούσης Γεώργιος του Νικολάου και της Βελοϋδος, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 32. Κομμουνιστής από των αρχών της κατοχής δτε ήτο φοιτητής εις Πολυτεχνεΐον. Το (943 άπεστάλη εις Ήπειρον ως γραμματεύς της ΕΠΟΝ ‘Ηπείρου. Μετα την Βάρκιζαν έχρημάτισε τοιοϋτος Δυτικής Ελλάδος εις Πάτρας και από του 1947, θέρος, έγκατεστάθη εις Θεσσαλονίκην ως πολιτικός μηχανικός.. Το φθινόπωρον ίδιου έτους κατά πρότασιν του μηχανικού Ελευθερίου, νΰν υπευθύνου διαφωτίσεως γενικού Κ/Σ άρχηγείου άνέλαβε γραμματεύς ΕΑΜ διανοουμένων και εΐτα τοιοϋτος πόλεως Θεσσαλονίκης, πλήν έπ’ έλάχιστον διετήρησε τοϋτο λόγφ της στρατεύσεώς του ως εκ της ειδικότητάς του, διετήρησεν όμως την έπαφήν του με την όργάνωσιν διανοουμένων, παρέδωσε δέ και ύλην ιδιόχειρόν του διά το παράνομον διαφωτιστικόν οργανον Λαϊκή Φωνή ήτις έδημοσιεύθη εις το φύλλον της 10.2.1948. Μετα την έξάρθρωσιν των όργανώσεων Θεσσαλονίκης έξ ιδίας πρωτοβουλίας, στρατιώτης ών, τον Μάϊον 1948 μετέβη εις ’Αθήνας, ΐνα έπιτύχη έπαφήν με την όργάνωσιν των ’Αθηνών και λάβη πληροφορίας περί του πρακτέου εις Θεσσαλονίκην, καθώρισε δέ και τρόπον έπαφής του με ’Αθήνας. Τον ’Ιούνιον 1948 δτε άφίκετο ένταϋθα, ο Βαμβακάς τον ύπέθαλψεν εις την οικίαν του, του διέθεσε την σύζυγόν του Άφροδίτην ως σύνδεσμον και συνειργάσθη μαζί του κατ’ έπανάληψιν και μίαν φοράν εις οικίαν Βασιλείου Ζέρβα, διά την άνασυγκρότησιν των όργανώσεων της πόλεως προς διευκόλυνσιν του έργου της στρατολογίας ατόμων διά τας Κ/Σ. Τή ύποδείξει του Βαμβακα και μετά την έξόντωσιν αυτου έγκατεστάθη εις την κομματικήν οικίαν Φιλελλήνων 4. Μετα την σύλληψίν του άπέφυγε πεισμόνως ν’ άποκαλύψη τούς συ νεργάτας του.
23. Τσαούση ’Αφροδίτη σύζυγος τοβ Γεωργίου, το γένος Σωτηρίου Δάγκα, δημοδιδασκάλισσα, ετών 26, κάτοικος Θεσσαλονίκης. Κομμουνίστρια και μέλος του συμβουλίου ΕΠΟΝ ’Ηπείρου, κατά την κατοχήν συνεργάτις του προηγουμένου συζύγου· της. Κατά τον ’Ιούνιον 1948 δτε άφίκετο ο Βαμβακάς και έφιλοξενήθη ύπ’ αυτών, έχρησιμοποιήθη παρ’ αύτοϋ ως σύνδεσμός του μετά του συνδέσμου συμμορίτη δι ού διεβίβαζεν ούτος πληροφορίας του εις το Κ/Σ άρχηγεϊον, δι’ δν λόγον και τον έπεσκέπτετο αϋτη και εις το μόνιμον κατάλυμμά του, όδόν Φιλελλήνων 4. Όμοίως έχρησιμοποιήθη αΰτη διά την έπικοινωνίαν του δι’ άλληλογραφίας μετά των οίκίων τόυ εις Πειραιά και διά την αποστολήν αότοΐς χρημάτων του. Έτέλει εν γνώσει της ίδιότητος του Βαμβακά και της άποστολής του ένταϋθα. Την δράσιν της ώμολόγησε κατόπιν έπιμόνων προσπαθειών και άφοϋ διεπίστωσεν ότι ή ’Ασφάλεια παρά τη σιωπήν της κατέχει το εις βάρος της ύλικόν,
24. Ζέρας Βασίλειος του Κωνσταντίνου, πολιτικός μηχανικός, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 35. Κομμουνιστής από της κατοχικής περιόδου δτε έφοίτα εις το Πολυτεχνεΐον. Ελαβε μέρος εις το Δεκεμβριανόν κίνημα ως έλασίτης, ένταϋθα δέ μετά την Βάρκιζαν ήρκεϊτο εις πληρωμήν συνδρομών ως μέλος του κόμματος. Το φθινόπωρου 1947 έπεστρατεύθη από το στέλεχος της Κ.Ο.Θ. συνάδελφόν του Ελευθερίου, διά το γραφεΐον διαφωτίσεως ΕΑΜ Θεσσαλονίκης, έπιφορτισθείς με την συγκέντρωσιν του δημοσιογραφικού ύλικοϋ διά την εκδοσιν του παρανόμου φύλλου της Λαϊκής Φωνής , άποδεδειγμένως δέ παρέδωσεν εις τον τεχνικόν εκδότην την ύλην διά το φύλλον της 10.2.1948 συνεργασθείς προς τοϋτο με τον Τσαούσην Γεώργιον και άλλους, οΐτινες δεν συμπεριελήφθησαν εις την παροϋσαν άνάκρισιν,
    Τον ’Ιούνιον 1948 συνειργάσθη εις την οϊκίαν του με τον Βαμβακαν και Τσαούσην διά την συγκρότησιν δικτύου στρατολογίας, αλλά ή μετ’ ολίγον έξόντωσις του Βαμβακά έματαίωσε τα σχέδιά των. Εις πρότασιν του Βαμβακα να φύγη ο ίδιος διά τας συμμορίας ήρνήθη. Μετα την σύλληψίν του μετεμελήθη και έβοήθησεν άποτελεσματικώς το έργον της ’Αστυνομίας.
25. Κωνσταντινίδης ’Ιωάννης του Γεωργίου, συμβολαιογράφος, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 45. Εν γνώσει της παρανόμου ίδιότητος του άρχηγοϋ της στενής αύτοαμύνης Θεσσαλονίκης Μπάμπη ή Άλεκου και της συζύγου τούτου Σοφίας Παπαδοπούλου, έπενέβη διά την ένοικίασιν της κομματικής οικίας Φιλελλήνων 4, τόσον παρά τφ πληρεξουσίφ δικηγόρφ Δ. Σπηλιάκφ, δσον και τώ μεσιτικω γραφείω Μητσακάκη. Ο ίδιος, τόσον το πρώτον έτος της μισθώσεως 1946, όσον ιδία και κατά το 1947 κατέβαλε τα ένοίκια μη δυνάμενος να κατονομάση και τα παράνομα προςωπα παρά των οποίων έλάμβανε ταΰτα εις χρυσά 20φραγκα ϊνα τα καταβάλη εις τον πληρεξούσιον του ιδιοκτήτου Σπηλιάκον,
26. Τρακασλίδης Χρηστός του Μιχαήλ, καπνεργάτης κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 45, κομμουνιστής από της προπολεμικής περιόδου εις Ξάνθην, όπότε και κατεδικάσθη και έξετοπίσθη. Τον Νοέμβριον 1947 έπεστρατεύθη υπό της Ελλης Έλευθεριάδου, συζύγου του Γεωργίου Έλευθεριάδου (Πετρή) νϋν ταξιάρχου διοικητοϋ της Ε.Κ.Σ. Μεραρχίας Κεντρικής Μακεδονίας, διά τον παράνομον μηχανισμόν στρατολογίας και έγκατεστάθη εις την κομματικήν οικίαν όδοϋ Μακεδονίας 192, ήτις ήτο κατοικία αυτής μέχρι τότε, δτε έφυγε διά τας συμμορίας. Εις τούτον έδόθη σύνθημα ΐνα ύποδεχθή στέλεχος άποσταλησόμενον εκ των συμμοριών διά την όργάνωσιν Θεσσαλονίκης, πλήν όμως τοιοΰτον προςωπον μέχρι Δεκεμβρίου 1948 δεν παρουσιάσθη, διότι δέ δεν του έστάλησαν χρήματα προς άνανέωσιν της ληξάσης μισθώσεως έγκατέλειψε ταύτην. Πάντως εν αΰτή έδέχθη και ύπέθαλψε την εν παρανομία κινουμένην Γεωργιάδου Ελένην στέλεχος του δικτύου στρατολογίας. Συλληφθείς (ομολόγησε την άνάμιξίν του.
27. Τσαβδάρογλου Χαράλαμπος ή Χάρης του Κωνσταντίνου, φωτογράφος, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 38. Έμυήθη εις τον κομμουνισμόν το 1945 και το 1947, φθινόπωρον, έπεστρατεύθη διά τον Μηχανισμόν προωθήσεως στελεχών εις τας Κ/Σ ΐνα ύποδέχηται εις το ένταΰθα και επί της όδοΰ Τσιμισκή φωτογραφεΐον του, διά συνθήματος, τα έξ Αθηνών προερχόμενα άτομα, άτινα παρέδιδεν εις άλλους συνδέσμους του Μηχανισμού. Οΰτω συνεδέθη με τας ως συνδέσμους χρησιμοποιουμένας Ελένην Λεύκου και Δώραν Χατζηνικολάου εις τας όποιας άποδεδειγμένως παρέδωσε τέσσαρα στελέχη άφιχθέντα έξ Αθηνών μέχρι Φεβρουάριου 1948, μεταξύ των οποίων τούς Αθανάσιον Χατζήν έξόριστον γραμματέα της Κ.Ο.Θ. άποδράσαντα εκ του τόπου της έξορίας, Φωκίωνα Βέττα στέλεχος του συμβουλίου Ε.Π.Ο.Ν. ‘Ελλάδος κ.λ.π. Κατά Νοέμβριον 1948 τφ έπροτάθη ή άνασύστασις της γιάφκας εις το έργαστήριον του, πράγμα το όποιον δεν άπεκρουσε. Μετα την σύλληψίν του ώμολόγησε την δράσίν του χωρίς και να διευκολύνη το έργον της Αστυνομίας.
28. Γραμμένος Βασίλειος του Δημητρίου, ώρολογοποιός, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ετών 43. Κομμουνιστής της κατοχικής περιόδου. Τον Νοέμβριον 1947 έπεστρατεύθη διά τον Μηχανισμόν προωθήσεως στελεχών εις τας συμμορίας, ΐνα ύποδέχηται εις το επί της όδοΰ Έγνατιας ωρολογοποιείου του διά συνθήματος άφικνούμενα άτομα, τα όποια εκεΐθεν παρελάμβανον αί σύνδεσμοι Ελένη Λεύκου και Δώρα Χατζηνικολάου και τα διοχέτευον εις άλλας οικίας του Μηχανισμού μέχρις άφίξεως συνδέσμων διά την προώθησίν των εις τας συμμορίας. Ούτως άφίχθησαν εις το έργαστήριον του 7 στελέχη μεταξύ των όποιων και οι Λεβογιάννης Δημήτριος και Σουλάκου Φιλάνθη κατά Απρίλιον 1948. Συλληφθείς ώμολόγησε την άνάμιξίν του, ούχί εκ μέταμελείας, άλλα έξ άνάγκης.
29. Λαμπριανίδης Χαράλαμπος του Νικολάου, εκ Χέρσου Κιλκίς, γεωργός, προσωρινός κάτοικος Θεσσαλονίκης. Έαμίτης, έγκατασταθείς εις Θεσσαλονίκην το 1947. Έστρατολογήθη υπό του συγγενούς του Ήλία Ίωαννίδη, κομμουνιστικού στελέχους εν εκτοπίσει τελοΰντος ήδη, διά τον παράνομον Μηχανισμόν της Κ.Ο.Θ. Ούτος έγκατεστάθη κατά Δεκέμβριον 1947 εις την επί της όδοΰ Μορκεντάου 5 ήμιΰπόγειον κομματικήν κατοικίαν, το μίσθωμα της οποίας είχε καταβληθή υπό του κομματικού στελέχους του αύτου Μηχανισμού Ελένης Ίγνατιάδου. Κατείχε και σύνθημα ΐνα δεχθή στέλεχος άφιχθησόμενον εκ των συμμοριών ή άπεσταλμένον της όργανώσεως εν γένει. Κατά Ιούνιον 1948 με το σύνθημα τοΰτο έδέχθη και ύπέθαλψεν εν αΰτή τον βοηθόν του Βαμβακά σαμποτέρ Καλόξυλον Δομένικον, ούτινος την παράνομον ιδιότητα έγνώριζεν όχι όμως και την εκ των συμμοριών προέλευσιν. Μετα την σύλληψίν του ήρνεϊτο πεισμόνως την τοιαύτην άνάμιξίν του, ήν τελικώς άπεδέχθη.
    Όθεν, σαφώς και άνενδοιάστως προκύπτει εκ των προεκτεθημένων ότι οι άνωτέρω κατονομαζόμενοι συνώμοσαν κατά της άκεραιότητος και άσφαλείας της Χώρας και προς τον σκοπόν τούτον ώργανώθησαν εις όμάδας και προέβησαν εις πράξεις άποσκοπούσας την ένίσχυσιν και έπικράτησιν των κομμουνιστοσυμμοριτών, έξυπηρετούντων αμέσως τα συμφέροντα ξένων, κατά παράβασιν των διατάξεων του F Ψηφίσματος της Δ’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, δι δ και παραπέμπονται εις το Στρατοδικείου…

---

Discover more from Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας

Subscribe to get the latest posts to your email.