Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1940 ο Χίτλερ και οι επιτελείς του ήταν απασχολημένοι με την εκστρατεία κατά της Γαλλίας και της Αγγλίας και γι΄αυτό το λόγο δεν ενθάρρυνε τα επιθετικά σχέδια του Μουσολίνι κατά της Ελλάδος. Τα αρχικά σχέδια του Χίτλερ γιά την εν καιρό επίθεσή του προς νότο, προέβλεπαν αρχικά ,πιέσεις διά της διπλωματικής οδού και αν η μέθοδος αυτή αποτύγχανε ,πλήρη υποταγή, χωρίς την χρήση όμως μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων γιά τις χώρες της βαλκανικής. Μεταγενέστρα προέβλεπαν τη δημιουργία βάσεων στις Αραβικές χώρες.
Περί το τέλος Σεπτεμβρίου ο Χίτλερ έλαβε τη μεγάλη και μοιραία γιά την Γερμανία απόφαση, να επιτεθεί κατά της Σοβιετικής Ενώσεως. Ηταν φυσικό, γιά την πραγματοποίηση της εκστρατείας αυτής ,να ασχοληθεί και με τον ευρύτερο στρατηγικό χώρο που θα την επηρέαζε. Μέχρι τότε η Βαλκανική δεν παρουσίαζε ορατούς και σοβαρούς κινδύνους γιά την Γερμανία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία διέκειντο φιλικά προς τη Γερμανία και ήλπιζε ότι με απειλές και υποσχέσεις και οι λοιπές χώρες θα τηρούσαν ευμενή ουδετερότητα. Επομένως μέχρι τον Οκτώβριο του 1940 ο Χίτλερ δεν θεωρούσε απαραίτητη μιά μεγάλη επιχείρηση στη Βαλκανική. Η επίθεση των Ιταλών κατά της Ελλάδος και η αποτυχία της, άλλαξαν ριζικά τα σχέδια του γιά την Βαλκανική και έτσι παράλληλα με τις προσπάθειες συμπράξεως ή αδρανοποιήσεως των χωρών της Βαλκανικής, αποφάσισε την επίθεση κατά της Ελλάδος, προ της επιθέσεως κατά της Σοβιετικής Ενώσεως, την οποία προετοίμαζε γιά τον Μάιο του 1941.
Ο Ιταλός δικτάτορας Μουσολίνι είχε διαβεβαιώσει προσωπικά τον Χίτλερ την 28 Οκτωβρίου 1940 ,ημέρα της Ιταλικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδος ,στην Φλωρεντία, ότι τα ιταλικά στρατεύματα θα έφταναν ταχέως στην Αθήνα . Η πραγματικότητα όμως τον διέψευσε λίγες μέρες μετά φέρνοντάς τον σε απόγνωση. Η νικηφόρα ελληνική αντεπίθεση, τον Νοέμβριο του 1940, ανέτρεψε όλα τα σχέδια του. Η συνεχής ελληνική προέλαση, η σύλληψη από τους Έλληνες χιλιάδων Ιταλών αιχμαλώτων, οι μεγάλες ιταλικές απώλειες σε άνδρες και υλικό καθώς και ο ενθουσιασμός των δυτικών δημοκρατιών γιά τις ελληνικές νίκες, τον ανάγκασαν να αλλάξει τρείς αρχιστρατήγους στις ιταλικές δυνάμεις Αλβανίας, μέχρι το τέλος του πολέμου.
Ο Χίτλερ του έστειλε την 20 Νοεμβρίου μία επιστολή στην οποία του ανέπτυσσε τα γερμανικά σχέδια γιά την κατάκτηση της Ελλάδος. Του έγραφε ότι, κατά την συνάντηση τους στην Φλώρεντία, ήθελε να του συστήσει αναβολή δράσεως των ιταλικών στρατευμάτων εναντίον της Ελλάδος, μέχρι των αμερικανικών εκλογών τουλάχιστον, οι οποίες επρόκειτο να διεξαχθούν την 25 Νοεμβρίου 1940. Βρέθηκε όμως προ τετελεσμένου γεγονότος . Και προσθέτει στην επιστολή του ο Χίτλερ:
«Ήθελα ιδιαιτέρως να σας τονίσω την ανάγκη μη αναλήψεως δράσεως, προ της αστραπιαίας καταλήψεως της Κρήτης . Για την επιχείρηση αυτή, ήθελα να σας κάνω πρακτικές συστάσεις για την χρησιμοποίηση μιάς Μεραρχίας Αλεξιπτωτιστών και μιάς αερομεταφερόμενης Μεραρχίας πεζικού. »
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η Γερμανία σχεδίαζε να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδος. Ηθελε να αφαιρέσει την δυνατότητα, να καταστεί η Ελλάδα αγγλικό προγεφύρωμα στα Βαλκάνια, ήθελε δηλαδή να την κατακτήσει, αρχίζοντας από το Νότιο μέρος, την Κρήτη, σε χρόνο πολύ ενωρίτερον της εισβολής που σχεδίαζε στη Ρωσία.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΞΟΝΑ
Την νύχτα της 11 Νοεμβρίου 1940 η αγγλική ναυτική αεροπορία επέδραμε εναντίον του ιταλικού ναυστάθμου του Τάραντα, βύθισε δύο καταδρομικά και προξένησε σοβαρές βλάβες σε δύο θωρηκτά. Τα αγγλικά αεροσκάφη απογειώθηκαν από αεροπλανοφόρα του βρετανικού στόλου, ο οποίος περιέφερε την βρετανική σημαία νοτίως της Ιταλίας επί εικοσιτέσσερις ώρες, ανενόχλητος.
Ο συγγραφέας Chester Wilmot αναφέρει στο βιβλίο του The Struggle for Europe:« Το τολμηρό και δραματικό αυτό χτύπημα, σε συνδυασμό με τις ρωμαλέες επιτυχίες των Ελλήνων στη ξηρά, άλλαξαν το περιβάλον της Μεσογείου και παρείχαν απτές αποδείξεις στο Βισύ και την Μαδρίτη ότι ο πόλεμος ήταν αδύνατο να τελειώσει γρήγορα. ».
Η αλλαγή του περιβάλλοντος της Μεσογείου δεν προερχόταν βέβαια τόσο πολύ από τους βομβαρδισμούς του Τάραντα, που αποτελούσαν μεμονωμένο γεγονός, όσο από τις επιτυχίες των Ελλήνων στην Αλβανία.
Την σοβαρότητα της σημασίας του αγώνα των Ελλήνων εναντίον του ενός εταίρου του άξονα, ετόνιζε ο Χίτλερ στη προαναφερθείσα επιστολή προς τον Μουσολίνι, όπου έγραφε:
«Η κατάσταση όπως αυτή εξελίσσεται σήμερα, περιέχει ψυχολογικές και στρατιωτικές επιπτώσεις υψηλής σοβαρότητας». Ο Χίτλερ ετόνιζε ότι αυτές οι επιπτώσεις ήταν:
• Η ιταλική αποτυχία τόνωσε την τάση ορισμένων εθνών να αποφύγουν την σύνδεσή τους με τον άξονα και να αναμένουν την εξέλιξη των γεγονότων.
• Στη Γαλλία ενισχύθηκε η θέση εκείνων που υποστήριζαν ότι κατά τον πόλεμο αυτό δεν έχει ακόμα λεχθεί η τελευταία λέξη.
• Η Βρετανία θα έχει στη διάθεσή της αρκετό αριθμό αεροπορικών βάσεων για επιδρομές κατά των διυλιστηρίων της Ρουμανίας που εάν καταστραφούν, οι ζημιές θα είναι ανεπανόρθωτες.
Ο Χίτλερ διαβεβαίωνε τον Ντούτσε, ότι ήταν αποφασισμένος να αντιδράσει με επαρκείς δυνάμεις κατά οποιασδήποτε βρετανικής προσπάθειας εγκαθίδρυσης αεροπορικών βάσεων στη Θράκη. Επίσης ο Χίτλερ αναφέρει στη επιστολή του: «Η Ισπανία πρέπει να πεισθεί, να εισέλθει στον πόλεμο ευθύς αμέσως. Εάν πετύχουμε την κατάληψη του Γιβραλτάρ θα σφραγίσουμε την δυτική πύλη της Μεσογείου και θα εξασφαλίσουμε την τελεσίδικη κυριαρχία του πρωθυπουργού της Γαλλίας, στρατηγού Πεταίν, επί της βορείου Αφρικής. Θα συνεχίσω δίνοντας την υπ΄αριθμόν ένα προτεραιότητα που είναι η έξωση του βρετανικού στόλου από την Μεσόγειο. Με την χρησιμοποίηση των αεροπορικών μας δυνάμεων θα αποβεί η Μεσόγειος εντός τριών ή τεσσάρων μηνών, ο τάφος του».
Και ο Χίτλερ τερμάτιζε την επιστολή με μια απειλή κατά της Ελλάδος :
«Αυτό θα είναι η αποφασιστική εισαγωγή για την εαρινή εκστρατεία κατά της Ελλάδος για την οποία θα πρέπει να εξασφαλίσουμε την θετική συνεργασία της Γιουγκοσλαβίας».
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ
Από την επιστολή του Χίτλερ προς τον Μουσολίνι της 20 Νοεμβρίου 1940, εξάγεται το συμπέρασμα ότι ο Χίτλερ δεν κατόρθωσε να επιτύχει μια συνεργασία με την Γαλλία, την Ισπανία και την Βουλγαρία, όπως συνέβη με την Ουγγαρία και την Ρουμανία. Αυτό ασφαλώς οφείλεται στην αντίσταση που προέβαλε η Ελλάδα στη ιταλική εισβολή της 28 Οκτωβρίου 1940. Εκτός αυτού υπήρξε και ένα άλλο οδυνηρό γι’αυτόν αποτέλεσμα: Αναγκάστηκε να παραιτηθεί της κατάληψης του Γιβραλτάρ. Παρέμειναν οι δύο άλλοι αντικειμενικοί σκοποί, δηλαδή η κατάληψη της Αιγύπτου, για την οποία έστειλε τον στρατηγό Ρόμμελ στην βόρεια Αφρική και η εξουδετέρωση της Ελλάδος, ως παράγοντες αντιστάσεως εναντίον του άξονα. Η Ελλάδα δεν είχε καταστεί για τον Χίτλερ μόνο η αιτία διεθνών πολιτικών αντιδράσεων, αλλά παρουσίαζε τον κίνδυνο κατά την γνώμη του, να γίνει βρετανικό προγεφύρωμα στην βαλκανική χερσόνησο, εάν έμεναν αβοήθητοι οι Ιταλοί στην Αλβανία.
Σχεδιάζοντας ο Χίτλερ να επιτεθεί εναντίον της Ρωσίας, πρόθεση που απέκρυψε από τον Μουσολίνι, επιθυμούσε να διαλύσει το σπυρί των Βαλκανίων από το πλευρό του, τον οποίο είχε δημιουργήσει η Ελλάδα, με την νικηφόρο προέλαση των στρατευμάτων της στην Αλβανία. Αυτό ακριβώς αποκάλυψε στο γερμανικό λαό, κατά την έναρξη της γερμανικής εισβολής στην Ρωσία.
Από τα ανωτέρω συμπεραίνεται ότι: Οι επιπτώσεις οι οποίες προέκυψαν από την επίθεση της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος είχαν ως αποτέλεσμα την ανατροπή των γερμανικών σχεδίων για την συνέχιση του πολέμου.
ΓΙΟΥΚΟΣΛΑΒΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ-ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΣΑ
Ο Βρετανός υπουργός εξωτερικών Ήντεν πριν από την αναχώρησή του από την Αθήνα για την Άγκυρα τον Φεβρουάριο του 1941 ζητούσε με τηλεγράφημά του προς το Βελιγράδι, να μάθει ποιά θα ήταν η στάση της Γιουγκοσλαβίας σχετικά με την άμυνα της Θεσσαλονίκης. Η απάντηση του Πρίγκιπα Αντιβασιλέα, η οποία ελήφθει από τον Ήντεν στην Άγκυρα την 27 Φεβρουαρίου, ήταν ότι
« η Γιουγκοσλαβία θα αμυνθεί του εδάφους της και δεν θα επιτρέψει την διέλευση μέσω αυτού, ξένων στρατευμάτων ». Δεν απάντησε όμως τι θα έπραττε, εάν οι Γερμανοί εκινούντο μέσω Βουλγαρίας, οπότε η χώρα του θα περικυκλωνόταν. Αυτό εσήμαινε ότι δεν επρόκειτο να αντισταθεί στις γερμανικές πιέσεις, στις οποίες τελικά υπέκυψε και υπέγραψε την προσχώρηση της χώρας του στον άξονα την 25 Μαρτίου 1941.
Οι Γιουγκοσλάβοι όμως στρατιωτικοί, έβλεπαν με άλλο πρίσμα την κατάσταση. Στην Αλβανία οι Έλληνες είχαν επιτύχει την απώθηση των Ιταλών βαθιά εντός του Αλβανικού εδάφους και κατόπιν σκληρών και νικηφόρων μαχών, είχαν διευρύνει τον στρατιωτικό χώρο ελιγμών τους, εναντίον του Ιταλικού στρατού. Όπως προέκυψε από τις συζητήσεις τις οποίες είχε γιουγκοσλαβική επιτροπή στην Αθήνα την 8 Μαρτίου 1941, η έναρξη απόβασης στην Ελλάδα βρετανικών στρατευμάτων, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις ανοίγματος ενός βαλκανικού μετώπου, με τους παλαιούς συμμάχους της Σερβίας (Ελλάδα-Βρεττανία). Κατόπιν των προϋποθέσεων αυτών, οι Γιουγκοσλάβοι στρατιωτικοί προέβησαν σε πραξικόπημα την 27 Μαρτίου 1941 και μετά από λίγες ημέρες η νέα κυβέρνηση Σίμοβιτς πέτυχε την υπογραφή συμφωνίας μη επιθέσεως μετά της Μόσχας.
Τα γεγονότα αυτά προκάλεσαν ην οργή του Χίτλερ και την απόφασή του να εκδικηθεί τους Γιουγκοσλάβους. Η επιχείρηση Retribution (aka Punishment, German: Unternehmen Strafgericht) με την οποία θα συνετρίβετο ταχέως ο γιουγκοσλαβικός στρατός και θα κατεστρέφετο το Βελιγράδι από την γερμανική αεροπορία, σχεδιάστηκε ταχύτατα. Αναπόφευκτα το χρονικό πρόγραμμα της επιχείρησης Μπαρμπαρόσσα τροποποιήθηκε ανάλογα και ορίστηκε η επίθεση αντί της 15 Μαίου 1941, την 22 Ιουνίου 1941. Ολα τα ανωτέρω οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η επιτυχής αντίσταση της Ελλάδος στην ιταλική επίθεση,επέδρασε καταλυτικά στην λήψη απόφασης γιά την πραγματοποίηση του γιουκοσλαβικού πραξικοπήματος.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
Η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων, ενθάρρυνε τους Γιουγκοσλάβους να σχίσουν την γερμανογιουκοσλαβική συμφωνία συνεργασίας, που υπεγράφει την 25 Μαρτίου 1941, μαζί με προφορική γερμανική υπόσχεση περί παραχώρησης της Θεσσαλονίκης στην Γιουγκοσλαβία. Το γιουγκοσλαβικό όμως πραξικόπημα ,που εν τω μεταξύ εξερράγει, έπρεπε να εκραγεί νωρίτερα και όχι την 27 Μαρτίου 1941, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν γερμανική εισβολή. Ο στρατός της κοιλάδας του Αξιού ποταμού είχε διαλυθεί από την γερμανική επίθεση της 6 Απριλίου 1941. Μέχρι την 17 Απριλίου η Γιουκοσλαβία καταλήφθηκε εξ’ολοκλήρου από τα γερμανικά και τα ιταλικά στρατεύματα και ο Χίτλερ την εκδικήθηκε με τον βάρβαρο αεροπορικό βομβαρδισμό εναντίον αμάχων πληθυσμών. Εις τα οχυρά της Μακεδονίας, η γερμανική επίθεση που εκδηλώθηκε επίσης την 6 Απριλίου 1941, αναχαιτίστηκε επιτυχώς επί τρείς ημέρες από τον ηρωικό αγώνα των Ελλήνων υπερασπιστών.
Η περάτωση της ελληνικής αντιστάσεως έγινε με την υπογραφή ανακωχής μετά των Γερμανών την 23 Απριλίου 1941, όταν μηχανοκίνητη γερμανική φάλαγκα παρέκαμψε τα οχυρά από δυτικά, διαμέσου του γιουκοσλαβικού εδάφους.
O στρατηγός ΓΚΟΥΤΕΡΙΑΝ, στο βιβλίο του «Αναμνήσεις ενός στρατιώτη, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», αναφέρει σχετικά με την ιταλική εισβολή στην Ελλάδα το 1940:« Πρώτη συνέπεια της αυθαίρετης αυτής ενέργειας του Μουσολίνι ήταν ότι ο Φράνκο αρνήθηκε κάθε είδος συνεργασίας με τον Άξονα . Δεύτερη συνέπεια υπήρξε, η δημιουργία εντάσεως μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ενώσεως. Η ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος ήταν επιπόλαια αλλά και περιττή. Θα ήταν προς το κοινό συμφέρον τόσον της Γερμανίας όσο και της Ιταλίας, εάν δεν είχε μεσολαβήσει η κατά της Ελλάδος περιπέτεια και αντ’αυτής είχε σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην Αφρική. Τα αποτελέσματα της ιταλικής αυθαιρεσίας και των ιταλικών σφαλμάτων στα Βαλκάνια ,υπήρξε κατ’αρχήν, η δέσμευση ισχυρών γερμανικών δυνάμεων στην Αφρική και εν συνεχεία στην Βουλγαρία και Ελλάδα. »
Ο Βρεττανός ιστορικός BUTLER αναφέρει τα ακόλουθα:« Πρέπει να σημειωθεί ότι η Γιουκοσλαβία συνθηκολόγησε με την Γερμανία την 17 Απριλίου 1941. Υπήρχε συνεπώς χρόνος γιά τις γερμανικές δυνάμεις που απασχολήθηκαν εκεί, να επανέλθουν, μετά δύο περίπου εβδομάδες, στους προβλεπόμενους από το σχέδιο Μπαρμπαρόσσα χώρους, με ολιγοήμερη μόνο καθυστέρηση. Προέκυψε όμως η ανάγκη να εκδιωχθούν από την Ελλάδα οι Βρεττανοί και να νικηθούν οι Έλληνες, που απασχολούσαν τους Ιταλούς στην Αλβανία. Άρα οι επιχειρήσεις επιμηκύνθηκαν λόγω του ελληνοβρεττανικού παράγοντα και τελικά τερματίστηκαν,με το τέλος των επιχειρήσεων στην Κρήτη, το τέλος Μαίου. Βέβαια στη μάχη της Κρήτης δεν έλαβαν μέρος μεραρχίες τεθωρακισμένων, απασχολήθηκε όμως μέρος των μονάδων πεζικού και σημαντικό τμήμα της γερμανικής αεροπορίας. Ως εκ τούτου το πρόγραμμα συνγκεντρώσεως των γερμανικών δυνάμεων γιά την επίθεση εναντίον της Ρωσίας διαταράχθηκε.
Ο Ρώσος στρατηγός ΖΟΥΚΩΦ στα απομνημονεύματα του , ευγνωμονώντας τους Έλληνες γιά την ηρωική τους αντίσταση στα γερμανικά στρατεύματα, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: « Αν ο ρωσικός λαός κατόρθωσε να ανορθώσει το κουρασμένο του κορμί μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον γερμανικό χείμαρο, το οφείλει στον ελληνικό λαό, που καθυστέρησε τις γερμανικές μεραρχίες όλο τον καιρό που θα έπρεπε να μας γονατίσει. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα της ελληνικής προσφοράς. »
4. ΛΕΝΙ ΡΙΦΕΝΣΤΑΛ
Η Λένι Ριφενσταλ, η διεθνούς φήμης κινηματογραφήστρια του γερμανού δικτάτορα, αναφέρει στη βιογραφία της τα εξής λόγια που της είπε ο Χίτλερ, όταν βρέθηκε καλεσμένη του, στις 30 Μαρτίου 1944: «Η είσοδος της Ιταλίας στον πόλεμο αποδείχθηκε καταστροφικός γιά εμάς. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν την βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και την Μόσχα, πριν μας προλάβει το ρωσικό ψύχος. »
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Μετά την ιταλική επίθεση εναντίον της Ελλάδος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χίτλερ έπρεπε, πριν επιτεθεί στην Ρωσία να καταλάβει την ελληνική χερσόνησο γιά να βοηθήσει τον Μουσολίνι που είχε περιέλθει σε δυσχερή θέση στο μέτωπο της Αλβανίας. Σκοπός του Χίτλερ ήταν να εξασφαλίσει τα πλευρά και τα νώτα των δυνάμεων που θα επιτίθεντο στη Ρωσία. Παράλληλα έπρεπε να εξασφαλίσει τις πετρελαιοπηγές της Ρουμανίας από επιδρομές βρεττανικών αεροσκαφών, που θα είχαν ορμητήριο την Ελλάδα.
Η καθυστέρηση της έναρξης της εισβολής των Γερμανών στη Ρωσσία κατά πέντε εβδομάδες, οφείλεται στην εμπλοκή τους στα Βαλκάνια, κυρίως δε στις επιχειρήσεις εναντίον της Ελλάδος, δεδομένου ότι η Γιουκοσλαβία μετά πενθημέρου υπέκυψε και παραδόθηκε. Έτσι, ενώ αρχικά η επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα είχε σχεδιαστεί να ξεκινήσει την 15 Μαίου 1941, αναβλήθηκε γιά την 22 Ιουνίου 1941, καθυστέρησε δηλαδή κατα 38 ημέρες, χρονικό διάστημα ιδιαίτερα σημαντικό γιά τις κλιματολογικές συνθήκες της Ρωσίας.
Η ιταλική επίθεση είχε τεράστιες διεθνείς συνέπειες, ψυχολογικές, πολιτικές και στρατιωτικές, όχι μόνο στις σχέσεις των δύο αξονικών χωρών, μέχρι του σημείου να δημιουργηθεί ψυχρότητα μεταξύ τους, αλλά ιδιαίτερα επί του διεθνούς πεδίου:
• Ψυχολογικές, διότι απέδειξε στους ελεύθερους λαούς ότι οι δυνάμεις του άξονα δεν ήταν αήττητες και καλλιέργησε σε αυτούς το αίσθημα της αντίδρασης και αντίστασης.
• Πολιτικές, διότι δυσχέρανε και ακόμη εξουδετέρωσε πολιτικούς ελιγμούς του άξονα, προς ουδέτερα κράτη, γιά να προσχωρήσουν σε αυτόν.
• Στρατιωτικούς, διότι ανάγκασε τον Χίτλερ να αλλάξει τα στρατηγικά του σχέδια εναντίον της Ρωσίας, να τα αναπροσαρμόσει και εξ’αιτίας αυτού, να αποτύχουν.
Γράφτηκαν πολλά άρθρα τότε στον ξένο τύπο και έγιναν λεπτομερειακές περιγραφές των μαχών, τις οποίες έδωσε ο ελληνικός στρατός εναντίον των αντιπάλων του. Είναι βέβαια γνωστό το λεχθέν από τον Τσώρτσιλ ότι:«Από τώρα και στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Ελληνες πολέμησαν σαν ήρωες αλλά όρι οι ήρωες πολέμησαν σαν Ελληνες»
Αλλά το επιστέγασμα όλων των εντυπώσεων διατυπώθηκε από τον γνωστό συγγραφέα Compton Mackenzie στο βιβλίο του Άνεμος ελευθερίας:
«. . . Σε μιά κορυφή της Πίνδου ας υψωθεί τεράστιος ναός δωρικού ρυθμού, του οποίου η στέγη να καλύψει τα οστά του Έλληνα άγνωστου στρατιώτη, που άφησε την τελευταία του πνοή στα χιόνια της Αλβανίας, μαχόμενος γιά την ελευθερία και την ακεραιότητα της πατρίδος του. Η αύρα των γειτονικών ορέων ας συγκεντρώνει πάντοτε σε ατελείωτη παρέλαση,όλη την σωρεία των απανταχού ηρώων, Άγγλων, Αμερικανών, Πολωνών, Ρώσων, ελεύθερων Γάλλων, Ολλανδών, Βέλγων, Νορβηγών και στην κεφαλή της παράταξης, ας τεθεί Έλληνας πολεμιστής, το γνησιότερο τέκνο της ελευθερίας, του οποίου η κραυγή «ΑΕΡΑ» ν’αντηχεί πάντοτε υπεράνω των θαλασσών και των ορέων.
Discover more from Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας
Subscribe to get the latest posts to your email.
Θεματα Στρατιωτικης Ιστοριας 